Een paar jaar geleden, Ik was op een casusoverleg met Evelyn Tribole, een mede-geregistreerde diëtist en co-auteur/co-creator van ‘Intuitive Consuming’, toen ze drie woorden zei waardoor ik ging: “Ohhhhhhhhhhhh!” Sindsdien zijn ze niet meer uit mijn hoofd verdwenen.

Die woorden? “Diëten zonder wederzijds goedvinden.”

De context van dit gesprek was een cliënte die op achtjarige leeftijd voor het eerst op dieet werd gezet. Ik wou dat dit mijn enige cliënt was die als sort zonder hun toestemming op dieet was gezet, maar helaas is dat niet het geval. Dit is op veel niveaus jammer.

• Als je op jonge leeftijd te horen krijgt dat je lichaam verkeerd is, leg je de foundation voor een leven lang lichaamshaat.






• Door gedwongen te worden voedsel te beperken en mogelijk ook deel te nemen aan gedwongen fysieke activiteit, wordt de keuzevrijheid en het eigenaarschap over ons eigen lichaam weggenomen – opnieuw op jonge, kwetsbare leeftijd.






• Indoctrinatie in het idee dat je, om acceptabel te zijn, je lichaam moet verkleinen of aanpassen.

Het Venture EAT-onderzoek (Consuming Amongst Teenagers and Younger Adults). van de Universiteit van Minnesota is een onderzoek dat een licht werpt op de schade van diëten in het vroege leven.

Er zijn veel dingen die kinderen moeten doen waar ze misschien niet mee instemmen. Opnamen maken. Naar de tandarts gaan. Naar faculty gaan als ze een boekverslag moeten geven. Op de achterbank zitten zonder hun broer of zus te knijpen tijdens een lange autorit. Maar hoewel deze dingen voor onaangename herinneringen kunnen zorgen (misschien met gelach dankzij het perspectief van de volwassenheid), richten ze geen schade aan op de manier waarop diëten zonder wederzijds goedvinden dat doet.

Dit verlies van positieve belichaming, het verminderen van je vermogen om je thuis te voelen in je lichaam, heeft ernstige gevolgen.

Het afwerpen van de mantel van schaamte

Mijn masterscriptie op de middelbare faculty ging over een afslankinterventie voor kinderen. Ik koos dit venture op een punt waarop ik nog steeds ondergedompeld was in de dieetcultuur en dacht dat het mijn levensdoel was om andere mensen te helpen afvallen.

Ironisch genoeg verschoof ik naar een niet-dieetperspectief terwijl ik aan mijn proefschrift werkte, terwijl ik luisterde naar urenlang opgenomen sessies met het sort, hun ouder en een therapeut. Ouders hadden de opdracht gekregen om hun kinderen te prijzen voor hun gezonde gedrag, zoals maken “goede” voedselkeuzes of deelnemen aan lichamelijke activiteit. Het was niet de bedoeling dat ze hen zouden prijzen voor gewichtsverlies. Het was mijn taak om eventuele gevallen van verbale complimenten te noteren.

Ik herinner me dat mijn vader op bezoek kwam kort nadat ik mijn scriptie had afgerond. Hij vroeg me of de kinderen in het onderzoek op faculty gepest waren vanwege hun gewicht. Ik zei dat ik het niet wist, omdat ik geen direct contact had met de kinderen, maar het zou redelijk zijn om te verwachten dat velen van hen dat wel waren (omdat, hallo, we leven in een gekke anti-vetmaatschappij).

Mijn vader zei: “Nou, ik denk dat dat maar goed ook is, omdat het hen waarschijnlijk motiveerde om af te vallen.”

Ik heb nog nooit (figuurlijk) zo laborious op mijn tong moeten bijten als op dat second. Als ik een stripfiguur was geweest, zou er stoom uit mijn oren komen. Toen ik sprak, was ik heel, heel standvastig, en ik denk dat ik een onderscheiding verdien omdat ik niet tegen mijn vader schreeuwde. Ik zei: “Pesten en gewichtsschaamte zijn nooit, nooit, OOIT een effectieve motivator voor positieve verandering!”

