Belangrijkste punten:

In het onderwijs hebben we de neiging vrij langzaam te handelen als het gaat om het adopteren van nieuwe technologie, en dat patroon zal niet veranderen met kunstmatige intelligentie (AI). Het komende jaar zullen early adopters blijven spelen met nieuwe AI-tools om te kijken hoe deze in het onderwijs kunnen worden ingezet. Ze zullen een aantal verbazingwekkende successen boeken – en een aantal mislukkingen – terwijl ze de weg voorwaarts verlichten en de relaxation van ons eindeloos de mogelijke toepassingen en misbruiken van AI in onze klaslokalen bespreekt.

Hier volgt een stukje over waarom we met AI zullen moeten worstelen, de barrières waarmee we het komende jaar te maken zullen krijgen bij de adoptie ervan, en een paar hulpmiddelen om docenten te helpen AI te gaan verkennen.

Waarom leraren leerlingen moeten inhalen

Leerlingen maken zichzelf al bekend met AI-tools, dus docenten moeten hen helpen alle manieren te ontdekken waarop deze instruments hun leerproces op een veilige en ondersteunende manier kunnen bevorderen.

Hulpmiddelen voor kunstmatige intelligentie hebben ook een groot potentieel om een ​​groot deel van het zware werk in het onderwijs te automatiseren. Ik heb collega’s die AI-tools hebben gebruikt om rubrieken te maken en suggestions te geven op rubrieken die ze al hadden gemaakt. AI kan nuttig zijn bij het maken van lesplannen, beoordelingstools, presentaties, zitplaatsenschema’s of brieven aan de households van uw leerlingen voor de avond dat ze weer naar faculty gaan. Door AI aan het werk te zetten bij administratieve taken, komt er tijd vrij om zich te concentreren op het ondersteunen van studenten.

Bezorgdheid over privateness en bedrog

Op dit second is de grootste belemmering voor het adopteren van AI-tools het feit dat veel scholen deze simpelweg niet kunnen downloaden of openen vanwege privacyoverwegingen. In New York, waar ik werk, Onderwijsrecht 2-D legt beperkingen op aan de mogelijkheid van scholen om software program te gebruiken die persoonlijk identificeerbare informatie verwerkt.

Hier en in andere staten met vergelijkbare wetten zullen docenten, totdat AI-tools die aan dergelijke wetten voldoen op grotere schaal beschikbaar zijn, hun eigen AI-tools op hun eigen computer systems moeten gebruiken terwijl ze leerlingen laten zien wat ze doen. Sommige educatieve software program begint AI-tools te integreren voor gebruik door studenten, zoals de Kanva grafische ontwerpsuite en dergelijke functies kunnen voor docenten een andere manier zijn om de praktijk van studenten met AI veilig en legaal te ondersteunen.

Hoewel het belangrijk is om persoonlijk identificeerbare studenteninformatie te beschermen, hebben sommige verboden op AI in de klas daar niets mee te maken en zijn ze meer gericht op AI als een slechte academische bron of als een middel om bezuinigingen of regelrecht bedrog te voorkomen. Deze verboden zijn vergelijkbaar met eerdere verboden op instruments als Wikipedia, YouTube of rekenmachines.

Wikipedia is op zichzelf misschien een slechte academische bron omdat iedereen het kan bewerken, maar het is voor een leerling een geweldige plek om de basisbeginselen van een onderwerp te leren, compleet met een lijst met bronnen om verder te lezen. YouTube is misschien wel de grootste verzameling instructievideo’s ter wereld en, in tegenstelling tot de aandrang van elke leraar in de jaren tachtig, heb je tegenwoordig overal waar je heen gaat een rekenmachine in je zak. Web als bij AI zijn we niet echt bang voor de instruments zelf, maar voor wat we denken dat studenten ermee zullen doen. Het antwoord is dus niet om de hulpmiddelen te verbieden, maar om leerlingen de juiste manieren te leren om ze te gebruiken.

De zorgen dat studenten zullen spieken met AI lijken mij niet zoveel anders dan de zorgen die ze uit de encyclopedie zouden kopiëren. Iedereen is op zoek naar de AI-versie van Turnitin, maar de beste manier om te voorkomen dat studenten spieken met een instrument is door ze ermee kennis te laten maken. Zodra hun leraar iets gebruikt, is het niet meer cool, dus je bent al halverwege.

