Het zijn vijf antwoorden op vijf vragen. Daar gaan we…

1. Collega wil de PTO inhouden als straf

We hebben elke maand een reeks educatieve seminars door collega’s. Er wordt van mij verwacht dat ik 80% van deze seminars bijwoon, on-line of persoonlijk (bij voorkeur). De aanwezigheid wordt gecontroleerd door het invullen van een anonieme enquête met een vervolgpagina waarop u dagelijks een code kunt indienen om krediet te krijgen. De code wordt niet altijd tijdens de sessie verstrekt, dus soms moeten we de presentator lastig vallen om deze door te geven. Soms werkt mijn rol buiten de locatie of heb ik andere verwachtingen rond het tijdstip van de dag waarop deze sessies worden gehouden. Als we buiten de locatie zijn, wordt er niet verwacht dat we aanwezig zijn en zijn we vrijgesteld van de aanwezigheidsplicht.

Mijn collega, die betrokken is bij een commissie die als contactpersoon met het administration fungeert, heeft gepleit voor het achterhouden van de PTO als straf voor het niet bijwonen van voldoende educatieve seminars. Onze PTO staat vermeld als een voordeel in ons contract, dus ik denk niet dat het legaal is om de PTO achter te houden. Mijn collega is het daar niet mee eens en wijst op een tijd waarin we ernstig onderbezet waren als gevolg van Covid en de PTO automatisch werd geweigerd voor alle werknemers vanwege de lage personeelsbezetting. Zou het inhouden van de PTO op deze manier toegestaan ​​zijn?

Heeft u echte contracten? Als u zich in de VS bevindt, zou dat ongebruikelijk zijn, maar als u dat wel doet, hangt het antwoord af van de specifieke bewoordingen in uw contract. Als u dat niet doet, hangt de wettigheid af van de formulering van andere bedrijfsdocumenten.

Maar het maakt eigenlijk niet uit, need dit zou sowieso een vreselijk onverstandige beslissing zijn. Ten eerste is het belachelijk bestraffend en een veel grotere straf dan de overtreding rechtvaardigt.

Ten tweede is de PTO niet iets dat een werkgever uit de goedheid van zijn hart geeft en dat kan/moet worden teruggetrokken om een ​​lesje te leren; het maakt deel uit van het beloningspakket van werknemers, en het is in het belang van uw werkgever dat mensen hun PTO gebruiken, zodat ze uitgerust en opgeladen werknemers hebben. Als u het intrekt om mensen te straffen, kost het u zeer waarschijnlijk goede werknemers, die dit zullen verlaten.

Ten derde kun je mensen niet sturen through straffen. Als iemand niet genoeg seminars bijwoont, moet zijn of haar supervisor met hem praten, uitzoeken wat er aan de hand is, de verwachting duidelijk maken en hem daar vervolgens aan houden zoals hij dat met elke andere vereiste van zijn baan zou doen. Als het bij veel mensen gebeurt, kijk dan naar de onderliggende oorzaken: zijn de seminars niet nuttig? Hebben mensen daar niet genoeg tijd voor? Zijn er legitieme redenen waarom mensen daar geen prioriteit aan geven? Je slaat ze niet zomaar neer door aan hun aftakas te trekken.

Je collega doet belachelijk, en ik hoop dat ze niemand aanstuurt als haar intuition niet klopt. En als je bij een zelfs maar enigszins goed geleid bedrijf werkt, zou je administration dit idee onerous moeten afwijzen als zij het voorstelt.

2. Zijn religieuze geschenken ooit gepast voor collega’s?

Is het ooit gepast om een ​​collega een cadeau met een religieus thema te geven (haar religie, niet de mijne)?

De administratief medewerker van ons group maakt een hele moeilijke tijd door met de behandeling van kanker, en ik zou haar graag iets willen geven om haar te laten weten dat ik aan haar denk. Ons group heeft een vreemde dynamiek en we werken in de academische wereld, dus er zal niet iets centraals voor haar worden georganiseerd. Ik weet niet zeker wat haar schema is als ze thuis is of in het ziekenhuis ligt, of wat ze magazine eten, enz., dus ik wil geen van de standaard bederfelijke geschenken zoals voedsel of bloemen doen.

Ze is heel open geweest over haar toewijding aan de islam (ze was bijvoorbeeld heel enthousiast om te vertellen toen ze onlangs haar eerste pelgrimstocht naar Mekka maakte). Ik heb sterk het gevoel dat ze zoiets als een ingelijst, gekalligrafeerd gedeelte van de Koran dat over genezing spreekt, of een armbandje met een gebed erop, of zelfs dit soort dingen, zou kunnen waarderen.

