Het vinden van voedselvrijheid is iets magisch. Ik heb mensen horen omschrijven dat het voelde als een zucht van verlichting. Hoewel het proces van het sluiten van vrede met voedsel vaak beangstigend en uitputtend is en veel lijkt op een golvende lijn die geleidelijk naar boven gaat, in plaats van de rechte opwaartse progressie die we verwachten, wanneer je op een plek bent waar je niet langer verplicht bent voor de dieetcultuur voelt het verdomd goed. Behalve voor een ding…

Dieetpraat wordt hallo vervelend.

Als een collega je alle particulars vertelt over hun nieuwe rauwe veganistische locavore-dieet, krijg je zin om je wimpers één voor één uit te plukken. Een middelbare schoolvriend deelt een artikel op Fb over hoe gluten de duivel zijn, en jij weerstaat de drang om in het vliegtuig te stappen, naar je geboortestad te vliegen en ze op hun hoofd te slaan met een Frans stokbrood. Dankzij Goop kun je niet langer naar Gwyneth Paltrow-films kijken zonder aan bottenbouillon, intermitterend vasten en smoothies gemaakt met poeders van $ 100 te denken. Zonde, need Schuifdeuren is een klassieker.

Soms leidt die frustratie over diëten tot frustratie over, nou ja, jezelf – omdat je nog steeds een beetje intriges voelt, zelfs als je ogen zijn geopend voor de ineffectiviteit van diëten en de schade die wordt veroorzaakt door de diëtencultuur. Het is heel normaal om je te laten verleiden door diëten, zelfs als je beter weet. Omgaan met dieetpraat is vooral triggerend als je je op een kwetsbaardere plek in het herstel bevindt. Het kan ook leiden tot gevoelens van intense lichaamsschaamte, vooral als je in een groter lichaam zit, of groter bent dan de mensen die over diëten praten.

Ik denk dat het op de podcast stond Hou van eten dat ik voor het eerst de zinsnede ‘leven in een cultuur met een eigen eetstoornis’ hoorde. Waarheid. We leven in een extreem vetfobe samenleving die geobsedeerd is door dunheid, diëten en goede gezondheid. Daarom is diëten een normaal iets geworden om over te praten, ondanks de schade en het ongemak dat het veroorzaakt. Veel mensen realiseren zich niet hoe wijdverspreid over diëten gesproken wordt, totdat ze besluiten te stoppen met diëten.

Helaas hebben we vrijwel allemaal mensen van wie we houden die actief op dieet zijn. Zelfs als u dat niet doet, als u een mens bent die television kijkt, op sociale media zit of geen geluiddichte hoofdtelefoon draagt ​​elke keer dat u het huis verlaat, wordt u blootgesteld aan dieetpraat. Hoe kun je blijven leven, werken, liefhebben of gewoon communiceren met iemand wiens overtuigingen, woorden en daden schade aanrichten? Hoe ga je om met dieetpraat zonder jezelf op te sluiten in een beschermende bubbel?

Als ik met cliënten werk die te maken hebben met dieetpraat, praten we over het instellen van twee beschermingslagen. De eerste beschermingslaag heeft alles te maken met het verminderen van de blootstelling. De tweede gaat over het terugdringen van de internalisering van dieetpraat. Als u onvermijdelijk wordt blootgesteld aan dieetpraat, hoe kunt u dan voorkomen dat u getriggerd wordt of de boodschap internaliseert?

Laten we het afzonderlijk over deze twee lagen hebben.

Hoe u de blootstelling aan diëten kunt verminderen:

Hier zijn enkele ideeën om de blootstelling aan dieetpraat te verminderen:

Stel grenzen.

Als iemand van wie je houdt consequent over diëten, eten en gewicht begint, kun je hem of haar vragen daarmee op te houden. Grenzen stellen kan heel beangstigend zijn, maar er zijn veel beleefde en niet-confronterende manieren om iemand te vragen te relaxen tijdens het dieetgesprek. Hier zijn een paar korte scripts die nuttig kunnen zijn:

“Ik probeer momenteel echt aan mijn relatie met eten en mijn lichaam te werken. Ik weet dat het niet je bedoeling is om kwetsend te zijn, maar dit gesprek maakt mij van streek. Kunnen we het over iets anders hebben?”

“Ik weet dat diëten in het verleden een belangrijk gespreksonderwerp voor ons is geweest, maar ik leer hoe schadelijk het voor mij is geweest en ik probeer te stoppen met het beheersen van mijn gewicht. Ik weet dat je doorgaat met diëten, en dat is helemaal oké, maar ik moet je vragen om niet over je gewicht te praten of te diëten als we rondhangen.

“Ik ben bezig met het herstel van een eetstoornis en het horen van het gewicht en de diëten van andere mensen is niet goed voor mijn geestelijke gezondheid. Kunnen we van die verboden onderwerpen maken?’

Helaas zal niet iedereen de grenzen respecteren die je stelt, maar dat betekent niet dat je niet het recht hebt om ze te stellen.

Verander van onderwerp of verwijder jezelf uit de situatie.

Als het te ongemakkelijk voelt om grenzen te stellen, of als er onverwachte diëten ter sprake komen, is het prima om jezelf even uit de situatie te verwijderen of van onderwerp te veranderen. Ik ben een grote fan van het gebruik van een plasnoodgeval als excuus. Het is ook handig om wat roddels over beroemdheden in je achterzak te hebben om van onderwerp te veranderen. Is er één ding dat gegarandeerd interessanter is dan praten over diëten? Brittany Spears nieuwe memoires.

Beheer uw omgeving/sociale kring.

