Als essayprogrammamanager voor Write the World, een non-profit schrijforganisatie voor tieners, houd ik toezicht op een groep adviseurs die studenten door het schrijfproces van essays begeleiden. Ik heb uit de eerste hand gezien welke angst studenten ervaren als het gaat om het schrijven van hun college-essays.
Veel van de studenten die we helpen, zeggen dat ze geen vertrouwen hebben in het schrijven van hun college-essay, en geven aan dat ze zich ongemakkelijk en onvoorbereid voelen. Vaak horen we van studenten dat ze veel meer ervaring hebben met academisch schrijven.
Deze toegenomen angst en gebrek aan vertrouwen zijn begrijpelijk. Het college-essay is belangrijker dan ooit, samen met dat van het Hooggerechtshof recente uitspraak over positieve actie en de beweging ernaartoe test-optionele en test-blinde opnames. Het essay is tenslotte de belangrijkste kans voor een pupil om op persoonlijk niveau involved te komen met toelatingsfunctionarissen en hun unieke identiteit, waarden en stem te benadrukken. Helaas voelen te veel studenten zich niet voorbereid op deze taak.
We houden regelmatig enquêtes onder onze studenten en een vraag die we hen stellen is om te bepalen wat het meest intimiderend voelt aan het schrijfproces van essays op de universiteit. De belangrijkste factoren die naar boven zijn gekomen zijn de druk om een uitstekend essay te schrijven, moeite met het uitleggen van zichzelf en een onbekendheid met het schrijven van verhalen.
Onze studenten meldden ook dat ze een enorme druk voelden om een essay te schrijven dat opvalt. Dat is begrijpelijk – de groeiende concurrentiekracht van de toelating tot de universiteit heeft de verwachtingen voor deze essays verhoogd.
Veel studenten beschouwen het college-essay nu als een belangrijke kans om hun raciale identiteit over te brengen, wat niet verrassend is gezien het feit dat na de uitspraak van de rechtbank opperrechter John Roberts gezegd“Niets in deze mening magazine worden geïnterpreteerd als een verbod op universiteiten om de discussie van een aanvrager over de manier waarop ras zijn of haar leven beïnvloedde in overweging te nemen, zij het door discriminatie, inspiratie of anderszins.” De afhankelijkheid van verhalend schrijven om de complexiteit van de identiteit van een pupil over te brengen, voegt nog meer gewicht toe aan het belang van het essay in het sollicitatieproces.
Als reactie hierop hebben sommige hogescholen zich aangepast aanvullende vragen bevatten ontworpen om studenten in staat te stellen meer over zichzelf en hun ervaringen te delen in essayvorm. Duke College heeft bijvoorbeeld een additional complement toegevoegd essay-prompt die luidt: “Wij geloven dat een breed scala aan persoonlijke perspectieven, overtuigingen en geleefde ervaringen essentieel zijn om van Duke een levendige en betekenisvolle leef- en leergemeenschap te maken”, en nodigt studenten uit om meer te delen in deze context. Johns Hopkins College heeft het complement bijgewerkt essay-prompt om leerlingen explicieter uit te nodigen om elementen van hun identiteit te bespreken. De immediate vraagt sollicitanten om: “Vertel ons over een side van uw identiteit (bijvoorbeeld ras, geslacht, seksualiteit, religie, gemeenschap, enz.) of een levenservaring die u als individu heeft gevormd.” De immediate wordt gevolgd door een notitie met aanvullende context over de dienst.
Internet als bij de persoonlijke verklaring vereisen deze aanvullende essayvragen dat leerlingen op een authentieke, betekenisvolle manier over zichzelf schrijven. Persoonlijk verhalend schrijven is het belangrijkste middel geworden waarmee studenten zich onderscheiden in het toelatingsproces voor de universiteit. Toch hebben veel studenten, zelfs degenen die goed presteren in de Engelse reduce op de middelbare faculty en degenen die graag schrijven, moeite om zich effectief uit te drukken by way of persoonlijke essays. Ze zijn onduidelijk over het onderscheid tussen academisch schrijven en de persoonlijke vertelstijl die vereist is voor universiteitsessays.