In werkelijkheid, schaamte houdt je hugeop zijn greatest, en draagt ​​bij aan slechte zelfzorg en – wanneer gewicht de bron van schaamte is – aan verstoorde eetgewoonten.

De weg naar ongeordend eten

Ik vraag al mijn nieuwe cliënten naar hun diëtengeschiedenis, inclusief hoe oud ze waren toen ze voor het eerst probeerden af ​​te vallen. en hoe lang geleden hun meest recente dieet was. Ik stel ook vragen over de voedselomgeving van hun kinderen.

• Werd hun lichaam onderworpen aan kritiek, en door wie?






• Hebben hun ouders geprobeerd hen op dieet te zetten of hun gewicht in de gaten te houden?






• Waren er voor hen andere voedingsregels dan voor de andere leden van het huishouden?






• Hebben ze stiekem voedsel gegeten of in het geheim gegeten?

Helaas antwoorden de meeste van mijn klanten op al deze vragen met ja. En over het algemeen begon het stiekeme eten of het geheime eten na de rust.

Als een sort zich schaamt en geen idee heeft hoe het met die gevoelens om moet gaan, het is niet verrassend als ze zich tot voedsel wenden. (En godzijdank kiezen ze voedsel in plaats van iets schadelijks, zoals snijden of drugs- of alcoholgebruik.)

Als een sort honger heeft, maar geen tussendoortje magazine nemen, geen seconde magazine eten of genoeg van de eerste portie magazine eten om tevreden te zijn, dan het is niet verrassend als ze eten sluipen en opeten als niemand kijkt. En de daad van geheim eten kan een eigen leven gaan leiden, steeds meer een kwestie van rebellie worden of zelfs veranderen in een eetbuistoornis.

Als een sort geen lievelingseten magazine hebben, is het niet verwonderlijk dat het dit op feestjes verorbert, het met zijn zakgeld koopt en op een voetstuk zet. Verboden fruit smaakt tenslotte het zoetst. Keer op keer zie ik volwassen mensen eindelijk vrede sluiten met voedsel dat als sort verboden was (het openlijk eten ervan, sluipen is niet nodig) om er vervolgens achter te komen dat ze het eigenlijk niet meer lekker vinden. Toch hadden deze voedingsmiddelen decennia lang hun verboden aantrekkingskracht behouden.

Het lichaam tot zondebok maken

Ik phrase moe van onderzoek dat aantoont dat dikke kinderen vaker aan depressies lijden, vooral als dat onderzoek geen rekening houdt met de vraag of deze kinderen worden onderworpen aan op gewicht gebaseerd stigma of pesten door hun ouders, hun kinderarts en kinderen op faculty. Ik durf te wedden dat dat zo is, en het antwoord magazine niet zijn dat een sort moet proberen zijn groeiende lichaam te veranderen om niet als onzin behandeld te worden.

Geef het gewicht niet de schuld, need de mening van de samenleving over gewicht is het echte probleem. Maak van het lichaam geen zondebok.

Kinderen van elk lichaamsgewicht hebben er baat bij om actief te zijn op een manier die hen aanspreekt, of het nu gaat om actief spelen of sporten. Ze profiteren ook van het eten van een verscheidenheid aan voedzaam voedsel, en van zich veilig, geliefd en gerespecteerd voelen. Ik schreef hierover een paar jaar geleden voor De Seattle Instances toen ik helemaal enthousiast was over WW (Weight Watchers) die free of charge lidmaatschappen aan tieners aanbiedt, des te beter om ze te indoctrineren in de dieetcultuur.

