Kronieken van een Birders-levenslijst
De afgelopen 40 jaar heb ik het geluk gehad om 85% van de vogelsoorten die aan mijn ‘Levenslijst’ zijn toegevoegd, fotografisch te documenteren. Deze blogserie toont de afbeeldingen en anekdotische verslagen die deze ‘Lifer’-waarnemingen documenteren en iets over de omgeving en cultuur van het gebied. Deze Lifer-blogreeks begint met de eerste LIFER buiten de VS, Lifer #624, en gaat vanaf daar chronologisch verder.
A Reflecties van de natuurlijke wereld Blogpostserie door Jim Winst
Kleinere Roadrunner (Geococcyx velox) > Cuculidae > Cuculiformes
IDENTIFICATIE: Iets kleinere versie van de bekende tekenfilm Better Roadrunner, maar meestal komen beide soorten niet op dezelfde plaatsen voor. Geeft de voorkeur aan droge, borstelige bossen en overwoekerde onkruidvelden in tropische laaglanden en uitlopers. Kan erg ongrijpbaar zijn, maar loopt op andere momenten de weg op of zit in de vroege ochtend rustig te zonnen op een hekpaal of op de prime van een struik. Merk op dat het midden van de keel en de borst duidelijk rijk buffel zijn, zonder de dichte donkere strepen van Better Roadrunner.
EERSTE ‘LIFER’-OBSERVATIE:
Vogelen met: Miguel Amar Uribe, Claudio Gomez en Santiago Contreras uit Mexico Kan Excursions
Datum: 10 januari 2022 @ Carretera El Tajo, Yucatán, MX
Carrt. El Tajo, Yucatán, MX (21.395, -88.565) | MX-YUC
SOORT GLOBAAL eBIRD DISTRIBUTIEKAART
Gele ster geeft de locatie aan van mijn Lifer-waarneming
DETAILS OVER WAARNEMING: We hadden wegen door het struikgewas in het noorden van Yucatan gereden in alle geschikte habitats op zoek naar deze soort. Eindelijk, na ruim 2 uur, zagen we iemand verderop aan de kant van de weg staan. Het liet ons niet toe dichterbij te komen en de drie schoten die ik maakte waren alles wat het bood.
FOTO’S GEMAAKT: Afbeelding @ Carretera El Tajo, Yucatán, MX
OVER HET GEBIED: De noordelijke regio’s van de staat Yucatan bestaan uit droge bossen van Yucatan, waar het klimaat tropisch subvochtig is met een lang droog seizoen. De gemiddelde jaarlijkse neerslag in deze ecoregio bedraagt niet meer dan 1.200 mm per jaar. Dominante vegetatieve soorten in het centrale deel van de regio zijn onder meer wilde tamarinde- en Jamaicaanse kornoeljebomen. Ze worden vaak vermengd met andere boomsoorten, zoals Spaanse ceder, gumbo-limbo, drogere moerbeiboom en Spaanse iep. In het noordelijke deel van de ecoregio, vlakbij de kust, komen cactussen overvloediger voor. De droge bossen van Yucatán vormen een uniek vegetatie-eiland in de regio van de Golf van Mexico. Ze zijn geïsoleerd van andere droge bossen aan de zee en door een enorme uitbreiding van vochtige bossen in de Maya-regio.
Miguel Amar Uribe, Claudio Lopez, Santiago Contreras en ik brachten de ochtend en vroege middag door op zoek naar een aantal van de speciale Yucataanse vogels die in deze droge bossen kunnen voorkomen; zoals Yucatan Poorwill, Yucatan Wren, Yucatan Woodpecker, Yucatan Flycatcher, Yucatan Vireo, Mexican Sheartail, Yucatan Gnatcatcher en Orange Oriole. In de loop van de volgende zeven uur zouden we vijftien nieuwe ‘Lifers’ voor mij vinden.
Vorige 3 berichten in mijn LIFER-blogserie.