Insulineresistentie is een groeiend probleem voor de volksgezondheid dat een aanzienlijk deel van de volwassen bevolking treft. Er is ook veel verkeerde informatie over insulineresistentie, vooral op sociale media.

Hier is het duidelijke verhaal over insulineresistentie, wat het is, hoe het ons beïnvloedt en wat we eraan kunnen doen.

Wat is insulineresistentie?

Insuline-resistentie treedt op wanneer de lichaamscellen minder reageren op de effecten van insuline. Insuline is een hormoon dat door de alvleesklier wordt geproduceerd en de belangrijkste rol ervan is het reguleren van de bloedsuikerspiegel.

Wanneer u voedsel eet dat koolhydraten bevat, breekt uw lichaam deze af tot glucose (suiker). De alvleesklier geeft insuline af om die glucose naar uw cellen te helpen verplaatsen, zodat u deze voor energie kunt gebruiken. Het signaleert ook de lever om glucose op te slaan voor later gebruik.

Wanneer de cellen van ons lichaam resistent worden tegen insuline, moet de alvleesklier meer pompen om de glucose in uw cellen te krijgen. Als uw alvleesklier insuline kan blijven afgeven, blijft uw bloedsuikerspiegel normaal. Op een gegeven second zal het echter niet meer bij te houden zijn, en dan zullen de bloedsuikers stijgen. Dit kan uiteindelijk leiden tot diabetes sort II en andere ernstige medische aandoeningen. Sommige mensen kunnen jarenlang insulineresistentie hebben voordat diabetes wordt gediagnosticeerd.

Tekenen en symptomen van insulineresistentie

Insulineresistentie kan onze gezondheid beïnvloeden voordat de diagnose wordt gesteld; sommige mensen hebben mogelijk geen symptomen. Als u echter prediabetes of diabetes sort II heeft, heeft u ook insulineresistentie. Insulineresistentie is een kenmerkend kenmerk van diabetes sort II.

Hier zijn enkele veelvoorkomende indicatoren van insulineresistentie:

Verhoogde bloedsuikerspiegels: Verhoogde dorst, frequent urineren, onverklaarbare honger, wazig zien en aanhoudende vermoeidheid kunnen tekenen zijn van een hoge bloedsuikerspiegel. Als u deze heeft, moet u uw arts raadplegen. Zij kunnen u testen op diabetes.

Huidlabels: Dit zijn kleine, goedaardige gezwellen die zich kunnen ontwikkelen in huidplooigebieden van het lichaam. Huidtags kunnen een externe indicator zijn van insulineresistentie, en dat is ook zo geweest geassocieerd met verminderde glucosetolerantie en diabetes.

Acanthosis Nigerianen: Deze aandoening wordt gekenmerkt door donkere, dikke plekken op de huid, die meestal in de nek en oksels voorkomen.

Andere medische complicaties: Insulineresistentie gaat vaak gepaard door andere gezondheidsproblemen, waaronder polycysteus ovariumsyndroom (PCOS), niet-alcoholische leververvetting en prediabetes. Het aanpakken van insulineresistentie kan een positieve invloed hebben op het beheersen van deze gerelateerde aandoeningen.

PCOS blijft een scorching subject op sociale media. Niet iedereen met PCOS heeft overgewicht, maar als u dat wel heeft, kan gewichtsverlies de insulineresistentie helpen verbeteren. Er bestaat ook geen ‘beste’ dieet voor PCOS, maar een dieet met een lagere glycemische index kan helpen (denk aan meer vezels, langzamer verteerbare koolhydraten zoals bonen, linzen en volle granen), voldoende eiwitten binnenkrijgen en gezonde vetten opnemen.

Hoe eten met PCOS? Lees erover hier.

Wat doet insulineresistentie met ons lichaam?

Het meest bekende gevolg van insulineresistentie is diabetes sort 2.

Sort 2-diabetes kan leiden tot een verscheidenheid aan ernstige gezondheidsproblemen, waaronder hartaandoeningen en beroertes, nierfalen, oogbeschadiging en zenuwbeschadiging. De beste manier om het risico hierop te helpen verminderen, is door uw bloedsuikerspiegel binnen een gezond bereik te houden.

Wat veroorzaakt insulineresistentie?

Er zijn verschillende oorzaken van insulineresistentie, sommige kunnen we onder controle houden en andere niet:

Eetpatroon: diëten met veel ongezonde vetten (zoals verzadigd vet en transvet), geraffineerde koolhydraten en toegevoegde suikers worden in verband gebracht met insulineresistentie, hoewel dit te wijten kan zijn aan een verband met een zeer verfijnd dieet en overgewicht.

