Maar Cameron, de voormalige premier die verantwoordelijk was voor het Brexit-referendum, noemde het Rwanda-plan een mannequin voor andere westerse landen om te overwegen.
Het is ‘in sommige opzichten behoorlijk onorthodox’ hij zeimaar vertegenwoordigt het ‘out-of-the-box-denken’ dat nodig is om de ‘verschrikkelijke’ mensensmokkel te doorbreken.
Woensdag laat het Lagerhuis geslaagd Het wetsvoorstel van premier Rishi Sunak dat Rwanda tot een veilig land voor gedeporteerden verklaart – wat er ook gebeurt Het Britse Hooggerechtshof heeft het onveilig verklaard. De wetgeving zou de regering in staat stellen delen van de mensenrechtenwetgeving buiten toepassing te laten als het gaat om Rwanda-gerelateerde asielaanvragen.
Met 80 miljoen ontheemden in de wereld, waarvan velen op de vlucht zijn voor armoede en geweld, staat Groot-Brittannië verre van alleen in zijn pogingen om illegale migratie moeilijker te maken en het asielproces ‘naar het buitenland’ te verplaatsen.
De vraag is of het land deportatievluchten van de grond zal krijgen – en of andere landen het voorbeeld van Groot-Brittannië zullen volgen.
Wat is het Britse Rwanda-beleid?
Het Rwanda-plan is een gedurfd – volgens critici onwerkbaar en onwettig – voorstel om mensen ervan te weerhouden het Engelse Kanaal in kleine rubbervlotten over te steken door degenen die in Groot-Brittannië landen snel naar Afrika te sturen.
Het plan was het geesteskind van de toenmalige premier Boris Johnson, die beloofde zijn Brexit-belofte na te komen om de controle over de Britse grenzen terug te nemen.
Johnson maakte in april 2022 bekend dat migranten die aan strenge asielcriteria voldeden, zouden worden toegelaten 4.000 mijl naar Rwanda zou worden gevlogen, waar hun asielaanvragen zouden worden beoordeeld. (Niet-begeleide kinderen zouden niet in vliegtuigen worden gezet.)
Afhankelijk van de uitkomsten kunnen de vluchtelingen in Rwanda blijven, naar derde landen verhuizen of worden teruggestuurd naar hun thuisland.
Zij zouden in Groot-Brittannië nooit asiel krijgen.
Hoeveel migranten kunnen naar Rwanda worden gedeporteerd?
Johnson beloofde aanvankelijk dat “tienduizenden” migranten naar Rwanda zouden kunnen worden gestuurd.
Mediaberichten suggereren nu 1.000 asielzoekers tijdens de proefperiode van vijf jaar naar Rwanda kunnen worden gestuurd. Een paar honderd per jaar dus. Het Britse ministerie van Binnenlandse Zaken heeft brieven naar asielzoekers gestuurd waarin hun standing wordt bedreigd.
Is er iemand naar Rwanda gestuurd?
Wat houdt de vluchten tegen?
De rechtbanken, tot nu toe. En de moist, zowel nationaal als internationaal.
Het Britse Hooggerechtshof keurde aanvankelijk de eerste vlucht voor juni 2022 goed. Maar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens – dat het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens interpreteert, dat Groot-Brittannië hielp opstellen en een van de eersten was die het ratificeerde – stopte de vlucht slechts enkele uren voordat het zou vertrekken.
De zaak keerde terug naar Groot-Brittannië. Het Hof van Beroep oordeelde dat het plan onrechtmatig was. Het Hooggerechtshof van het Verenigd Koninkrijk was het daarmee eens in november.
Waarom is het Rwanda-plan zo controversieel?
Het Rwanda-plan is het meest controversiële beleid in Groot-Brittannië sinds de grote Brexit-strijd.
Juridische geleerden hebben het – afwisselend – beschreven als stoutmoedig, radicaal, roekeloos en tamelijk buitengewoon. De Londense majoor Sadiq Khan, een prominente stem in de Labour Get together, noemde het woensdag “wreed, inhumaan en onwerkbaar, nagestreefd door een zwakke regering die gefixeerd is op het partijbelang in plaats van op het nationale belang.” Justin Welby, de aartsbisschop van Canterbury en leider van de Kerk van Engeland, heeft gezegd: “Dit immorele beleid beschaamt Groot-Brittannië.” Het VN-vluchtelingenagentschap beweert dat het “niet verenigbaar is met het internationale vluchtelingenrecht.”
Mensenrechtenverdedigers zeggen dat Groot-Brittannië verder wil gaan dan de meeste andere landen, in die zin dat het asielzoekers wil verwijderen voordat de zaak serieus wordt overwogen.
Het Hooggerechtshof heeft ook kritiek geuit op de bestemming van Rwanda en oordeelde dat het sturen van asielzoekers daarheen ‘substantiële redenen zou hebben om hen bloot te stellen aan een reëel risico op mishandeling’, met title dat zij zouden kunnen worden teruggestuurd naar hun land van herkomst, waar zij vervolging zouden kunnen ondergaan. (Rwanda ontkent dit.)
