Beste Annie: Wij zijn grootouders die onze tweelingkleinkinderen van 9 jaar oud hebben geadopteerd, een jongen en een meisje. Ze wonen vanaf hun 2e jaar everlasting bij ons. Ze hebben aparte slaapkamers boven, maar hebben altijd samen geslapen. Het afgelopen jaar hebben ze ervoor gekozen om op de begane grond in de logeerkamer te slapen. Het is op het punt in hun leven dat ze snel in de puberteit zullen komen, dus de afgelopen twee maanden hebben we geprobeerd ze boven in hun eigen slaapkamer te laten slapen.
Elke avond vinden we ze op verschillende plekken midden op de vloer: badkamervloer boven, kastenvloer beneden, logeerkamer beneden, op de financial institution of samen in het mattress van onze kleinzoon.
We hebben ons ingespannen om hun kamers bijzonder te maken: radio’s kopen voor hun muziek; ze hun eigen verfkleuren en nachtverlichting laten uitkiezen; het toevoegen van speciale ‘gelukkige’ posters, nieuwe bedden en beddengoed met zachte, knusse dekens; ze laten slapen met hun knuffels; en elke avond aside voorlezen.
Mensen lezen ook…
We kussen ze welterusten, vertellen ze dat we van ze houden en zeggen ‘zoete dromen’, maar elke nacht worden ze op alle uren wakker en verhuizen ze. Als we ‘s nachts wakker worden, jagen we ze terug hun mattress in, maar treffen ze later toch ergens anders aan. We hebben talloze keren met ze gesproken om ze de kans te geven hun angsten te uiten – duisternis, geesten, wat dan ook – en we hebben geprobeerd nuttige suggesties te geven.
We hebben ze beloond met speciale privileges en lekkernijen op de drie nachten dat ze daadwerkelijk boven verbleven, ook al sliepen ze niet in hun eigen mattress. We hebben ook privileges weggenomen: geen logeerpartijtjes met vrienden, geen kampeerplekken. (In het weekend lieten we ze kamperen op de verdieping van de familiekamer.)
Ze doen overdag verschillende dingen afzonderlijk, hebben aparte vrienden, aparte activiteiten en aparte klaslokalen. Assist ons alstublieft, need we liggen allemaal wakker van deze levenstransitie. – Hulp bij het slapengaan nodig
Beste hulp voor het slapengaan: Niemand heeft ooit gezegd dat ouderschap gemakkelijk was, en jij en je man staan voor een bijzonder moeilijke uitdaging. Jullie zijn verstandige grootouders als je het gevaar onderkent van het samen slapen als broer en zus terwijl ze de puberteit beginnen te bereiken.
Je hebt de juiste stappen gezet door in eerste instantie een beloningssysteem te gebruiken en, als dat niet werkte, negatieve consequenties aan hun daden op te leggen. Omdat dat nog steeds niet werkt, is het tijd om de hulp van een professionele therapeut in te roepen terwijl jij en je kleinkinderen zich aanpassen aan deze nieuwe overgang in het leven.
Het is altijd een goede stap om voorzienbare problemen bij de pas te voorkomen.
Beste Annie: Mijn transient gaat over ouder worden en omgangsvormen tegenover ouderen.
Ik was onlangs in een winkel en maakte me klaar om naar buiten te lopen, terwijl ik mijn winkelwagentje duwde. Tegelijkertijd was er een jong meisje dat de kar voor haar moeder duwde toen ze de winkel verlieten. De moeder stopte de kar en zei tegen haar dochter: ‘Laat ouderen altijd eerst gaan.’
Ik was beledigd. Maar toen besefte ik dat de moeder haar dochter een lesje leerde over het respecteren van haar ouders. Zoveel mensen respecteren hun ouderen niet, en ik was blij om te zien dat deze moeder haar type dat leerde. Zegen deze moeder. – Nog een ouder wordend individu
Beste, nog een ouder wordende persoon: Uit uw transient blijkt dat u een zeer attent persoon bent. Als ze zich beledigd voelen door een opmerking, worden de meeste mensen boos en willen ze wraak nemen. Maar je dacht er even over na, en je zag het positieve in de opmerking van de moeder: dat ze haar dochter een belangrijke les probeerde te leren over het respecteren van haar ouders. Door de tijd te nemen om het motief van de moeder te begrijpen, hebt u ons allemaal een waardevolle les geleerd.
Stuur uw vragen voor Annie Lane naar lieveannie@creators.com.