Dit noem ik een verspild leven. Hij heeft geen motivatie om zichzelf te verbeteren. Hij woont al vijf maanden bij mij thuis. Nadat hij hier was aangekomen, werd hij ontslagen, dus bleef hij hier tot eind juli niets anders doen dan in zijn kamer videogames spelen. Hij slaapt de hele dag, staat om 17.00 of 18.00 uur op en zit de hele nacht in de storage wiet te roken.

Uiteindelijk zei ik hem dat hij een baan moest zoeken of moest verhuizen. Hij heeft een geweldige baan, maar loopt voortdurend achter. Hij wordt binnenkort ontslagen, dat weet ik. Hij heeft geen geld, geen ziektekostenverzekering. Ik heb geprobeerd hem zover te krijgen dat hij naar een counseling ging. Ik heb hem zelfs het nummer gegeven van een adviesgroep die kosten in rekening brengt op foundation van je inkomen. Ik heb alles gedaan behalve het nummer bellen, maar dat doet hij niet. Ik heb zijn vader de laatste twee keer gebeld dat hij niet op zijn werk was, maar dat ga ik niet meer doen. Zoals zijn vader zei, hij is volwassen. Wat kunnen we doen?

Vandaag bleef hij de hele nacht op en ging uiteindelijk om 11.00 uur naar mattress. Hij zou om half twee op zijn werk moeten zijn. Hij heeft een hekel aan werken. Hij houdt van acteren en heeft in een paar reveals en movies gespeeld. Het lijkt erop dat hij dat heeft opgegeven. Hij heeft ook een heel geweldig boek geschreven. Het verhaal was goed; hij vroeg me om het te bewerken, dus ik mocht het lezen. Zijn pc werd gestolen en hij gaf het op.

Ik ga hem het huis uit zetten. Ik weet niet wat ik moet doen met een verspild leven. Eventuele suggesties? – Hulp nodig

Beste hulp nodig: Je zei het zelf, en zijn vader ook: hij is volwassen. Volwassenen kunnen niet huurvrij leven, hun werk afblazen en de hele nacht wiet in de storage roken. Hij heeft een ultimatum nodig: óf een baan zoeken, de huur betalen en stoppen met roken – óf verhuizen.

Het lijkt misschien arduous, maar dit is de enige manier waarop hij echte verantwoordelijkheid leert.

De positieve kant is dat hij geweldige interesses en pastime’s lijkt te hebben – als hij de tijd neemt om ze na te streven. Moedig hem aan om te blijven acteren en schrijven zodra hij een baan heeft waarmee hij de rekeningen kan betalen.

Het klinkt alsof u een heel goede band met uw kleinzoon heeft, en het feit dat hij u heeft gevraagd zijn boeken te redigeren, betekent dat hij u respecteert en uw mening waardeert. Het vriendelijkste wat je kunt doen, is hem aanmoedigen iets van zijn leven te maken – en zijn zelfvernietigende levensstijl niet langer mogelijk te maken.

Beste Annie: Tijdens mijn zwangerschap kreeg ik een heleboel flessen en andere babyaccessoires cadeau. Mijn dochter is nu 12 weken oud en we hebben veel van de objects nog niet aangeraakt en verwachten ook niet dat dit zal gebeuren.

Een vriendin verwacht over een paar maanden haar kindje. Haar zwangerschap werd onlangs verplaatst naar de standing ‘zeer hoog risico’. Tot nu toe is de child gezond, maar zo te horen is de toekomst een beetje onzeker.

Volgende week nodigen we deze vriendin en haar man uit voor een etentje. Ik stelde voor om ze alle babyspullen aan te bieden om te kijken of ze die willen hebben. Mijn man weet niet zeker wat de etiquette is, aangezien hun child het wel of niet zal overleven. Ik wil absoluut niet dat een goedbedoeld gebaar additional pijn veroorzaakt.

Wat is hier de juiste aanpak? Moeten we hen de kans bieden en geven om zelf te beslissen? Of moeten we de spullen gewoon ergens anders doneren en daar laten liggen? – Doneren of niet doneren

Doneren of niet doneren: Als je deze spullen al twaalf weken bewaart, kun je ze dan nog een paar maanden vasthouden? Op die manier kunt u, zodra u een duidelijker beeld heeft van de gezondheid van de child, een weloverwogen beslissing nemen of u deze wilt aanbieden.

Beste wensen voor je vriendin en haar child.