De Colorado-rivier baant zich een weg door een kilometers diepe kloof in het noordwesten van Arizona. De erosieve werking heeft veertig verschillende sedimentlagen blootgelegd, waaronder gesteenten die maar liefst 1,8 miljard jaar oud zijn. Het is niets minder dan spectaculair om naar dit natuurlijke surprise te staren terwijl de paarse schaduwen van de schemering neerdalen en een vurige zon overgaat in een sterrennacht.
Vroege bezetting en verkenning
De Grand Canyon is doordrenkt van kleurrijke menselijke geschiedenis. Mensen wonen al meer dan 12.000 jaar in de regio. Speerpunten gemaakt door prehistorische mensen die zich hier tijdens de laatste ijstijd vestigden, zijn de overblijfselen van gereedschappen die werden gebruikt om op megafauna te jagen, zoals mammoeten, grondluiaards en oude bizons. In en rond de Grand Canyon zijn artefacten gevonden van voorouderlijke Puebloan-, Basketmaker-, Archaïsche, Paleo-Indische, Cohonina-, Cerbat-, Pai-, Southern Paiute-, Zuni-, Hopi- en Navajo-groepen.
Bovendien zijn er meer dan 6.000 archeologische overblijfselen geregistreerd in Kaibab Nationwide Forest, dat zich uitstrekt van zowel de noord- als de zuidrand van de Grand Canyon. Deze overblijfselen omvatten stenen woningen, voedselopslagplaatsen, tuinen, vuurkorven, gereedschap, potscherven en rotskunst.
Hopi-gidsen leidden Spaanse ontdekkingsreizigers in de jaren 1540 naar de Grand Canyon. Meer dan 300 jaar gingen voorbij voordat botanicus Joseph Christmas Ives en geoloog John Newberry in 1858 de Grand Canyon binnengingen tijdens een karteringsexpeditie van de Colorado-rivier.
In 1869 leidde natuuronderzoeker John Wesley Powell een groep mannen langs de stroomversnellingen van de Colorado-rivier door de hele Grand Canyon. Van deze reis kon hij meer gedetailleerde beschrijvingen maken van de route van de Colorado River.
De eerste pioniers vestigden zich rond 1880 rond de rand van de Grand Canyon. Ze probeerden koper te winnen, maar beseften al snel dat toerisme een winstgevender onderneming was.
De oprichting van een nationaal park
President Benjamin Harrison verleende in 1893 voor het eerst federale bescherming aan de Grand Canyon als bosreservaat. Het toerisme nam toe in 1901 toen de stoomtrein van de Santa Fe Railroad begon te rijden van Flagstaff, Arizona naar Grand Canyon Village, een startpunt voor de schilderachtige Zuid-Rim. In 1903 reisde president Theodore Roosevelt naar de regio en werd getroffen door zijn ontmoeting met dit geologische fenomeen, waarbij hij verklaarde:
“De Grand Canyon vervult mij met ontzag. Het is niet te vergelijken, niet te beschrijven; absoluut ongeëvenaard in de hele wilde wereld… Laat dit grote natuurwonder blijven zoals het nu is. Doe niets wat de grootsheid, verhevenheid en lieflijkheid ervan bederft.”
Door velen beschouwd als de ‘conservationistische president’, richtte Roosevelt in 1906 het Grand Canyon Sport Protect op en maakte van de Grand Canyon in 1908 een nationaal monument, waarbij hij verklaarde:
“Laat dit grote natuurwonder blijven zoals het nu is. Je kunt het niet verbeteren. Maar wat u wel kunt doen, is het voor uw kinderen, de kinderen van uw kinderen en iedereen die na u komt, bewaren als het enige grote schouwspel dat elke Amerikaan zou moeten zien.”
De Grand Canyon was officieel aangewezen als nationaal park in 1919drie jaar nadat president Woodrow Wilson de Nationale Parkdienst. Deze actie beschermde verder de meer dan 373 soorten vogels, 89 zoogdieren, 47 reptielen, 17 vissen en negen soorten amfibieën die binnen de grenzen van het park leven.
De Grand Canyon vandaag
Tegenwoordig wordt de Grand Canyon erkend als UNESCO-werelderfgoed en behoort het tot de zeven natuurwonderen van de wereld. Het beslaat een gebied zo groot als Delaware en is na de Nice Smoky Mountains het meest bezochte nationale park van Amerika, met bijna vijf miljoen bezoekers per jaar.
Er zijn 11 huidige stammen met historische verbindingen met de Grand Canyon. Dit geldt ook voor de Havasupai-bevolking, die de South Rim als hun voorouderlijk huis heeft opgeëist en de afgelopen 800 jaar in de kloof heeft gewoond. Havasupai betekent ‘mensen van de blauwgroene wateren’. Een groot deel van de inkomsten van de stam komt tegenwoordig uit het toerisme, aangezien bezoekers elk jaar wandelen en paardrijden naar de Havasu-watervallen, waarbij het azuurblauwe water tegen de rode rotsen slaat.
De stam zet hun traditionele landbouwpraktijken voort langs de oevers diep in de kloof, waarbij ze maïs, bonen, pompoenen, velden met zonnebloemen en boomgaarden met perziken verbouwen. De mondelinge geschiedenis van de Havasupai, samen met stammen als de Hualapai, Navajo en Hopi, is rijk aan scheppingsverhalen over de grote kloof en de stromende rivier.
Verantwoord Tourisme
Reizigers op ons avontuur naar de Groots RavijnBryce & Zion waagt zich in het hart van een van Amerika’s meest iconische nationale parken. Onze lodge ligt direct aan de rand in het historische Grand Canyon Village-gebied, en onze deskundige natuuronderzoekers zullen ons naar de beste paden en uitkijkpunten leiden voor een meer afgelegen ontmoeting. Tijdens ons verblijf zullen we worden verrast door verhalen van degenen die in harmonie met de kloof hebben geleefd en ook de hoogten en diepten ervan hebben uitgedaagd.
Terwijl we in de regio zijn, stoppen we bij de historische Cameron Buying and selling Put up in de Navajo Nation om het vakmanschap van Indiaanse wevers, pottenbakkers en zilversmeden te bewonderen, met de mogelijkheid om de lokale gemeenschap te ondersteunen met onze aankopen.
Ervaar de legendarische geschiedenis van de Grand Canyon en sta versteld van een van de meest bijzondere landschappen op aarde met Nat Hab.