Buenos Aires, Argentinië – Dagen nadat hij de Argentijnse presidentsrace had gewonnen, noemde hij zichzelf een anarcho-kapitalist Javier Milei arriveerde op de trappen van het Witte Huis, klaar voor een ontmoeting met een topadviseur voor de nationale veiligheid van de Verenigde Staten.

Zijn wervelende reis naar Washington DC was echter meer dan een overwinningsronde. Het markeerde Milei’s plannen voor een grote herschikking van de economie Het Argentijnse buitenlands beleid – richting de VS en Israël en weg van China en linkse regionale companions.

Die verschuiving zou Argentinië tot een vreemde eend in de bijt kunnen maken in Latijns-Amerika. Terwijl de regio probeert de verdeeldheid uit de Koude Oorlog van zich af te schudden, waarschuwen deskundigen dat Milei mogelijk een grote politieke kloof tussen rechts en hyperlinks zal omarmen.

“Wat we in de campagne zagen was een kandidaat met zeer sterke, zeer intense ideologische overtuigingen, met een retoriek die in zekere zin deed denken aan de Koude Oorlog, sprekend over communistische landen”, zegt Tomás Múgica, een politicoloog en professor in de internationale politiek. betrekkingen aan de Katholieke Universiteit van Argentinië.

Als kandidaat viel Milei China aan, een topbestemming voor de Argentijnse landbouwexport, waarbij hij het land vergeleek met een “moordenaar” en zei dat zijn burgers niet “vrij” waren. Hij dreigde zelfs de betrekkingen met het land te bevriezen vanwege het bewind van de Communistische Partij.

Milei handelde ook met de linkse president van Brazilië, Luiz Inácio Lula da Silva, die hij een “boze communist” en “corrupt” noemde. Brazilië is de grootste handelspartner van Argentinië.

Radicale ideeën voor het vernieuwen van Argentinië belaagde economie zijn lange tijd de handelsvoorraad van Milei geweest. Hij voerde campagne voor de ontbinding van de Centrale Financial institution van het land en het laten vallen van de Argentijnse peso ten gunste van het gebruik van de Amerikaanse greenback als betaalmiddel, in een poging de op hol geslagen inflatie in toom te houden.

Maar critici zeggen dat de binnenlandse ambities van Milei kunnen worden ingeperkt door de bescheiden aanwezigheid van zijn partij in het Nationale Congres. Op het gebied van het buitenlands beleid wordt echter verwacht dat Milei meer invloed zal hebben. Zodra hij zondag aantreedt, zal het ministerie van Buitenlandse Zaken hem rechtstreeks verantwoording afleggen.

De eerste tekenen wijzen erop dat Milei mogelijk bereid is zijn campagnegeblust waar te maken.

Vorige week bevestigde de keuze van Milei voor minister van Buitenlandse Zaken, Diana Mondino, dat Argentinië niet zou toetreden BRICS, een blok van opkomende economieën genoemd naar zijn vijf leden: Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika. Argentinië was ingesteld om mee te doen op 1 januari.

Dat besluit was een “klap in het gezicht” voor China en Brazilië, aldus Jorge Heine, professor aan de Universiteit van Boston en voormalig Chileense ambassadeur in China. Beiden hadden steun verleend De intocht van Argentinië in de groep.

Maar hoewel het presidentschap van Milei een tegenslag zal zijn voor de Argentijnse relatie met die twee landen, voorspelt Heine dat het “een nieuwe impuls zal geven aan de mondiale extreemrechtse beweging”.

Hier zijn drie belangrijke verschuivingen in de buitenlandse betrekkingen die onder Milei worden verwacht:

Opnieuw evalueren van de betrekkingen met China

Aan het einde van een bezoek aan China dit jaar, minister van Economie Sergio Massa – Milei’s linkse rivaal voor het presidentschap – grapte dat zijn land omgedoopt zou moeten worden tot “Argenchina”.

