Scholen in veel staten zijn in de begindagen van de pandemie hun financiering kwijtgeraakt – en het is mogelijk dat zij zich de komende jaren niet volledig zullen herstellen, vooral nu de federale noodhulp wegvalt.

Dat is een van de vele conclusies uit de 2023-editie van de jaarlijkse non-profitorganisatie Training Legislation Heart voor onderzoek en belangenbehartiging “Het cijfer halen” rapport, waarin aan alle 50 staten cijfers worden toegekend over de vooruitgang die scholen hebben geboekt op het gebied van robuuste en rechtvaardige financiering voor basis- en middelbaar onderwijs.

De laatste rapportgepubliceerd op 11 december, heeft betrekking op het schooljaar 2020-2021 – het eerste dat volledig plaatsvond tijdens de pandemie.

Staten en lokale districten waren in de eerste maanden van 2020 bezig met het opstellen van begrotingen voor dat schooljaar, internet toen de COVID-19-pandemie de Amerikaanse scholen sloot en het land in enorme economische onzekerheid stortte. Het grootste deel van de federale hersteldollars voor de pandemie – in de volksmond bekend als ‘ESSER-fondsen’ – arriveerde pas maanden later.

Scholen in 14 staten zagen dat jaar een daling van de staats- en lokale inkomsten vergeleken met 2019-2020. De afgelopen jaren gold hetzelfde voor slechts drie of minder staten.

Veel staten hebben sindsdien de onderwijsfinanciering verhoogd op foundation van overschotten, geholpen door de massale instroom van federale economische stimuleringsfondsen. Maar de onderwijsfinanciering uit staats- en lokale schatkisten – de belangrijkste bronnen van onderwijsfinanciering in de Verenigde Staten – is waarschijnlijk zelfs nu nog niet volledig hersteld, zegt Danielle Farrie, onderzoeksdirecteur van het Training Legislation Heart en co-auteur van het rapport.

Het Training Legislation Centre doet onderzoek en ondersteunt rechtszaken met als doel ervoor te zorgen dat staten voldoen aan hun grondwettelijke verplichtingen om scholen adequaat te financieren.

“Als staten hun financiering terugschroeven, gebeurt dat vaak vrij snel, maar het herstel daarvan verloopt vaak erg langzaam”, aldus Farrie. “Waar we bang voor zijn, is of we een herhaling zullen zien van wat er tijdens de Grote Recessie is gebeurd.”

Farrie gelooft dat sommige staten zich hebben gehaast om politiek voordeel te halen uit de stijgende inkomsten Belastingvoordelen bieden aan inwoners. Hoewel een aantal staten ook een deel van hun overschotten hebben besteed aan het stimuleren van de hulp aan openbare scholen, zou de onderwijssector op de lange termijn eronder kunnen lijden als de overschotten opdrogen, zei ze.

“Nu bevinden we ons in een positie waarin veel van deze staten hun belastingtarieven hebben verlaagd en nu gaan zeggen dat ze niet genoeg geld hebben om de investeringen in onderwijs te verhogen,” zei Farrie. “Maar ze hebben specifieke beleidskeuzes gemaakt die tot deze resultaten leiden.”

Hier volgen nog drie andere conclusies uit het rapport.

1. Sommige staten worden steeds slechter in het eerlijk financieren van scholen

In de meeste staten ontvangen scholen in gebieden met hoge armoede – waar volgens het US Census Bureau minstens 30 procent van de leerlingen uit gezinnen komt die in armoede leven – gemiddeld evenveel of minder staats- en lokale financiering per leerling dan scholen in gebieden met weinig armoede, zo blijkt uit het rapport. Het rapport beschouwt een armoedearme wijk als een wijk waar 5 procent of minder studenten in armoede leven.

Uit een groot aantal onderzoeken blijkt dat studenten uit gezinnen met lage inkomens komen meer middelen nodig om dezelfde academische resultaten te bereiken als hun leeftijdsgenoten met een hoog inkomen.