Ik ben zelf geen moslim en geloof persoonlijk niet in de kracht van gebed (afgezien van het genezende impact van een gelukkig en kalm gevoel dat gebed teweeg kan brengen voor mensen die erin geloven), en ben normaal gesproken een groot voorstander van het niet vermengen van werk en religie, dus het verbaast mij dat ik mezelf dit vraag. Is het totaal gek om mijn collega een religieus geschenk te geven? Als het er toe doet, sta ik hoger in de hiërarchie dan zij, maar zij rapporteert niet aan mij.

Ik zou het niet doen. Er zijn inderdaad mensen die ontroerd zouden zijn door een geschenk als dit, en het is mogelijk dat uw collega daar een van is. Maar het is ook mogelijk dat het voelt als een overschrijding, of dat je op de een of andere manier de plank mis slaat omdat je de nuances van de religie of haar relatie ermee niet kent.

Wat u voorstelt is a erg persoonlijk en intiem geschenk, in de context van een werkrelatie, en er is te veel risico dat het een mislukking wordt (vooral als iemand buiten haar religie staat en geen inzicht heeft in de manieren waarop zij zich ermee verbindt). Er zijn zoveel andere attente geschenken die u kunt kiezen, die niet religieus zijn. Ga voor een van deze.

3. Ik moet wiskunde doen voor een undertaking en ik ben slecht in wiskunde

Ik ben kantoorbeheerder bij een middelgroot bedrijf en bekleed deze functie nu ongeveer vijf jaar. Op foundation van mijn promoties en uitstekende prestatiebeoordelingen denk ik dat ik met zekerheid kan zeggen dat ik goed ben in mijn werk. Het is me echter de hele tijd gelukt om verder te gaan dan de meest elementaire wiskunde.

Ons kantoor organiseert dit jaar een grote conferentie waarbij een aantal van onze vergaderzalen in klaslokaalstijl wordt ingericht. Ik heb de opdracht gekregen om te berekenen hoeveel tafels en stoelen er in elke kamer passen, terwijl ik elke bezoeker toch voldoende bewegingsruimte geef. Relatief eenvoudige oppervlaktedingen, toch?

Ik ben verschrikkelijk in wiskunde. Ik heb een behoorlijk ernstige ADHD (en mijn baas weet het), maar eerlijk gezegd lijk ik geboren te zijn zonder het wiskunde-gen. De hoeveelheid hoofdrekenen en ruimtelijk redeneren die bij dit undertaking betrokken is, hoe simpel de theorie ook is, brengt mij in een stroomversnelling.

Dit gaat belachelijk klinken, maar ik heb veel ingehouden traumatische associaties met wiskunde (schreeuwende ouders, leraren van streek, veel huilen, het maken van huiswerk op de basisschool kost talloze uren.) Alleen op elk ander gebied ‘academisch begaafd’ zijn Het leek volwassenen bozer op mij te maken als ik ergens mee worstelde. Ik kom niet uit een familieachtergrond waar dyscalculie serieus zou zijn genomen en ik weet eerlijk gezegd niet zeker of dit op mij van toepassing is. Maar ja. Vreselijk in wiskunde, nul ruimtelijk redeneren, kan geen kaart volgen, enz…

Ik wil mijn nederlaag niet toegeven, omdat het gênant zou zijn om tegen mijn baas te zeggen dat ik in wezen te dom ben om dit te doen. Het undertaking moet gedaan worden. Hoe kom ik er doorheen zonder dat gezagsdragers van streek raken, dat ik huil en dat een simpele taak talloze uren in beslag neemt?

Dit gaat niet over een nederlaag of dom zijn; het gaat erom dat je een taak toegewezen krijgt die toevallig inspeelt op een historische zwakte van jou (en misschien ook op een handicap). Het is bekend dat u goed bent in uw werk; Geen enkele fatsoenlijke baas zal verontwaardigd zijn dat jij ook niet goed bent in wiskunde. Normaal gesproken hoeft u er in uw werk duidelijk niet op te vertrouwen, dus het is niet alsof u iets onthult dat u fundamenteel ongeschikt maakt voor uw werk; Je legt alleen maar iets uit dat je ongeschikt maakt voor één kleine taak.

Je baas wil vrijwel zeker niet dat je hier uren aan besteedt of er grote angst voor ondervindt! Maar op dit second weet ze niet dat dit gebeurt, dus wil ze alleen dat jij haar laat weten dat dit geen goed plan is.

Dus bezit het! Dat betekent: ‘Ik ben slecht in wiskunde en ruimtelijk redeneren, en de hoeveelheid van beide die nodig is om dit uit te zoeken, hoe eenvoudig in theorie ook, zorgt ervoor dat ik in een spiraal terecht kom. Ik ben bang dat het uren gaat duren en dat het nog steeds fout kan zijn, en die uitkomst wil ik niet. Is er iemand die mij hiermee kan helpen?”

