In deel 1 van mijn serie over intuïtief eten en PDSheb ik geïntroduceerd wat PDS is, enkele van de mogelijke oorzaken/factoren die bijdragen aan PDS-symptomen, en hoe intuïtief eten en een niet-dieetbenadering, vooral in combinatie met medische voedingstherapie, de PDS-behandeling kunnen helpen ondersteunen. Ik besprak ook algemeen aanbevolen therapeutische diëten voor PDS, en enkele van de mogelijke voor- en nadelen van eliminatiediëten. Lees het eens als je dat nog niet hebt gedaan, maar in wezen was de afhaalmogelijkheid dat IBS een erg individuele diagnose, en er bestaat niet één ‘juiste’ manier om dit te behandelen. Wat de een helpt, werkt misschien niet voor de ander en kan zelfs schade veroorzaken.

In deel 2 deel ik specifieke niet-dieettips en -strategieën voor het omgaan met PDS. Zoals ik in deel 1 al zei, kunnen er enkele gevallen zijn waarin het verminderen of elimineren van een voedingsmiddel aangewezen is, maar dat is a kavel minder gebruikelijk dan Dr. Google doet lijken! Voor de meeste mensen raad ik aan om niet-dieetstrategieën te gebruiken voordat je een eliminatiedieet probeert of een voedsel waar je van houdt opgeeft. Ik merk op dat een paar van deze niet-dieetstrategieën betrekking hebben op voedsel, maar ze gaan meer over het verhogen van de inname en eetpatronen, dus ik beschouw ze nog steeds als niet-dieetstrategieën.

Niet-dieetstrategieën voor het beheersen van IBS-symptomen

Diep ademhalen voor het eten.

Omdat er een sterke verbinding bestaat tussen de hersenen en de darmen, is er een sterke relatie tussen angst en PDS. De nervus vagus loopt van de hersenen naar beneden door de darmen en is betrokken bij het reguleren van alles, van de ademhaling tot de hartslag en de spijsvertering (dwz het autonome zenuwstelsel). De meeste mensen zijn bekend met de ‘vecht- of vlucht’-stressreactie (ook wel het sympathische zenuwstelsel genoemd), die deel uitmaakt van het autonome zenuwstelsel. In deze toestand vertraagt ​​de spijsvertering en stroomt het bloed weg van de darmen naar de ledematen. Zoals je misschien wel raadt – of misschien persoonlijk hebt ervaren! – wanneer u zich in een constante staat van sympathische activering bevindt, nemen de symptomen van PDS toe.

Een ander deel van het autonome zenuwstelsel, dat wordt gereguleerd door de nervus vagus, is het parasympathische zenuwstelsel. Een andere naam voor ons parasympathische zenuwstelsel is ‘rusten en verteren’. In deze toestand wordt het bloed naar de darmen gestuurd om te helpen bij de vertering en opname van voedingsstoffen, en om de spieren in de darmen te helpen dingen te verplaatsen.

Om uw parasympathische zenuwstelsel te helpen activeren, kan het nuttig zijn om uzelf even de tijd te geven om diep te ademen voordat u gaat eten. Elke ademhalingstechniek die je helpt kalm te worden is geweldig, maar ik raad graag diafragmatische ademhaling aan, die de nervus vagus stimuleert. Hier is een nuttige beschrijving en demonstratie van diafragmatische ademhaling. Zelfs slechts 10 seconden nemen om langzaam te ademen kan nuttig zijn! Een andere meditatie/ademhalingsoefening die ik aanbeveel is progressieve spierontspanningwat volgens mij vooral gunstig is voor mensen die spanning in hun onderbuik houden.

Probeer gedurende de dag elke 3-4 uur te eten.

Een van de grootste PDS-triggers die ik bij mijn cliënten zie, is een chaotisch eetschema. Eten volgens een onregelmatig schema, langere tijd niet eten en dan grotere hoeveelheden eten, kan veel meer ongemak veroorzaken dan welk afzonderlijk voedsel dan ook. Sterker nog, ik merk vaak dat als cliënten volgens een regelmatig schema eten, ze voedingsmiddelen kunnen verdragen die voorheen symptomen veroorzaakten. Hoewel het niet nodig is om een ​​strikt eetschema te volgen, is een constant eetpatroon nuttig, omdat het je darmen de kans geeft om in een voorspelbaar ritme te komen. Ik merk op dat de aanbeveling van 3-4 uur een algemene aanbeveling is om te helpen voorkomen dat je te lang niet eet, maar sommige mensen kunnen er baat bij hebben om vaker te eten, en af ​​en toe kan er iemand zijn die het beter doet om langere perioden door te gaan.

Streef naar evenwicht tijdens de maaltijden.

Met evenwicht bedoel ik het streven naar een bron van eiwitten, vetten en koolhydraten bij de maaltijden, idealiter samen met wat producten. Web zoals ik hierboven heb beschreven, zorgt het streven naar evenwicht tijdens de maaltijden ervoor dat uw lichaam consistentie kan verwachten in de manier waarop u het voedt. Bovendien stimuleert elk van de macronutriënten de afgifte van verschillende spijsverteringsenzymen, wat nuttig is voor de spijsvertering. Voedingspatronen die ontoereikend of overmatig zijn in een of meer van de macronutriënten kunnen leiden tot spijsverteringsklachten. Als u ernaar streeft verschillende voedingsmiddelen bij de maaltijden op te nemen, zorgt u ervoor dat u niet te veel of te weinig van één ding binnenkrijgt.

Probeer darmgerichte hypnotherapie.

Darmgerichte hypnotherapie is een soort hypnotherapie, maar dan voor de darmen. De hypnose lijkt in niets op het soort sensationele afbeeldingen die je vaak in de media ziet, maar eerder op een therapeut die een cliënt helpt een staat van diepe ontspanning te bereiken, en vervolgens geleide beelden en meditaties gebruikt, evenals voorlichting over hoe de darmen werken. Klinkt een beetje “woo”, maar er is onderzoek dat aantoont dat het de symptomen tot 80% kan verminderen, en dat is ook zo even effectief als een lage FODMAPS eetpatroon. Hier is een nuttig artikel over de behandeling als u meer wilt weten. Hier vindt u een lijst met zorgverleners die hierin zijn opgeleid Darmgerichte hypnotherapie. Als je geen aanbieder kunt vinden, heb ik klanten gehad die er veel succes mee hebben gehad Nerva, een op de darmen gerichte hypnotherapie-app.

Overweeg supplementen.

Er zijn VEEL supplementen die naar mensen bij IBS worden gegooid. Ik ben behoorlijk voorzichtig met het aanbevelen van supplementen, omdat ze vaak niet worden ondersteund door rigoureus onderzoek en meer kwaad dan goed kunnen doen. De regulering van voedingssupplementen in de VS is ook een beetje een rotzooi. Dat iets natuurlijk is, betekent niet dat het onschadelijk is. De meeste medicijnen komen oorspronkelijk uit een natuurlijke bron, en als iets een geneeskrachtige werking heeft in je lichaam, betekent dat ook dat er mogelijk bijwerkingen zijn. Ik veronderstel dat het goede nieuws is dat de meeste supplementen eigenlijk niet doen wat ze zeggen, en dat het meest waarschijnlijke impact is wat wij graag ‘dure plas!’ noemen.

Dat gezegd hebbende, zijn er enkele supplementen die voor sommige mensen nuttig kunnen zijn. Let op, dit zijn niet individuele aanbevelingen, en als u ervoor kiest om een ​​complement te proberen, doe dit dan onder begeleiding van uw arts of een diëtist met ervaring in PDS.