In deze fase is het ook belangrijk om de balans op te maken van de persoonlijke schade die het dieet heeft veroorzaakt. Als ik met cliënten werk, besteden we vaak tijd aan het onderzoeken van hun persoonlijke geschiedenis met diëten, waarbij we bespreken wat ze in het verleden hebben gedaan om af te vallen, hoe het hun lichaam heeft veranderd en voor hoe lang, en hoe ze zich voelden toen ze op dieet waren. . Het is één ding om op logisch niveau te weten dat diëten niet werken. Het is iets anders om uit persoonlijke ervaring te weten.

Dat gezegd hebbende, denk ik dat het web zo belangrijk (en mogelijk zelfs nog belangrijker!) is om de emoties die hier spelen aan te pakken, namelijk angst. Als we iets hebben geleerd van de afgelopen jaren in de politiek, is het dat mensen niet altijd op foundation van feiten handelen, en dat de angst om hun plek in de samenleving te verliezen groot kan zijn. Daarom denk ik dat het belangrijk is om die intense emoties aan te pakken, zodat je weloverwogen beslissingen kunt nemen over hoe je je lichaam wilt voeden en verzorgen.

Een deel hiervan is het wegnemen van de angst rond gewichtstoename. Ja, het gewichtsstigma is dat erg echt en erg pijnlijk. En tegelijkertijd komt een deel van die angst voort uit de leugen die ons wordt verteld dat je niet gelukkig kunt zijn als je in een groter lichaam zit, wat absoluut niet het geval is. Je kunt die geïnternaliseerde vetfobie wegnemen door te zien hoe mensen die zich als dik identificeren plezier hebben, zich in schattige kleren kleden, geweldige relaties hebben en professioneel succes hebben. Een paar uit mijn hoofd die ik aanbeveel zijn Virgie Tovar, Jessica TorreS, Sophie Hagen, Emily Ho (Ik hou van haar stijl!), En Mirna Valerio. Dit zou ook een goed second zijn om activiteiten te ondernemen of in therapie te werken om uw eigenwaarde van de weegschaal te scheiden.

Woede

Een ander gevoel dat je kunt ervaren tijdens het verwerken van lichaamsrouw is woede. Er wordt ons geleerd dat woede een negatieve emotie is, vooral voor vrouwen, maar het is eigenlijk een heel belangrijk onderdeel van het genezingsproces. Het is ook een tremendous geldige emotie om te ervaren als reactie op vetfobie en dieetcultuur. De meesten van ons, ongeacht hun grootte, hebben geleerd dat kleinere lichamen waardevoller zijn dan grotere lichamen, zijn onder druk gezet om fysiek en mentaal ongezond gedrag te vertonen om onze lichaamsgrootte te manipuleren, en er is voorgelogen over de gezondheidsvoordelen en de duurzaamheid van dat gewichtsverlies. , en kregen de schuld als ons lichaam niet in staat was zich aan enge normen te houden. Dat zou je moeten irriteren!

Als u zich in de woedefase van lichamelijk verdriet bevindt, kan het nuttig zijn om uzelf die woede echt te laten voelen en deze te uiten, of dat nu is door een dagboek bij te houden, uw hart te luchten aan een vriend of door iets te doen om de woede fysiek te laten ontsnappen, zoals schreeuwen in een woede-uitbarsting. kussen (of gewoon schreeuwen!) of papier verscheuren. Ik had zelfs een klant die zweerde dat hij naar een Smash Room zou gaan, waar je veilig dingen als borden, flessen en oude elektronica kunt kapotmaken!

Eén plek waar ik zie dat mensen in deze fase vastlopen, is wanneer de woede verkeerd op henzelf gericht is. Vergeet niet dat het de dieetindustrie is die jouw woede verdient, niet jij of je lichaam. Zelfs als we wisten met 100% zekerheid dat je lichaam groter is door iets dat je hebt gedaan, je verdient nog steeds geen schuld. Je deed wat je werd geleerd te doen: diëten en beperken, en je lichaam deed wat het moest doen als het uitgehongerd was: de stofwisseling vertragen, calorieën vasthouden en hongersignalen versterken. Je lichaam probeerde je alleen maar te beschermen.

Onderhandelen

In de onderhandelingsfase kun je nieuwe redenen vinden om restrictief gedrag te vertonen. Je kunt gaan diëten/restrictief gedrag vertonen, maar zeg tegen jezelf dat het om je gezondheid gaat en niet om je gewicht, of probeer af te vallen voordat je begint met intuïtief eten (ps, dat is iets wat ik vaak hoor, zo erg zelfs dat ik er een blogpost over heb geschreven!).

Deze fase draait helemaal om vermijding en angst, omdat het loslaten van diëten en restricties ongelooflijk eng is. Natuurlijk zou je onderhandelen en proberen een manier te vinden om het te vermijden! Wanneer u zich in deze fase bevindt, moedig ik u aan na te denken over manieren waarop u een gevoel van veiligheid kunt creëren. Dat zou er zo uit kunnen zien:

• Het opbouwen of vinden van een gemeenschap van mensen die zich niet bezighouden met de dieetcultuur.