De grap illustreerde de nauwe banden die de vertrekkende regering met Peking heeft onderhouden.

Alleen al in het laatste halfjaar sloot Argentinië zich aan bij China Belt and Street-initiatiefeen overzees investeringsprogramma, en breidde een valutawisselovereenkomst uit die de economie heeft helpen ondersteunen.

China is de op één na grootste handelspartner van Argentinië en een belangrijke investeerder in de energie- en lithiumsector van het land. Maar de harde retoriek van Milei zou die relaties in gevaar kunnen brengen.

‘De Chinezen provoceren is geen goed idee’, zei Heine. “Het heeft gevolgen.”

Het kamp van Milei heeft betoogd dat Argentinië zijn diplomatieke banden met China kan verbreken en tegelijkertijd een negatieve influence op zijn exportsector kan vermijden. Maar Heine is sceptisch.

“Het is een illusie om te denken dat je geen politieke relaties hebt, maar toch economische relaties hebt”, zei hij. “In het geval van China werkt het niet zo.”

Tijdens een nieuwsbriefing na de verkiezing van Milei waarschuwde het Chinese language ministerie van Buitenlandse Zaken Argentinië dat het verbreken van de banden een “ernstige vergissing” zou zijn.

En Argentinië heeft al te maken gekregen met terugslag op de maatregelen die het in het verleden tegen China heeft genomen. Toen de regering China in 2010 beschuldigde van het ondermijnen van de antidumpingregels – bedoeld om eerlijke prijzen in de internationale handel te handhaven – reageerde China door de import van sojaolie uit Argentinië te verbieden, een cruciale klap voor de economie.

Een regering van Milei zou soortgelijke vergeldingsmaatregelen kunnen uitlokken als zij krachtige actie onderneemt tegen China.

Ariel González Levaggi, bestuurslid bij de regionale denktank CRIES, zei dat Milei bijvoorbeeld overheidssteun zou kunnen trekken uit controversiële infrastructuurprojecten die met Chinese language fondsen worden gefinancierd. Critici hebben beweerd dat sommige van de projecten, waaronder een Chinees militair gerund ruimtestation, de Argentijnse soevereiniteit in gevaar brengen.

Over het algemeen verwachten consultants echter dat Milei het voorbeeld zal volgen van de voormalige extreemrechtse president van Brazilië, Jair Bolsonaro, die ook laborious tegen China sprak, maar grotendeels de established order handhaafde.

Milei heeft zijn retoriek al verzacht en de Chinese language leider Xi Jinping publiekelijk bedankt sociale media voor een felicitatiebrief na de verkiezingen.

“Ik stuur u mijn meest oprechte wensen voor het welzijn van het Chinese language volk”, schreef Milei terug.

Een volledige omhelzing van de VS

De voorganger van Milei, president Alberto Fernández, werd in 2019 gekozen. Hij kwam aan de macht als onderdeel van een ‘roze vloed’: een golf van linkse leiders die door Latijns-Amerika trok.

Veel leden van de ‘roze vloed’ verwierpen de Amerikaanse inspanningen om het beleid in de regio vorm te geven, en zochten in plaats daarvan – zoals China – naar alternatieven voor Amerikaans leiderschap en economische macht.

Maar de verwachting is dat Milei met die development zal breken. Tijdens zijn campagne zei hij herhaaldelijk dat hij een buitenlands beleid zou voeren dat afgestemd was op de VS en de ‘vrije wereld’.

Dat zou een “geweldige kans” zijn voor de VS, zei González Levaggi.

“Er zal een regering zijn die zichzelf openlijk tot vriend van de VS verklaart. Dat is niet iets wat normaal gesproken gebeurt” in Argentinië, legde hij uit.

De belofte van Milei om de overheidsuitgaven in toom te houden zal naar verwachting ook weerklank vinden bij Amerikaanse functionarissen, die de stabiliteit in Latijns-Amerika als een zegen voor hun belangen zien.