De uitdaging ligt in het feit dat, hoewel het college-essay in wezen een persoonlijk verhaal is, dit een style is waarin studenten weinig ervaring opdoen in de traditionele leerplannen van middelbare scholen. Het grootste deel van het schrijven dat op middelbare scholen wordt onderwezen, is gericht op analytisch of op bewijs gebaseerd schrijven, maar creatief schrijven, in het bijzonder het persoonlijke verhalende style, ligt ten grondslag aan het college-essay.
Sommige docenten ook missen het vertrouwen en de ervaring als schrijvers om hun leerlingen op enough wijze elementen van het vak bij te brengen. Een 2016 studie van de bijna 500 leraren in het hele land ontdekte dat minder dan de helft een cursus op de universiteit had gevolgd die zich richtte op het onderwijzen van schrijven, terwijl minder dan een derde een coaching had gevolgd om kinderen specifiek te leren schrijven. Dit gebrek aan opleiding onder leraren heeft bijgedragen aan een kloof in de schrijfvaardigheid van studenten en hun vermogen om hun levenservaringen in schriftelijke vorm over te brengen.
De sombere verhouding tussen leerling en begeleider op Amerikaanse middelbare scholen is een andere uitdaging. Counselors kunnen een belangrijke rol spelen bij het begeleiden van studenten bij het brainstormen over onderwerpen, het aanscherpen van hun schrijfvaardigheid en het verfijnen van hun essays. Ze spelen ook een cruciale rol bij het leveren van diepgaande, constructieve suggestions aan studenten op hun universiteitsessays. Maar hoewel de American Faculty Counselor Affiliation een verhouding tussen studenten en adviseurs van niet meer dan 250 op 1 aanbeveelt, is het nationale gemiddelde op openbare scholen 415-tegen-1bijna het dubbele van het aanbevolen tarief.
Hoe kunnen scholen leerlingen helpen deze uitdagingen te overwinnen? Ten eerste moeten scholen investeren in professionele ontwikkeling en opleidingsmogelijkheden voor leraren om hun eigen schrijfvaardigheid te verbeteren en hun inzicht te verdiepen in hoe ze leerlingen effectief schrijven kunnen leren. Bovendien kan het verweven van creatieve en verhalende schrijfmogelijkheden vanaf jonge leeftijd in het leerplan en het koesteren van deze praktijk gedurende de hele middelbare faculty leerlingen helpen de vaardigheden en het vertrouwen te ontwikkelen die ze nodig hebben om zich in schriftelijke vorm uit te drukken. Studenten moeten de basisprincipes van verhalend schrijven leren, inclusief hoe ze een essaythema kunnen ontwikkelen, groei en zelfreflectie kunnen demonstreren en verhalende elementen kunnen gebruiken, zoals zintuiglijke beschrijving en dialoog.
Met een foundation van persoonlijk verhalend schrijven is het van cruciaal belang dat de toegang tot adviseurs of adviseurs die studenten geïndividualiseerde begeleiding kunnen bieden bij het schrijven van essays op de universiteit, van cruciaal belang is.
Het is belangrijk op te merken dat deze oplossingen aanzienlijke investeringen vereisen. Veel scholen de middelen en het finances ontbreken om deze veranderingen door te voeren. Bij gebrek aan systemische verandering zullen studenten, vooral degenen op scholen die geen robuust schrijfcurriculum of toegang tot adviseurs hebben, hindernissen blijven ondervinden bij het schrijven van een sterk college-essay. Studenten die niet over de middelen beschikken om essaydocenten of workshops aan particuliere universiteiten te betalen, moeten de basisbeginselen van verhalend schrijven zelf leren, en vaak te laat.
Investeren in het creatieve schrijfonderwijs van onze studenten is essentieel voor hun levenslange succes. Creatief schrijven helpt studenten de vaardigheden en het vertrouwen te ontwikkelen die ze nodig hebben om effectief te schrijven, niet alleen in het toelatingsessay voor de universiteit, maar ook in alle aspecten van hun academische en professionele carrière. Daarnaast bevordert creatief schrijven kritische denkvaardighedenhelpt studenten uiteenlopende ideeën genererenEn verbetert de geestelijke gezondheid. Door deze kloof op scholen aan te pakken, kunnen we studenten in staat stellen uit te blinken in dit cruciale side van hun universiteitsaanvragen en daarbuiten.