Hoge triglyceridenwaarden in het bloed worden vaak in verband gebracht met insulineresistentie en kunnen de cellen van de alvleesklier beschadigen. Diëten met veel geraffineerde koolhydraten zijn vaak een oorzaak van hoge triglyceriden.

Obesitas, overtollig visceraal en ectopisch vet: De ophoping van overtollig visceraal vet (vet rond de buikstreek en inwendige organen) en ectopisch vet (vet opgeslagen op abnormale locaties, zoals rond de lever) is sterk verbonden met insulineresistentie. Vetweefsel in de buikstreek geeft ontstekingssignalen af ​​die de insulinesignalering verstoren en bijdragen aan de weerstand.

Sedentaire levensstijl: gebrek aan fysieke activiteit kan bijdragen aan insulineresistentie. Actief zijn helpt uw ​​lichaam glucose te gebruiken en vermindert het risico op insulineresistentie.

Veroudering: naarmate we ouder worden, reageren onze cellen geleidelijk minder op insuline en lopen ze dus het risico op insulineresistentie.

Slaaptekort: Als u niet genoeg slaap krijgt of een slechte slaapkwaliteit heeft, wordt dit in verband gebracht met insulineresistentie. Dit kan te wijten zijn aan veranderingen in hormonen die onze eetlust en stofwisseling reguleren, die worden beïnvloed door de slaap. Ik heb geschreven over slaap en voeding hier.

Genetica: Genetische factoren spelen een rol bij het predisponeren van sommige individuen voor insulineresistentie. Bijvoorbeeld de TCF7L2-gen is sterk verbonden met een verhoogd risico op diabetes sort 2.

Hormonale veranderingen: Hormonen zoals cortisol en groeihormoon kunnen de insulinegevoeligheid beïnvloeden. Verhoogde cortisolspiegels, vaak geassocieerd met ziekte, sommige medicijnen en chronische stress, kunnen bijdragen aan insulineresistentie.

Medicijnen: Sommige medicijnen kunnen insulineresistentie veroorzaken. Deze omvatten glucocorticoïden, ook bekend als steroïden, antipsychotica en bepaalde antiretrovirale geneesmiddelen. Het is essentieel om op de hoogte te zijn van de mogelijke affect van bepaalde medicijnen op de insulinegevoeligheid en indien nodig alternatieven met een zorgverlener te bespreken.

De Glucosegodin beweert dat haar ‘hacks’ kunnen helpen bij bloedglucosepieken. Wat is feit, en wat is fictie? Lees erover hier.

Hoe kan ik insulineresistentie voorkomen?

Het voorkomen en beheersen van insulineresistentie hangt af van de onderliggende oorzaak. Als het te wijten is aan hormonale complicaties of medicijnen, is het essentieel om nauw samen te werken met een arts om mogelijke veranderingen in de behandeling te onderzoeken. Voor de overgrote meerderheid van de mensen is insulineresistentie echter geworteld in voedings- en levensstijlgewoonten.

Hier zijn enkele veranderingen in levensstijl die kunnen helpen bij het beheersen en voorkomen van insulineresistentie:

Dieetveranderingen: Afvallen helpt de affect van vrije vetzuren in de bloedbaan te verminderen. Een studie van 2 jaar werd gedaan op het gebied van caloriebeperking en ontdekte dat gewichtsverlies kan leiden tot verbeteringen in de insulinegevoeligheid, verlagingen van ontstekingsmarkers (zoals C-reactief proteïne), gewichtsverlies en een beter beheer van lipidenprofielen en bloeddruk.

Als u recentelijk bent aangekomen en uw bloedglucose als gevolg daarvan heeft zien stijgen, kan het helpen om dat gewichtsverlies om te keren door een duurzame verandering in uw gewoonten aan te brengen. Let op: vasten wordt vaak aangeprezen als het ‘antwoord’ op insulineresistentie. Het is niet effectiever dan normale caloriebeperking.

Regelmatige lichaamsbeweging: deelnemen aan fysieke activiteit helpt de glucoseopname te verbeteren en de insulinegevoeligheid te verhogen. Regelmatige lichaamsbeweging vermindert ook het visceraal vet, onafhankelijk van de calorie-inname.

Beperk de inname van verzadigd vet: Het consumeren van grote hoeveelheden verzadigd vet kan schadelijk zijn voor de lever en de insulineresistentie verergeren. Er is een onderzoek gedaan onder volwassenen met een stabiel gewicht, overgewicht en obesitas, waarbij ze hun inname van verzadigd vet verhoogden. Een dieet met veel vet en verzadigd vet bleek de insulinegevoeligheid te verminderen, zelfs zonder gewichtstoename. Het is raadzaam om verzadigde vetten te vervangen door onverzadigde vetten uit bronnen als avocado’s, noten en olijfolie.