Maar de Britse regering heeft niet opgegeven?
Sunak heeft beloofd ‘de boten te stoppen’. Hij en zijn Conservatieve Partij staan dit jaar voor zware nationale verkiezingen. De gedachte is dat hij een paar vluchten naar Rwanda moet sturen om te laten zien dat hij tenminste iets heeft bereikt.
Dus in december deed de regering van Sunak twee dingen. Het ondertekende een nieuw verdrag met Rwanda, dat voorzag in additional waarborgen, en introduceerde nieuwe wetgeving waarin werd beweerd dat Rwanda een veilig land is voor asielzoekers.
Wat is er met de nieuwe wetgeving gebeurd?
In het Lagerhuis kreeg Sunak te maken met rebellen in zijn eigen partij, die klaagden dat het wetsvoorstel niet streng genoeg was en tot juridische uitdagingen zou blijven leiden. De hardliners drongen aan op een reeks amendementen om het wetsvoorstel ‘kogelbestendig’ te maken. Eén amendement stelde dat het Britse en het internationale recht niet kunnen worden gebruikt om “de verwijdering van welk individu dan ook naar Rwanda te voorkomen of uit te stellen.” Een ander probeerde voorlopige bevelen van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens te blokkeren in het geval van uitzettingen naar Rwanda.
Om het verlangen naar deze declaratieve amendementen te temperen, zei de regering van Sunak dat zij ambtenaren informeerde dat zij de bevelen van hun ministeries moesten opvolgen en niet gebonden moesten zijn aan tijdelijke bevelen van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens.
Het wetsontwerp over de veiligheid van Rwanda (asiel en immigratie) is woensdagavond bij de derde lezing met een comfortabele marge van 320 tegen 276 door het Lagerhuis aangenomen, zonder amendementen.
Het wetsvoorstel gaat naar het Home of Lords, dat bezwaar kan maken en het terug kan sturen naar het Home of Commons. Maar oddsmakers zeggen dat het waarschijnlijk een moist wordt.
Asielzoekers kunnen nog steeds enige juridische stappen ondernemen, zegt Peter William Walsh, een senior onderzoeker bij het Migration Observatory van de Universiteit van Oxford, met beweringen dat het individu in Rwanda “een onmiddellijk risico loopt op ernstige onomkeerbare schade”. Walsh waarschuwde dat de route smal is. Iemand zou moeten bewijzen dat Rwanda gevaarlijk is – voor de persoon individueel – in plaats van zich te concentreren op het vooruitzicht teruggestuurd te worden naar zijn eigen land.
Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens zou zich er ook mee kunnen bemoeien. Dan zou Sunak moeten beslissen of hij voor de rechter zou verschijnen en de internationale mensenrechtenwetten die zijn land mede tot stand heeft gebracht, zou aanvechten.
Hoeveel asielzoekers komen per boot naar Groot-Brittannië?
De regering meldt dat vorig jaar 29.437 mensen het Engelse Kanaal zijn overgestoken.
Afgelopen weekend stierven er vier tijdens hun poging.
Een woordvoerder van het ministerie van Binnenlandse Zaken, dat toezicht houdt op de grenzen, zei dat de prioriteit van de regering blijft het stoppen van de boten. “Daarom hebben we krachtige actie ondernomen om gemene mensensmokkelbendes aan te pakken, migranten ervan te weerhouden gevaarlijke oversteken te maken en, naast onze Franse tegenhangers onderscheppen schepen.”
Er bestaat diepe frustratie over het feit dat asielzoekers jaren in Groot-Brittannië kunnen doorbrengen terwijl hun claims worden beoordeeld.
Wetgever John Hayes zei dat zijn collega’s van de Conservatieve Partij in het parlement misschien verschillende ideeën hebben over de manier waarop het Sunak-plan moet worden uitgevoerd, maar dat ze verenigd zijn in het aanpakken van wat hij ‘misschien wel de grootste existentiële disaster waarmee dit land wordt geconfronteerd’ noemde.
Hayes beweerde dat de recente stijgingen in legale en illegale migratie een ‘verwoestend impact hebben op de openbare diensten’.
Hayes zei dat de “overgrote meerderheid” van de mensen die met kleine boten arriveren geen echte asielzoekers zijn, maar eerder economische migranten.
Hoeveel kost het Rwanda-plan?
De Sunak-regering heeft Rwanda tot nu toe 300 miljoen greenback betaald, met nog eens 60 miljoen greenback dit jaar.
Onder verwijzing naar overheidscijfers zegt de oppositiepartij Labour dat het sturen van vluchtelingen naar Rwanda 80.000 greenback meer zal kosten dan hen in Groot-Brittannië te houden voordat ze worden geaccepteerd of gedeporteerd.