Om de blootstelling aan dieetpraat te verminderen, kan het nodig zijn om zowel uw sociale kring als uw sociale media te beheren. Dat betekent niet dat je de mensen waar je om geeft koelbloedig uit je leven moet weren (hoewel het in sommige situaties uiterst gepast kan zijn om relaties te verbreken met mensen die je grenzen niet respecteren als het om diëten gaat). Druk op het ontvolgen of dempen van mensen op sociale media die voortdurend praten over eten, gewicht en diëten. Beperk de tijd die u doorbrengt met mensen die actief op dieet zijn, of plan activiteiten waarbij de kans kleiner is dat dit ter sprake komt, bijvoorbeeld naar de movie gaan of een boekenclub houden waar het gesprek op iets anders is gericht.

Laat wat kennis vallen en laat uw gemeenschap groeien.

Oké, je hoeft dus geen intuïtieve eetevangelist te worden, en in feite kan dat heel gemakkelijk averechts werken en ervoor zorgen dat mensen zich meer verankeren in hun dieetovertuigingen. Ik denk echter dat het nuttig kan zijn om op een niet-oordelende manier een stukje kennis te laten vallen bij mensen die er misschien voor openstaan. Het hoeven geen statistieken uit een tijdschriftartikel of iets anders te zijn, maar kleine stukjes informatie die mensen nieuwsgierig kunnen maken naar meer informatie. Hier enkele ideeën:

“Vroeger voelde ik me heel slecht over diëten en weer aankomen, maar toen ontdekte ik dat meer dan 60% van de mensen die een dieet volgen, meer gewicht terugkrijgen dan ze in de eerste plaats verloren. Ik besefte dat het geen kwestie van wilskracht was!’

“Ik stopte met het beperken van koolhydraten toen ik ontdekte dat glucose de belangrijkste brandstofbron voor onze hersenen is, en ik heb geleerd dat mijn energie en focus ZO veel beter zijn als ik koolhydraten opneem in mijn maaltijden en snacks. Het heeft echt zo’n groot verschil gemaakt in hoe ik me voel!”

“Ik weet dat uw arts u zegt dat u moet afvallen vanwege uw PCOS, maar ik ken ook veel magere mensen met PCOS? Ik vraag me af of ze nog iets anders kunnen doen om te helpen?

Hoe u dieetpraat niet kunt internaliseren

Wanneer u wordt blootgesteld aan gepraat over diëten, is het gemakkelijk om te internaliseren wat er wordt gezegd en het over uw lichaam te laten gaan, of erger nog, over uw waarde. Zelfs als de dieetpraat tegen jou is gericht (wat extreem pijnlijk is), gaat het altijd over de ander. hun vetfobie, en hun onzekerheden.

En toch is het heel moeilijk om te worden blootgesteld aan diëtenpraat en dat gesprek niet met een gevoel van rotzooi te verlaten.

Wat u ook doet om uw blootstelling aan dieetpraat te verminderen, u zult er op een gegeven second aan worden blootgesteld. Hoe kun je die ervaringen achterlaten zonder een slecht gevoel over jezelf te hebben? Hier zijn een paar dingen die volgens mij nuttig zijn voor klanten:

Beheers de ‘oh lieverd’-houding.

Eén van mijn klanten heeft dit trucje bedacht, en ik vind het gewoon geweldig! Als iemand over zijn of haar dieet praat, reageer dan intern (laten we het niet hardop zeggen!) met a Marshall-van-Hoe-Ik-Met-Je-Mom-stijl “Oh lieverd!” GIF Het is een beetje dwaas, dus het verzacht de emotionele reactie, maar het is ook een nuttige herinnering aan hoe absurd de dieetcultuur is.

Boos worden.

Woede, wanneer deze gericht is op de dieetcultuur en niet op jezelf, kan genezend werken. Het is heel gepast om boos te worden op een werkelijk uitgeput systeem dat enorm veel geld verdient door te eisen dat we onze kostbare tijd en energie besteden aan het proberen onze lichamen kleiner te maken, en schade toe te brengen aan degenen die niet in staat zijn of ervoor kiezen om niet deel te nemen. hun spel. Neem de woede die je intern hebt geuit, omdat je niet de “wilskracht” hebt om je aan een dieet te houden, en richt die op degenen die jouw woede verdienen.

Reageer met mededogen.

Hoewel praten over diëten ontzettend vervelend is, is de realiteit dat je er in het verleden waarschijnlijk ook nogal wat mee te maken hebt gehad. Vrienden of familieleden hebben misschien met hun ogen gerold en “oh lieverd” tegen je gezegd omdat je over je nieuwste dieetplan praatte of deelt wat je op Fb hebt geleerd over het kwaad van gluten! Het is pijnlijk om over na te denken, maar het is ook zeer waarschijnlijk dat je onbedoeld mensen pijn doet met vetfobe opmerkingen.

Natuurlijk was dit waarschijnlijk onbedoeld, omdat je door het leven navigeerde in een fatfobe cultuur. Het maakt je geen slecht persoon, maar gewoon een mens. Hopelijk kun je compassie voelen voor je vroegere zelf, evenals compassie voor anderen die door de dieetcultuur navigeren. Herinner jezelf aan de pijn die je voelde toen je vastzat in de cyclus van diëten en lichaamshaat, en weet gewoon dat zij dezelfde pijn hebben. Lijners doen hun finest met de kennis, ondersteuning en eigenwaarde die ze op dat second hebben. Het is die dieetcultuur die jouw woede verdient, niet de slachtoffers ervan. Maar ook Gwyneth Paltrow.

Dit bericht is oorspronkelijk gepubliceerd in augustus 2016. Het is bijgewerkt om u de finest mogelijke inhoud te bieden.