“In principe willen de VS niet dat Argentinië een probleem wordt,” zei Múgica, de politicoloog.

“De VS zoeken naar stabiliteit in Argentinië omdat het land uiteindelijk een democratische companion is, een voedselexporteur op wereldschaal, en een belangrijke speler in de energiesector zou kunnen worden.”

Van zijn kant beschouwt Milei de VS als een pijler van zijn economische agenda. De VS zijn de grootste aandeelhouder van het Internationale Monetaire Fonds, en Milei zal zijn hulp nodig hebben om een ​​leningprogramma van 44 miljard greenback weer op de rails te krijgen.

Met zijn wilde haar, levensgrote persoonlijkheid en dunne politieke cv heeft Milei ook vergelijkingen opgeroepen met rechtse Amerikaanse leiders als Donald Trump.

Maar Múgica zei dat Milei’s recente reis naar Washington een signaal afgeeft dat hij en zijn bondgenoten bereid zijn samen te werken met zowel de Democraten als de Republikeinen.

“Ze probeerden te laten zien dat ze goed overweg kunnen met de Democraten en dat ze niet simpelweg Trump-copycats zijn in Latijns-Amerika”, zei hij.

Een hoogtepunt voor de betrekkingen tussen Argentinië en Israël

De verkiezingen die Milei naar de overwinning brachten, vonden plaats tegen het uitbreken van de oorlog in Gaza, een smal Palestijns gebied langs de Middellandse Zee.

Op 7 oktober leidde de Palestijnse groep Hamas een aanval op Israël, waarbij 1.200 mensen om het leven kwamen en honderden anderen gevangen werden genomen. Israël reageerde door een militair offensief tegen Gaza te lanceren.

In de maanden daarna zijn ruim 16.000 Palestijnen vermoord, waarbij deskundigen van de Verenigde Naties waarschuwden voor een “ernstig risico op genocide”.

De ernstige humanitaire disaster in Gaza heeft de Latijns-Amerikaanse leiders ertoe aangezet scherpe kritiek te uiten op de tactiek van Israël. De Braziliaanse Lula noemde het militaire offensief een “genocide”. Zijn tegenhanger in Colombia, de linkse collega Gustavo Petro, noemde het een ‘bloedbad’.

Dergelijke kritiek is echter niet van Milei gekomen. Integendeel, in de laatste weken van zijn campagne stond hij erom bekend dat hij tijdens campagnebijeenkomsten met de Israëlische vlag zwaaide. Zijn fervente steun zal zijn regering waarschijnlijk tot de belangrijkste bondgenoot van Israël in de regio maken.

“In Latijns-Amerika hebben veel landen zoals Brazilië, Chili, Colombia, Bolivia en Mexico sterke kritiek geuit op Israël”, zei Heine, de voormalige Chileense ambassadeur. Milei’s standpunt “is een dissonante positie”.

Zijn omarming van Israël brengt hem meer op één lijn met leiders uit Noord-Amerika en Europa, van wie velen de militaire campagne van Israël hebben gesteund, legde Heine uit. “Er is een belangrijke kloof ontstaan ​​tussen het mondiale noorden en het mondiale zuiden.”

Milei heeft beloofd in de voetsporen van Trump te treden en de ambassade van zijn land in Israël van Tel Aviv naar Jeruzalem te verplaatsen, een controversiële stap. De stad is geclaimd door zowel Israëliërs als Palestijnen.

Hij beloofde ook Hamas tot een ‘terroristische organisatie’ te verklaren. Eenentwintig van de gevangenen die op 7 oktober werden gevangengenomen, kwamen uit Argentinië.

De Joodse gemeenschap in Argentinië, nu al de grootste in Latijns-Amerika, kan binnenkort wellicht een president tot haar gelederen rekenen. Milei is bezig met conversie. Hij zou het eerste Joodse staatshoofd van Argentinië worden.