Deze week brachten we vijf minuten door met Vicky Lewis, die tien jaar geleden haar eigen onderwijsadviesbureau oprichtte. Ze praat met De PIE over haar sectorervaringen door de jaren heen.

Stel jezelf voor in drie woorden of zinnen.

Een oude rot? Ik ga bijna 30 jaar werken in de internationale hoger onderwijssector van Groot-Brittannië, dus ik heb de visie ervan zien ontwikkelen, professionaliseren en verbreden. Ik heb het land ook verschillende stormen zien doorstaan ​​– van mondiale pandemieën, geopolitieke spanningen en economische crises tot uitdagingen van eigen bodem, zoals het fluctuerende overheidsbeleid.

Wat vind je het leukst aan je werk?

Als internationaal HE-strategieconsultant houd ik van de afwisseling van het werken met – en het echt in de huid kruipen van – verschillende organisaties in verschillende stadia van het internationaliseringstraject. Het is de moeite waard om samen te werken met medewerkers, studenten en andere belanghebbenden om manieren te identificeren waarop de instelling een onderscheidende internationale bijdrage kan leveren, en om de veranderingen aan te wijzen die kunnen helpen om de instelling naar het volgende niveau in haar mondiale betrokkenheid te brengen. En het is natuurlijk geweldig om te zien dat deze veranderingen in de loop van de tijd worden doorgevoerd.

Vertel me over een beslissend second in uw carrière.

In 2013 de blinde sprong gemaakt naar de consultancy, na 19 jaar gewerkt te hebben in (en leiding te geven aan) internationale betrekkingen en marketingfuncties van universiteiten (in Wales, Schotland en vervolgens Engeland). De kiem voor die transitie werd tien jaar eerder gelegd toen ik begon aan het doctoraat in Enterprise Administration (Hoger Onderwijsmanagement) van de Universiteit van Bathtub en besefte dat het combineren van academisch onderzoek en professionele ervaring een waardevol recept kan zijn voor het ontwikkelen van op bewijs gebaseerde internationale strategieën en operaties.

Wat zorgt ervoor dat jij ‘s ochtends opstaat?

Ik doe mijn finest om ‘s ochtends na te denken en vind het niet erg om vroeg te beginnen (vraag me alleen niet om na ongeveer 21.00 uur coherent te zijn!). Over het algemeen krijg ik energie als ik weet dat ik, aan welk undertaking ik ook werk, iets nieuws zal leren.

Wat is het meest lonende deel van het werken met internationale studenten?

Wanneer ik met internationale studenten involved kom, krijg ik het gevoel dat de wereld in veiligere handen zal zijn dan nu het geval is. Veel universitaire visieverklaringen draaien om ‘de wereld een betere plek maken’. Als je hoort over de bijdragen en ambities van internationale studenten, wordt die retoriek tastbaar en geloofwaardig.

Hoe ben je bij intled terechtgekomen?

Na een graad in moderne talen, twee jaar als freelance schrijver van reisverhalen en nog eens twee jaar bij een liefdadigheidsstichting in Hamburg, Duitsland, ging ik op zoek naar een baan op het platteland van Wales en eindigde als Worldwide Officer bij de toenmalige Universiteit van Wales. Lampeter. Het was een nieuwe rol en omvatte alles, van het beheren van Erasmus-uitwisselingen en het bedenken van marketingcommunicatie tot het organiseren van het internationale studentenoriëntatieprogramma.

Meest geïnteresseerde conferentie en waarom?

Ik heb erg genoten van de EAIE-conferentie in Rotterdam in september 2023. Het was mijn eerste post-pandemische internationale conferentie en als bonus kon ik er met de trein naartoe reizen. Ik vind het altijd leuk om te worden blootgesteld aan de verschillende benaderingen van internationaal onderwijs door de landen van continentaal Europa, omdat dit sommige van onze anglocentrische veronderstellingen op de proef kan stellen.

“Ik doe mijn finest om in de ochtend na te denken en vind het niet erg om vroeg te beginnen”

Wat is de meest interessante pattern die u onlangs in onze branche heeft waargenomen?

Geleidelijke erkenning, die zich begint te weerspiegelen in institutionele strategieën, dat ‘het Westen niet altijd de beste is’ en dat er veel te leren valt over internationale betrokkenheid van landen, instellingen, academici en praktijkmensen in andere delen van de wereld. Dit maakt de weg vrij voor rechtvaardigere internationale partnerschappen.

Als je welke taal dan ook direct zou kunnen leren, welke zou dat dan zijn, en waarom?

Mandarijn. Ik speelde ermee om het aan de universiteit te studeren, maar viel uit ten gunste van Duits en Frans. Er is een ernstig nationaal tekort in het Britse begrip van de Chinese language cultuur en taal, in een tijd waarin onderdompeling van meer mensen in beide enorm waardevol zou zijn.

Wat is de belangrijkste vaardigheid die iemand die in het internationale onderwijs werkt, moet bezitten?

Het is meer een eigenschap dan een vaardigheid, maar ik zou zeggen ‘nieuwsgierigheid’. Nieuwsgierigheid naar andere mensen en culturen, naar het leren van nieuwe dingen, zelfs naar het onder de information duiken om erachter te komen wat het allemaal betekent.

Boek- of podcastaanbeveling voor anderen in de sector?

Mijn drie favoriete podcasts (afhankelijk van in welke stemming ik ben) zijn Tales from the Departure Lounge (uiteraard) (voor de perfecte combine van gelach, herkenbaarheid en serieuze punten), de Wonkhe Present (om me op de hoogte te houden belangrijke Britse HE-kwesties) en Assume Training. Deze wordt georganiseerd door professor Chris Hill en professor Judith Lamie en biedt ontspannen, uitgebreide (op een goede manier) gesprekken met interessante gasten over een reeks internationale onderwijsonderwerpen.

De publish Vicky Lewis, adviseur, VK verscheen als eerste op Het PIE-nieuws.