The Classics was een Amerikaanse zanggroep, opgericht in 1958 in Brooklyn. De Klassiekers zongen voor het eerst samen op de middelbare faculty; twee van hen hadden eerder gezongen in een groep genaamd The Del-Rays. In 1959 namen ze onder auspiciën van supervisor Jim Gribble hun eerste single op, “Assepoester”; de plaat Bubbled Beneath the US Scorching 100 start 1960.
De opvolger, “Angel Angela”, miste ook ternauwernood de nationale hitlijsten, en de single “Life Is However a Dream” uit 1961 bereikte de lagere regionen van de Black Singles-hitlijst toen Mercury Information hem oppikte voor nationale distributie, maar dat was niet het geval. Pas toen ze de single “Blue Moon” uitbrachten met Herb Lance als leadzang, scoorden ze een hit. Het nummer piekte op nummer 50.
De groep tekende in 1963 bij Musicnote Information en bracht “Until Then” uit, wat hun grootste hit werd, met een piek op #20 in de hitlijsten en #7 AC. De groep werd het greatest herinnerd vanwege hun ballads en zong regelmatig versies van popstandaarden uit de jaren twintig en dertig. Ze wisselden in de loop van hun carrière regelmatig van label en gingen rond 1966 uit elkaar. Lid Emil Stucchio bracht de naam nieuw leven in tijdens een tournee in de jaren zeventig en opnieuw in de jaren negentig en 2000.
In de jaren negentig bestond de groep uit Stuccio, voormalig Mystic Al Contrera, Scott LaChance en Michael Paquette. Later waren het Stuccio, Contrera, LaChance en Teresa McClean. LaChance verliet later de groep.
Wiki