Geef je leerlingen een korte schrijfopdracht en geef ChatGPT dezelfde, laat je leerlingen ze vervolgens vergelijken en over de verschillen praten. Vraag of het echt een efficiënte manier lijkt om informatie te verkrijgen, aangezien je het toch moet lezen, onderzoeken en herzien. Praat vervolgens over meer legitieme manieren waarop u het kunt gebruiken. AI-tools zijn geweldig voor het maken van een inhoudsopgave of een overzicht om ideeën op gang te brengen. Ze kunnen ook nuttige suggestions en suggesties voor herziening geven. Er zijn veel verschillende manieren om AI-tools in het schrijfproces te betrekken, en zolang studenten voldoende discussie hebben over de verschillen tussen zelf iets schrijven en het door de software program laten doen, zijn het allemaal potentiële leermogelijkheden.

Het gesprek op gang brengen

De beste manier voor docenten om met AI aan de slag te gaan, is door er gewoon mee te spelen. Ik was een beetje zenuwachtig om er zelf in te springen, maar je kunt het in eerste instantie gebruiken voor persoonlijke dingen met een lage inzet, als je je daar meer op je gemak bij voelt. Vraag hem om u een reisschema te geven voor de vakantie die u gaat maken, of om een ​​romantisch diner te plannen voor een aankomend jubileum. Als je echt verbijsterd bent, vraag dan gewoon een AI-tool om een ​​lijst met leuke en nuttige manieren om AI te gebruiken, en probeer dan een paar van je favorieten.

Ik zou beheerders hetzelfde advies geven. Spring er gewoon in en start in je eigen tijd met spelen, introduceer vervolgens een instrument op een faculteitsbijeenkomst en heb wat plezier. We moeten allemaal op dezelfde golflengte zitten en dezelfde taal gebruiken, dus doe wat ervaring op met AI-tools totdat je de betekenis van uitdrukkingen als ‘machine studying’ en ‘generatief mannequin’ van binnen en van buiten kent, voordat je een plan bedenkt om deze hulpmiddelen aan de leerlingen introduceren.

Zodra leraren AI-tools in de klas introduceren, is het belangrijk om zich te concentreren op het proces en niet op het product. AI heeft de feiten nog steeds voortdurend verkeerd. Het hallucineert informatie die nooit heeft bestaan. Het kan vatbaar zijn voor vooroordelen en discriminatie, kan emoties niet begrijpen en is niet in staat tot creativiteit. Studenten zullen vaardigheden op het gebied van digitaal burgerschap nodig hebben – samen met traditionele zachte vaardigheden zoals kritisch denken – om de resultaten van deze systemen te kunnen bekritiseren. In plaats van zich te concentreren op het product dat AI ons biedt, moeten opdrachten met betrekking tot deze instruments zich richten op het proces van het doorlichten ervan. Hoe controleer je feiten? Hoe kan de output van deze instrument worden beïnvloed door de samples waarop deze is getraind?

Alleen al het op gang brengen van een gesprek over AI in een professionele leergemeenschap kan een grote bijdrage leveren aan het naar buiten brengen van goede ideeën. Vrijwel elke edtech-organisatie biedt tegenwoordig middelen om leraren te helpen meer over AI te leren. ISTE beschikt over verschillende middelen, inclusief boeken, pamfletten en een hele klas. Ik doe mee aan een podcast genaamd AI Café, gepresenteerd door BAM Radio, waar we hebben gesproken over een overvloed aan onderwerpen die verband houden met AI in het onderwijs. Zelfs als je naar de normen van je eigen staat kijkt om te zien hoe AI daarin is geïntegreerd, kan dit een eye-opener zijn.

Als je dat nog niet hebt gedaan, wees dan niet bang om je tenen nat te maken in het nieuwe jaar. Kunstmatige intelligentie heeft het potentieel om de wereld te veranderen en, als we dat toestaan, het onderwijs te verbeteren. We hoeven er alleen maar in te duiken en ons klaar te maken om onze studenten te ondersteunen.