Ik ben er zelf in geïndoctrineerd dieet cultuur by way of Weight Watchers zonder wederzijdse toestemming (mijn vader liet me gaan) toen ik 16 was, dus ik weet waarover ik spreek. Ik heb een cliënt die kennismaakte met Weight Watchers toen ze in de vijfde klas zat. Ze zegt dat ze allerlei ongeordende technieken heeft geleerd door naar de volwassen vrouwen in de bijeenkomsten te luisteren, wat een goede brandstof vormde voor haar eetstoornis.

Diëten is een aanval op het lichaam met blijvende gevolgen. Kinderen moeten leren hun lichaam te vertrouwen – wat betreft eten, en gewoon in het algemeen. Een meisje dat geleerd heeft dat haar natuurlijke lichaamssignalen niet te vertrouwen zijn, zal op een dag misschien niet luisteren naar haar intuïtie dat ze weg moet komen van een jongen die haar seksueel onder druk zet.

Vragen en reflecties om los te komen

Bent u als sort, adolescent of tiener op dieet gegaan? Diëten zonder wederzijds goedvinden is een lastige erfenis om van af te komen, vooral als het effectief heeft geleid tot een levenslang streven naar een ‘aanvaardbaar gewicht’. Hier zijn enkele vragen om over na te denken of om over te schrijven:

• Hoe rekent u met het feit dat u bent geïndoctrineerd met diëten voordat u meerderjarig was? (Deze vraag is het meest logisch als het idee van toestemming rond een dieet geheel nieuw voor u is.)






• Hoe ga je om met de schade die een dieet heeft veroorzaakt en met de programmering dat je lichaam niet genoeg is?






• Als je boosheid of verlies voelt, maar je weet dat je ouders dachten dat ze het juiste deden, hoe kun je die twee dingen dan met elkaar verzoenen? Hoe erken je hun goede bedoelingen en respecteer je de affect die het op jou had, en hoe doe je het werk om de schade van die affect te herstellen?

Een van mijn favoriete afleveringen van de podcast van kookboekauteur Julia Turshen is degene waarin ze Evelyn Tribole interviewde. Halverwege het gesprek zegt Julia dat, ook al heeft ze geen kinderen, ze las het hoofdstuk in “Intuïtief eten‘ over het opvoeden van een intuïtieve eter en stelde zich voor hoe het zou zijn om zo opgevoed te zijn. Ik praat vaak met mijn cliënten over ‘reparenting’ zelf, maar ik heb eerlijk gezegd nooit gedacht dat dat specifieke hoofdstuk een nuttig hulpmiddel voor reparenting zou zijn. Nu raad ik dat hoofdstuk aan, en soms raad ik zelfs het boek aan “Hoe u een intuïtieve eter kunt opvoeden.” Soms moeten we op onze stappen terugkeren om de genezing te laten beginnen.

Dit bericht bevat Amazon-affiliatielinks. Als Amazon Affiliate verdien ik aan in aanmerking komende aankopen.

Carrie Dennett, MPH, RDN, is een in de Pacific Northwest gevestigde geregistreerde diëtist, voedingsdeskundige, freelance schrijver, intuïtief eetadviseur, auteur, en luidspreker. Haar superkrachten omvatten voedingsmythen doorbreken En inspirerende vrouwen om zich beter in hun lichaam te voelen en voedselkeuzes te maken die plezier, voeding en gezondheid ondersteunen. Dit bericht is uitsluitend voor informatieve doeleinden en vormt geen geïndividualiseerd voedings- of medisch advies.

Op zoek naar 1-op-1 voedingsadvies? Carrie biedt een 6 maanden Meals & Physique programma (intuïtief eten, lichaamsbeeld, mindfulness, zelfcompassie) en a IBS-managementprogramma van 4 maanden (low-FODMAP dieetcoaching met de nadruk op het vergroten van de voedselvrijheid). Bezoek de hyperlinks voor meer informatie en boek een free of charge kennismakingsgesprek om te zien of het programma goed bij je previous, en of wij goed bij je passen!