De populairste hoofdcoachkandidaat in de NFL gaat nergens heen. Aanvalscoördinator van Lions, Ben Johnson, heeft de groups laten weten dat hij in Detroit blijft en ervoor kiest om zijn rol als rechterhand van Dan Campbell voort te zetten, in plaats van op te klimmen naar een van de meest gewaardeerde banen in het voetbal.

Het is een verbijsterende stap, alleen maar omdat we geconditioneerd zijn om te geloven dat iedereen een topbaan wil. Johnson had schijnbaar de Washington-commandanten‘ hoofdcoachtaak in handen, een rol waarin hij onder nieuw leiderschap zou kunnen aantreden, het touw zou kunnen hebben dat nodig is om het workforce naar zijn beeld vorm te geven, met een top-3-keuze en een overvloed aan cap-ruimte. Het was misschien wel de beste openstaande baan in de NFL vanwege de vrijheid die het bood, en toch besluit hij een kleinere rol te blijven spelen.

Ben Johnson bleef bij zijn wapens

Afgezien van speculaties was er nooit enig bewijs dat Johnson daadwerkelijk een baan als hoofdcoach wilde. In 2023 wees hij toenaderingen van de Carolina Pantersin wat destijds een veel aantrekkelijkere baan zou zijn geweest.

Het is nu gemakkelijk om de Panthers als een totale ramp te beschouwen, maar een jaar geleden werden ze rondgegooid als de beste openstaande baan in de competitie. Ze hadden een top-10 keuze, expertise over de hele selectie, en interim-coach Steve Wilks slaagde er bijna in om ze naar de play-offs te krijgen. Combineer dat alles met het feit dat Johnson geboren is in Carolina, en het leek een ideale match.

Maar Johnson zei nee.

De overtuiging was dat er nog onafgemaakte zaken waren, en dat die zaken nog steeds bestaan. De Lions vielen één wedstrijd van a Tremendous Bowl en als ze de band bij elkaar zouden houden, is de kans zeer reëel dat ze de NFC North opnieuw kunnen winnen en de play-offs kunnen bereiken. We hebben geleerd dat de selectie in Detroit niet good is, maar het succes maakt de Lions nu tot een gewilde free agent-bestemming waar jongens die willen winnen zullen spelen.

Bovendien waren er in competitiekringen die aan het einde van het seizoen begonnen, geruchten dat Johnson niet echt de ambitie had om hoofdtrainer te worden. Hij was buitengewoon gelukkig in zijn huidige rol en zag de noodzaak om te stijgen niet als cruciaal voor zijn toekomst in het voetbal. Die geruchten speelden zich uiteindelijk af en nu keert Johnson terug.

Johnson die terugkeert naar Detroit houdt het raam open

Dan Campbell hield een ontnuchterende toespraak voor zijn spelers na hun verlies in de wedstrijd NFC-kampioenschap dat het misschien hun enige kans was geweest. Dat verandert met de terugkeer van Ben Johnson.

Nu konden de Lions nog steeds defensieve coördinator Aaron Glenn verliezen, maar de aanval van de Lions bevond zich in een veel zwakkere positie in de toekomst. Een van Johnson’s grootste kwaliteiten als aanvallende coördinator was iets dat schaars was in de moderne NFL: onveranderlijk zijn. Hij is een coach die geen huge schema of tendens heeft behoeften om naartoe te bouwen, in plaats daarvan gebruikt hij zijn eigen moderne draai aan het klassieke Erhardt-Perkins-systeem om de beschikbare spelers te benutten en hun vaardigheden te maximaliseren.

Het risico voor de Lions was dat een nieuwe OC niet zou weten hoe hij de merkwaardige combine van stukken uit Detroit moest samenbrengen op een manier die hetzelfde succesniveau zou opleveren. Nu kunnen ze nog minstens een jaar verder met Jared Goff en Co., in een systeem dat zijn succes heeft bewezen bij het winnen in de moderne NFL.

Het zou enorm zonde zijn geweest om de Lions na één seizoen van succes terug naar de tekentafel te zien gaan. Dit is een goede zaak voor de NFL.

Ben Johnson heeft zo’n slimme keuze gemaakt

Er wordt vaak gezegd dat Johnson dom was omdat hij de koperen ring niet had gepakt, maar waarom? Hij is pas 37 jaar oud en bevindt zich in een competitie waarin hij mogelijk nog voor een ander zou kunnen blijven werken dertig jaar als hij blijft optreden.

Er is geen haast bij het aannemen van een baan als hoofdcoach als zijn hart in Detroit ligt. Hij werkt sinds 2019 bij het workforce en heeft twee jonge kinderen. Hen ontwortelen en verhuizen naar een nieuwe stad waar hij het middelpunt van alle aandacht zal zijn, is, simpel gezegd, een slechte levensbeweging.

Het zou misschien stom zijn als je echt wilde dat Johnson je hoofdtrainer zou worden, maar als hij die rol nog niet met hart en ziel vervult, dan wilde je hem toch niet. Het is geen schande om te floreren in een baan waar je goed in bent, in plaats van te snel naar een topbaan te gaan.

Dick LeBeau wachtte 27 jaar om hoofdtrainer te worden in de NFL, na decennia van coördinatorbanen. Hoewel zijn tijd aan het roer van de Bengals niet ten goede kwam, merkte hij dat hij meer dan 40 jaar in dienst was vanwege de relaties die hij in de competitie had opgebouwd. Johnson zou hetzelfde kunnen doen.

Het gaat gewoon niet altijd om de roem of het geld. Een pluim voor Ben Johnson omdat hij dat besefte.