Kies voor vezelrijke koolhydraten: u hoeft niet koolhydraatarm te worden om de insulineresistentie te verbeteren. Concentreer u in plaats daarvan op het kiezen van koolhydraten met een hoger vezelgehalte, zoals volle granen, peulvruchten en fruit en groenten. De meeste mensen krijgen niet genoeg vezels binnen, streven naar 25 gram of meer per dag. Vezels helpen ook bij het reguleren van het verzadigingsgevoel en de eetlust, waardoor het gemakkelijker wordt om uw gewicht onder controle te houden.

Minimaliseer toegevoegde suikers: De meeste mensen eten te veel toegevoegde suikers. Voedingsmiddelen met veel toegevoegde suikers bevatten vaak weinig vezels en andere voedingsstoffen en kunnen bij overconsumptie leiden tot gewichtstoename, wat kan leiden tot insulineresistentie.

Suiker zelf veroorzaakt geen diabetes of insulineresistentie. De mythe dat bètacellen van de pancreas ‘uitgeput’ raken, is ongegrond.

Roken: Roken verhoogt de ontsteking en introduceert schadelijke chemicaliën die de insulinefunctie kunnen beïnvloeden. Het heeft ook invloed op de manier waarop het lichaam voedingsstoffen aan onze weefsels levert.

Optimale slaap: Ervoor zorgen dat u voldoende slaap van hoge kwaliteit krijgt, is van cruciaal belang. Slechte slaap kan hormonen verstoren die de bloedsuikerspiegel reguleren en de insulineresistentie verhogen.

Omgaan met stress: Chronische stress kan de insulineresistentie negatief beïnvloeden. Neem deel aan stressverminderende technieken zoals lezen, yoga, regelmatige trainingen, tijd doorbrengen met vrienden en familie, wandelen en meditatie.

Medicijnen voor insulineresistentie

Metformine: Metformine is een veel voorgeschreven medicijn voor mensen met insulineresistentie en pre-diabetes. Het werkt voornamelijk door de perifere glucoseopname te verhogen, wat betekent dat het uw cellen helpt glucose effectiever te gebruiken. Metformine vermindert ook de productie van glucose in de lever. Het is vaak de eerstelijnsbehandeling voor mensen met een risico op of met diabetes sort 2.

GLP-1-agonisten: Glucagon-achtig peptide-1 (GLP-1) agonisten zijn een klasse medicijnen die kunnen worden gebruikt om insulineresistentie te behandelen. Ze werken door de effecten van GLP-1 na te bootsen, een hormoon dat de insulinesecretie stimuleert, de glucagonproductie remt (wat de bloedsuikerspiegel verhoogt) en de maaglediging vertraagt. Deze acties helpen bij het reguleren van de bloedsuikerspiegel. GLP-1-agonisten worden gewoonlijk through injectie toegediend.

Berberijn: Berberine is een natuurlijk complement dat is afgeleid van bepaalde planten, en sommige onderzoeken suggereren dat het een positieve invloed kan hebben op de insulinegevoeligheid. Er werd gevonden dat berberine kan de bloedglucose effectief reguleren en de insulineresistentie en ontstekingsreacties verminderen.

Er is melding gemaakt van suppletie met berberine enkele gastro-intestinale bijwerkingen veroorzaken bij sommige mensen. Dit omvat diarree, obstipatie en maagpijn. Naast gastro-intestinale ongemakken kan berberine verschillende enzymen remmen die betrokken zijn bij het metabolisme van geneesmiddelen, waardoor er een risico kan bestaan ​​op geneesmiddelinteracties wanneer het samen met andere medicijnen of supplementen wordt ingenomen. Er zijn meer langetermijnstudies nodig om de veiligheid en werkzaamheid van berberine te beoordelen.

Het is echter belangrijk om met uw arts te praten voordat u nieuwe medicijnen of supplementen, waaronder berberine, probeert, om er zeker van te zijn dat deze veilig en geschikt zijn voor uw specifieke situatie.

De Glucose Goddess heeft een nieuw Anti-Spike-supplement. Lees mijn recensie ervan hier.

Wat is insulineresistentie, het komt erop neer:

Insulineresistentie is een groeiend probleem dat voor een groot deel kan worden toegeschreven aan een ongezonde levensstijl. Preventie is altijd de beste manier van handelen. Een gezonde levensstijl hebben met een uitgebalanceerd dieet, regelmatige lichaamsbeweging, niet roken en omgaan met stress is het beste wat u kunt doen om insulineresistentie te voorkomen.