• Identificeer beperkend gedrag dat je denkt los te kunnen laten, en geef jezelf toestemming om anderen huge te houden (hopelijk terwijl je er nog steeds naar streeft om de hele dag constant en adequaat te eten!). Dit klinkt misschien vreemd, maar intuïtief eten is vaak het proces van het langzaam loslaten van dieetgedrag terwijl je je nog steeds aan anderen vastklampt. Hier zijn enkele ideeën voor kleine stapjes richting intuïtief eten. Je hoeft niet meteen vrede te sluiten met AL het voedsel. Je magazine zijn waar je nu moet zijn om een ​​gevoel van veiligheid te behouden, terwijl je jezelf toch uitdaagt om stappen te zetten op weg naar genezing.

• Lichaamsbeeld verwerken met uw therapeut.

• Deelnemen aan praktijken die u helpen zich veilig te voelen in uw lichaam. Dat is voor iedereen anders, maar het kan ook gaan om yoga, meditatie/diepe ademhaling, somatische verwerkingstechniekenof comfortabelere kleding dragen.

• Grenzen stellen die je beschermen tegen de dieetcultuur en vetfobie.

Depressie

Er is veel begrijpelijk verdriet als je beseft dat gewichtsverlies zeer waarschijnlijk niet mogelijk is, of meer vergt dan je bereid bent te geven. Het loslaten van de fantasie over wie je zult zijn en hoe het leven eruit zal zien nadat je bent afgevallen, kan aanvoelen als het verliezen van een echt persoon.

Ik denk dat een groot deel van die depressie voortkomt uit het gevoel dat de doelen, hoop en dromen waar je je voor hebt ingespannen ‘zodra ik afgevallen ben’, plotseling verboden terrein voelen. Als je denkt dat je alleen een gelukkige relatie kunt hebben in een kleiner lichaam, is dat deprimerend. Als je denkt dat je alleen modieuze kleding kunt dragen als je een kleiner lichaam hebt, is dat ook deprimerend. Als je is verteld dat dit de enige manier is waarop je gezond kunt zijn en je lichamelijk goed kunt voelen in een kleiner lichaam, dan is dat weer deprimerend.

Er kunnen een aantal zeer reële negatieve gevolgen zijn van gewichtstoename (anti-vetheid bestaat echt), en toch zijn veel van de angsten over wat er zal gebeuren na het aankomen niet feitelijk gebaseerd op de realiteit, maar eerder op de mythen en stereotypen die we hebben. ben verkocht. Het kan nuttig zijn om samen te werken met een therapeut of een anti-diëtist om deze dingen te helpen onderscheiden en deze mythen ter discussie te stellen.

Als u zich uiteindelijk depressief voelt, zorg er dan voor dat u zich depressief voelt. Zoek mensen met wie je kunt praten die het begrijpen. Het is oké om deze emoties te voelen en ze voorbij te laten gaan!

Aanvaarding

Acceptatie is een ruimte waarin je in het reine komt met je hier-en-nu-lichaam. Het is niet per se een plek waar je in de spiegel kijkt en houdt van alles wat je ziet, zoals de lichaamspositiviteit van Instagram het doet lijken (hoewel dat erg gaaf is als je op die plek komt!). Er kan een deel van jou zijn dat wenst dat je lichaam anders was en toch in een plaats van acceptatie verkeert. Het verschil is dat u het respecteert, er zorg voor draagt ​​en vastbesloten bent het niet te schaden.

Ik zou graag willen zeggen dat als je er eenmaal bent, dat ook zo is daar, maar acceptatie is een plek waar je in en uit glipt. Het kan zijn dat u zich op een punt van acceptatie bevindt, en dan verandert uw lichaam of ervaart u een triggerende gebeurtenis die u weer in een actief rouwproces brengt.

Eén ding waar ik graag over praat met cliënten die zich in een plaats van acceptatie bevinden, is hoe ze hun lichaam als hun thuis kunnen laten voelen. Hier is een blogpost Ik schreef over van je lichaam een ​​gezellige ruimte voor jezelf maken.

Als je lichamelijk verdriet ervaart…

Als je een van deze gevoelens ervaart, hoop ik dat dit bericht je zal helpen om je normaler en minder alleen te voelen in wat je voelt. Hoewel het proces van het loslaten van diëten en beperkingen pijnlijk, moeilijk en beangstigend kan zijn, is er aan de andere kant ook zoveel vreugde en bevrijding.

Als je worstelt met lichamelijk verdriet, neem dan contact op! We werken individueel met cliënten om hen te helpen een gezondere relatie met voedsel en hun lichaam te onderhouden, en streven ernaar een ruimte te creëren waar je de gevoelens kunt verwerken die naar boven komen door lichamelijk verdriet. Lees hier meer over onze praktijk. Ook hartelijk dank aan Wees gevoed En Bri Campos, wiens werk dit bericht inspireerde. Ik wil je ook wijzen op een ander bericht van Meredith Noble over het onderwerp, wat ook fantastisch is!

Dit bericht over lichaamsrouw werd oorspronkelijk gepubliceerd in april 2018. Het is bijgewerkt om u de greatest mogelijke inhoud te bieden.