Het was een prachtige zomerachtige herfstavond op de charmante buitenlocatie die tussen de Shelter Island Harbor en de Baai van San Diego ligt, bijna volledig omringd door water, boten en palmbomen. Humphrey’s was al lang uitverkocht, maar het goede nieuws: de meeste hoofden die buiten de poort stonden en hun vinger omhoog hielden, kwamen uiteindelijk binnen, dus er gebeuren ‘wonderen’…
Gepland voor een vroege begin om 18.30 uur, begon de muziek stipt om 18.48 uur met een altijd vochtige Bobby die het podium op liep, gekleed in grijs-wit gestreepte culottes, een lichtbruin gekleurd poloshirt, Birkenstocks, geen hoed met vers gestyled achterhaar . De aanwezige meiden (samen met je schrijver) waren absoluut bezwijmd door zijn openlijke GQ-look.
De band (bestaande uit Bob Weir op gitaar, Don Was op contrabas, Jay Lane op drums, Jeff Chimenti op keyboards, Barry Sless op pedal metal gitaar en Matthew Kelly op mondharmonica, samen met de Wolf Pack Quintet-leden Alex Kelly, Brian Switzer, Adam Theis, Mads Tolling en Sheldon Brown die wat psychedelische blazers en snarenvullers serveerden) openden de present met een ontroerend publiek in de eerste twee verzen van Niet vervagen in een springerige cowl van Johnny Money Grote rivier. Een prachtige weergave van Missie in de regen gevolgd Kleine rode haan. As en glas leidde tot een peppy Laat niet los dat ging er weer in As en glas. Vervolgens kwam er een hoogtepunt van de present: een meesterlijk, mooi en oprecht Weerrapportsuite dat soepel overging in de setafsluiting Laat het groeien. De solide eerste set met een goed gekozen, goed gespeelde songselectie eindigde mooi om 20:08 uur. Tijdens de setpauze vroeg een jonge (mogelijk beïnvloede) fan waarom er nog niemand wegging. Hij was opgelucht toen hij besefte dat er meer muziek op komst was.
Toen om 20.49 uur de zaalverlichting uitging, was het toch al volle podium nog voller toen er plotseling drie jongens van Geensky Bluegrass tevoorschijn kwamen. Paul Hoffman op mandoline, Anders Beck op Dobro en Mike Bont op banjo omringden Bobby voor de akoestische 2e set-opener Vriend van de Duivel samen met een levendig Wolf Bros-debuut van Stelen gevolgd door een geest die buigt, vastloopt Cassidy. Wat een genot om al deze getalenteerde muzikanten zo goed samen te zien spelen.