De meeste formules voor staatsonderwijs bevatten bepalingen die proberen meer hulp te richten op studenten of scholen die deze het hardst nodig hebben. Maar die inspanningen verlopen niet altijd zoals gepland. In de staat Washington hebben onderzoekers bijvoorbeeld ontdekt dat de hervormingen van de schoolfinanciering uit de jaren 2010 dat wel hebben gedaan stuurde meer hulp naar rijke districten dan naar armeook al was het doel het tegenovergestelde te bereiken.

Scholen in hoge armoede ontvangen in slechts 22 staten gemiddeld meer geld per leerling dan scholen in lage armoede, zo blijkt uit het rapport van de ELC.

Scholen met een lagere armoede in 16 staten kregen meer financiering per leerling uit staats- en lokale bronnen dan scholen met een hoger armoedeniveau. En scholen in vijf staten – Alaska, Nebraska, Oregon, Utah en Wyoming – zagen de financieringskloof tussen scholen met lage en hoge armoede tussen 2019 en 2020 toenemen, zo blijkt uit het rapport.

In Oregon bijvoorbeeld kregen districten met een hoge armoede gemiddeld $11.357 per pupil, terwijl districten met een lage armoede $16.492 per pupil kregen.

2. In de meeste staten bleef de schoolfinanciering achter bij de bredere economische groei

De onderwijsfinanciering van staten en lokale overheden groeit doorgaans elk jaar. Maar het groeitempo landelijk was in de door het Training Legislation Heart onderzochte jaren kleiner dan in voorgaande jaren.

Ondertussen groeide het nationale bbp in 2021 met 10 procent, vergeleken met een jaarlijkse groei van 3 tot 5 procent in de voorgaande jaren. En veel staten boekten beter dan verwachte rendementen.

Als gevolg hiervan daalde het niveau van de “inspanningen” van bijna elke staat – het share van het bbp van een staat dat naar staats- en lokale financiering voor scholen gaat – tussen de schooljaren 2019-20 en 2020-21. Missouri was de enige uitzondering.

3. Zelfs de finest presterende staten hebben grote verbeteringen nodig

Elke editie van ‘Making the Grade’ benadrukt hetzelfde punt: de financiering van scholen verschilt enorm van staat tot staat.

In staten als Maine, New York, Pennsylvania en Wyoming ontvangen schooldistricten gemiddeld meer dan $20.000 per leerling uit staats- en lokale bronnen. In Arizona, Idaho en Utah leveren dezelfde financieringsstromen slechts iets meer dan $10.000 per leerling op.

Maar zelfs de staten waar scholen het meeste geld krijgen, en waar de financiering het meest effectief wordt gericht op districten met de hoogste behoeften, hebben meer werk te doen, zei Farrie.

Scholen in Pennsylvania ontvangen gemiddeld $20.000 per leerling uit staats- en lokale bronnen. Maar in september presenteerde een onderzoeker van de Pennsylvania State College de staatswetgevers een analyse waaruit bleek dat de De staat financiert openbare scholen met minstens 6 miljard greenback.

De bevindingen ondersteunen de conclusie van een rechter van eerder dit jaar dat, ondanks een grote totale investering in basis- en voortgezet onderwijs, de staat er niet in slaagt voldoende financiering te verstrekken voor studenten uit districten in gebieden zonder substantiële foundation aan lokale OZB-inkomsten.

En rechtszaken betwisten momenteel de grondwettigheid van bestaande investeringen in openbare scholen Wyoming, een andere staat scoorde hoog in het rapport. De Wyoming Training Affiliation, die de rechtszaak heeft aangespannen, stelt dat de staat er niet in is geslaagd schoolfinanciering te verstrekken die gelijke tred houdt met de inflatie en andere nieuwe kosten.

“Alleen omdat een staat relatief goed presteert op onze indicatoren, is er overal nog zoveel meer ruimte voor groei”, aldus Farrie.