Dank aan onze Nature Community-partners, UBC Marine Mammal Analysis Unit (MMRU) en Ocean Air pollution Analysis Unit (OPRU), voor het delen van de weblog van deze maand.
Zeehonden en zeeleeuwen behoren beide tot een groep zeezoogdieren die ‘vinpotigen’ worden genoemd, wat in het Latijn vin- of verenvoetig betekent. Echte zeehonden hebben oorgaten, maar geen oorflappen. Tot deze groep behoren soorten als de gewone zeehond, de Hawaïaanse monniksrob, de ringelrob en de zadelrob.
Zeeleeuwen daarentegen hebben externe oorkleppen en zijn gegroepeerd met de oorrobben. Deze flappen draaien naar beneden zodat er geen water in de oren van het dier komt. De familie van de oorrobben omvat 6 soorten zeeleeuwen en 10 soorten pelsrobben.
Er zijn nog meer verschillen tussen echte zeehonden en zeeleeuwen. Op het land kunnen zeehonden niet lopen en moeten ze op hun buik golven, terwijl zeeleeuwen hun grote voor- en achtervinnen gebruiken om te “lopen”.
In Canada (de mariene gebieden van British Columbia in de noordoostelijke Stille Oceaan) hebben we twee soorten zeeleeuwen: Steller-zeeleeuw (Eumetopias jubatus) en de Californische zeeleeuw (Zalophus californianus).
Duikers en Schmoozers
Zeeleeuwen zijn, web als zeehonden, indrukwekkende duikers. Volgens de Amerikaanse Nationwide Oceanic and Atmospheric AdministrationDe diepste duik die voor een Steller-zeeleeuw is gedocumenteerd, bedraagt ongeveer 427 meter (1400 voet). De Californische zeeleeuwen lopen niet ver achter, op ongeveer 300 meter afstand. Zeeleeuwen duiken echter zelden naar zulke excessive diepten, omdat het grootste deel van hun voedsel zich in wateren van minder dan 100 meter bevindt. De dieren hebben een verbazingwekkend vermogen om hun longen in te klappen en further zuurstof in hun bloed op te slaan, waardoor stikstof uit de bloedbaan wordt gehouden en decompressieziekte wordt voorkomen (“de bochten”, zoals dit bekend is bij menselijke duikers).
Zeeleeuwen behoren tot de meest sociale dieren op aarde en verzamelen zich in groepen van wel 1500 individuen, kuddes of vlotten genoemd. Dat brengt ons bij een ander verschil tussen zeehonden en zeeleeuwen: deze laatste zijn over het algemeen luidruchtiger, brullend, blaffend (Californische zeeleeuwen) en brullend (Steller-zeeleeuwen). Echte zeehonden grommen, kreunen en grommen, maar niet helemaal met hetzelfde quantity als hun neven met flippers.
Indicatoren van de gezondheid van de oceanen
Als toppredatoren die het top-downproces in voedselwebben beheersen en belangrijke ecologische functies vervullen in het mariene en kustecosysteem van de westkust van Canada, kunnen Steller-zeeleeuwen en Californische zeeleeuwen worden beschouwd als “kanaries in de kolenmijn”. Ze kunnen wetenschappers helpen de milieuomstandigheden en de gezondheidstoestand van onze veranderende oceanen te begrijpen en te volgen – en dienen als wachters voor de negatieve gevolgen van oceaanvervuiling.
Gevaren
Current onderzoek heeft de aanwezigheid en gematigde concentraties van persistente organische verontreinigende stoffen (POP’s) zoals polychloorbifenylen (PCB’s) en polybroomdifenylethers (PBDE’s) – chemicaliën die worden gebruikt als vlamvertragers – aangetoond in Steller-zeeleeuwen uit de Straat van Georgia, BC (Alava et al., 2012). Omdat ze zich hoog in de voedselketen bevinden en aanzienlijke vet- of lipideweefsels in hun lichaam bevatten, kunnen deze POP’s zich in de loop van de tijd in hun lichaam ophopen, met weinig metabolisch vermogen om deze organische verontreinigingen te elimineren.
De impression van plasticvervuiling treft ook zeeleeuwen en veroorzaakt verwondingen en trauma. Plastic afval uit de zee, zoals achtergelaten en verlaten vistuig, touwen en beuglijnen, verstrikt bijvoorbeeld in het lichaam (bijvoorbeeld de nek) van Stellar- en Californische zeeleeuwen in BC. Het Vancouver Aquarium heeft by way of het Marine Mammal Rescue Centre gewonde zeeleeuwen geobserveerd, gered, behandeld, vrijgelaten en gemonitord die zijn getroffen door antropogeen afval in de zee, zoals plastic uit de oceaan.
Natuurlijke bedreigingen zijn onder meer predatie door orka’s, ziekten en fluctuerende prooipopulaties. Klimaatverandering speelt ook een rol, aangezien warmere wateren gevolgen zullen hebben voor de vispopulaties, de belangrijkste prooi van zeeleeuwen.
Over de UBC Onderzoekseenheid voor zeezoogdieren
De Onderzoekseenheid zeezoogdieren (MMRU) voert onderzoek uit volgens de hoogste normen om het behoud van zeezoogdieren te verbeteren en conflicten met menselijk gebruik van onze gedeelde oceanen te verminderen. Het is geïntegreerd binnen het Institute for the Oceans and Fisheries van de College of British Columbia en werkt samen met andere afdelingen en instellingen, waarbij specialiteiten worden gecombineerd in een gecoördineerde inspanning om onafhankelijk onderzoek en advies te bieden over zaken die verband houden met zeezoogdieren. Leden onderzoeken interacties tussen mensen en zeezoogdieren, zeezoogdieren als indicatoren van ecosysteemverandering, en de natuurlijke historie, biologie en het behoud van zeezoogdieren.
We kunnen niet overleven zonder de oceaan; het geeft ons zuurstof om te ademen, zorgt voor voedsel op ons bord, helpt ons de klimaatverandering te bestrijden en ondersteunt levendige kustgemeenschappen. Phrase een Oceaan verdediger.
Bronnen:
https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0045653512004766
https://www.fisheries.noaa.gov/feature-story/it-seal-or-sea-lion
https://animals.sandiegozoo.org/animals/sea-lion
https://www.science.org/content material/article/scienceshot-deep-diving-sea-lions-squeeze-air-out
https://www.australiangeographic.com.au/information/2012/09/sea-lions-how-they-beat-the-bends/
https://oceanservice.noaa.gov/information/seal-sealion.html
https://www.pbs.org/wnet/nature/weblog/sea-lion-fact-sheet/
https://www.fisheries.noaa.gov/species/steller-sea-lion
https://mmru.ubc.ca/biology/steller-sea-lion-fast-facts
https://mmru.ubc.ca/biology/california-sea-lion-biology-fast-facts
https://www.nps.gov/redw/be taught/nature/true-seals-versus-fur-seals-and-sea-lions.htm