4. Een extern aanbod aannemen terwijl mijn supervisor heeft gevochten om mij te promoten

Ik bevind mij in wat ik beschouw als een lastige situatie. Mijn bedrijf heeft de laatste tijd een moeilijke periode doorgemaakt, waarbij een groot deel van het bedrijf werd getroffen door een ontslag en geruchten dat er in de nabije toekomst nog meer ontslagen zouden volgen. Daarom voelde ik het verantwoordelijk om andere mogelijkheden te verkennen, voor het geval dat. Ik ben benaderd voor een opwindende rol en sta nu voor de keuze om te blijven of te vertrekken. Ondertussen is mijn supervisor doodsbang dat ik mijn huidige bedrijf verlaat (dat zou hij moeten zijn!) en heeft hij mij voorgesteld voor een promotie die zich nu in de laatste fase bevindt. Ik pleit al een tijdje voor deze promotie en doe mijn uiterste finest om te bewijzen dat ik het waard ben, dus de erkenning wordt op prijs gesteld.

Normaal gesproken zou ik zeggen dat dit geen moeilijke beslissing is. Onze promoties hadden dit jaar echter een ZEER laag quotum en werden zwaar onder de loep genomen. Mijn supervisor heeft heel onerous moeten vechten om mij op een van de weinige beschikbare plaatsen te krijgen en anderen in mijn organisatie werden van de lijst geschrapt, ook al verdienen velen van hen ook een promotie. Als ik een extern aanbod accepteer, heb ik in feite een van de weinige promotieplaatsen gepakt en daar geen gebruik van gemaakt. Het is voor hen te laat in de promocyclus om mijn plek te vervangen, aangezien de beslissingen zijn genomen en de cyclus nu is gesloten.

Zou ik het verkeerd hebben om een ​​extern aanbod te accepteren waar ik enthousiast over ben nadat ik een van de promotieplaatsen heb gebruikt? Aan de ene kant is het niet mijn schuld dat mijn bedrijf de promotiequota dit jaar zo vaak heeft beperkt. Maar ik voel me ook een beetje schuldig omdat ik doorging met het promotieproces, wetende dat de kans groot was dat ik zou vertrekken.

Als je een andere baan wilt, neem die dan. Ja, de timing is jammer, maar je bent het niet aan je supervisor verplicht om een ​​beter aanbod af te wijzen. En houd er rekening mee dat uw werkgever u niet promoot als gunst of geschenk; als ze je promoten, is dat omdat het zakelijk gezien zinvol voor hen is. Dat betekent niet dat uw supervisor zich misschien niet teleurgesteld voelt omdat hij kapitaal (en een beperkte promotieruimte) alleen heeft gebruikt om het niet op te lossen, maar zo gaan dit soort dingen soms. Het is absoluut niet iets waarvoor je je eigen loopbaanontwikkeling moet opofferen! Handel in je eigen belang en laat je baas gewoon weten dat je het op prijs stelde dat hij voor je vocht.

5. Kan mijn baas mij AI laten gebruiken?

Kan ons managementteam ons dwingen om AI-transcriptiediensten te gebruiken? Onze medewerkers (alle negen van ons) delen één Zoom-account voor meerdere gebruikers, en onze uitvoerend directeur heeft de optie “AI-transcriptie” voor al onze accounts ingeschakeld en vergrendeld, zodat we deze niet kunnen uitschakelen voor onze individuele accounts. Ik vind het AI-transcriptiestuk zenuwslopend en onnodig (iemand maakt altijd aantekeningen van vergaderingen), vooral gezien onze werklijn (vergelijkbaar met 12-stappen/herstel delen, veel van wat we bespreken tijdens vergaderingen willen wij en onze klanten niet gepubliceerd zien, ooit!). Tot nu toe was de enige ‘discussie’ een ter informatie dat het gebeurde.

Als het er toe doet, werken we in Illinois, waar nieuwe wetgeving geldt rond het gebruik van AI tijdens de beoordeling van video-interviews, maar de meeste van mijn collega’s werken op afstand en werken in de VS.

Ja, dat kunnen ze doen. Uw werkgever kan kiezen welke hulpmiddelen hij wel en niet wil gebruiken bij zijn bedrijfsvoering. (De Moist van Illinois die u noemde, geldt alleen voor sollicitatiegesprekken.) U kunt het zeker ter discussie stellen en uw zorgen uitleggen, en u kunt proberen collega’s te overtuigen om met u mee te gaan, maar uiteindelijk is het de beslissing van uw werkgever.