De kosten van nietsdoen op het gebied van de klimaatverandering zijn veel hoger dan de kosten van actie

Een aantal landen en bedrijven maken zich al lang zorgen dat de kosten van het aanpakken van de klimaatverandering (preventie, mitigatie, aanpassing, enz.) onbetaalbaar zullen zijn en willen liever de gevolgen aanpakken. Ze gaan er vaak van uit (of hopen) dat de gevolgen niet zo erg zullen zijn als wetenschappers voorspellen.

In december 2011 werd bijvoorbeeld Canada trok zich terug uit het Kyoto-klimaatverdrag – wat het wettelijk is toegestaan ​​– tot veroordeling in eigen land en internationaal. Een van de grootste zorgen waren de kosten voor de belastingbetaler: (CAN) 14 miljard greenback.

Toch liggen de economische kosten van nietsdoen hoog biljoenen:

(Sommigen geloven dat een van Canada’s motivaties om Kyoto te verlaten, te maken had met het uitbreken van de oorlog wens om de lucratieve maar zeer vervuilende exploitatie van teerzanden, de op een na grootste oliereserve ter wereld, te beschermenals De Bewaker had dat is genoteerd.)

Terug naar boven

Bezorgdheid over de kosten negeert vaak de andere voordelen van actie

Problemen met de klimaatverandering hebben ook directe gevolgen voor de gezondheid van mensen, maar ook voor het milieu. Fossiele brandstoffen die door auto’s in gebieden met veel verkeersopstoppingen worden gebruikt, leiden bijvoorbeeld tot additional verontreinigende stoffen die schadelijk zijn voor de menselijke gezondheid. Het aanpakken van de klimaatverandering door het gebruik van fossiele brandstoffen te beperken en zwaar te investeren in alternatieven heeft als bijkomend voordeel dat het de gezondheid verbetert en mogelijk zelfs de verkeersopstoppingen vermindert. Dit is de mening van enkele belangrijke rapporten die onlangs zijn vrijgegeven.

Econoom Paul Krugman vat er een paar samen:

In feite zeggen deze onderzoeken dat niet alleen de kosten van de klimaatverandering kunnen worden geminimaliseerd door actie, maar dat dit ook economische voordelen kan opleveren.

Een andere zorg van sommige landen is dat ze dingen niet kunnen doen – zelfs als ze dat wel zouden willen – omdat als andere landen niet aan CO2-uitstootreductiedoelstellingen worden onderworpen, ze op concurrentiegebied het onderspit zullen delven. Het IMF merkt echter op dat de De additional economische voordelen van het terugdringen van de CO2-uitstoot maken het de moeite waard om dit na te streven, al dan niet door anderen.

In het verleden hebben prijssignalen vaak voorbijgegaan aan de gezondheids- en andere gevolgen van bepaalde economische acties. Het BNP en soortgelijke maatstaven onthullen dus niet de werkelijke kosten van de economische activiteit. In sommige gevallen is het zelfs zo gemaakt dat het er omgekeerd uitziet. Een bloeiende industrie die ongezond voedsel verkoopt, plus de winsten die worden gemaakt door particuliere gezondheidszorgbedrijven die de gevolgen aanpakken, dragen allemaal bij aan het BNP van een land. Met de kosten die door de samenleving worden gedragen (het beslag op de volksgezondheidsmiddelen, of numerous sociale en individuele gevolgen bijvoorbeeld) wordt vaak geen rekening gehouden.

Er worden echter steeds vaker pogingen ondernomen om deze zaken te verklaren. In het biodiversiteitsgedeelte van deze web site wordt een deel besproken over pogingen daartoe geef biodiversiteit een economische waarde zodat bedrijven en overheden een tastbaarder inzicht krijgen in de waarde die natuurlijke hulpbronnen bieden aan onze economie en welzijn, waardoor er meer instrumenten en motivatie ontstaan ​​om het milieu te helpen behouden en duurzamer te ontwikkelen.

En uit het bovenstaande artikel van het IMF blijkt dat de domino-effecten van CO2-beprijzing positiever zijn dan nietsdoen als de energieprijs goed is.

Veel fossielebrandstofindustrieën zijn gesteund door overheden. Of ze op eigen kracht zouden kunnen concurreren met een groeiende hernieuwbare-energiesector is moeilijk te zeggen, maar als de hernieuwbare-energiesector het soort subsidies zou krijgen dat de fossiele-brandstofindustrieën ontvangen, dan zouden de kosten van hernieuwbare energie zelfs nog lager zijn dan ze al zijn. worden.

Bovendien worden de milieu- en andere kosten van het gebruik van fossiele brandstoffen niet meegenomen in de prijzen die we voor deze vorm van energie betalen, waardoor ze kunstmatig lager worden dan ze zouden moeten zijn (zelfs als we het gevoel hebben dat de energiekosten op dit second hoog kunnen zijn).

Paul Krugman vat deze punten samen door simpelweg op te merken:

Zoals in meer element uitgelegd in de sectie over deze web site energieveiligheidkan het aanpakken van de klimaatverandering door het aanpakken van ons gebruik van fossiele brandstoffen ook enkele geopolitieke voordelen hebben. Een minder afhankelijkheid van fossiele brandstoffen zou bijvoorbeeld de militaire en geopolitieke betrokkenheid in andere delen van de wereld kunnen helpen verminderen, wat op zichzelf duur is. Nu er minder behoefte is aan fossiele brandstoffen uit onstabiele regio’s in de wereld, zou de steun aan bevriende autocratische en dictatoriale regimes kunnen afnemen. Misschien zou dat het gemakkelijker maken om regimes te steunen die democratischer zijn en regimes die de rechten van mensen meer respecteren? Het lijkt zelfs nog moeilijker om aan dergelijke voordelen een economische waarde toe te kennen, maar lijkt de moeite zeker de moeite waard?

Terug naar boven