Start januari krijgen trage ouders en grootouders op de banken en La-Z-Boys in het noordoosten een stralend signaal dat de vertraging na de vakantie voorbij is. Een Fransman uit een tekenfilm met een potloodsnor en baret verschijnt op television, met trillende wenkbrauwen, en zingt een bekende slogan: “Ooh la la, het is de ShopRite Can Can-uitverkoop.” Er volgt cabaretmuziek en de cancan-dansers van de tekenfilm stuiteren, trappen en zingen de jingle. Mensen worden uit hun stoel gewekt om deel te nemen aan wat de regionale kruidenier ‘de grootste uitverkoop ter wereld’ noemt.
Mijn grootvader, opgegroeid in een depressie, werd altijd geprikkeld door de advertenties. Hij bracht uren door aan de eettafel, met de circulaires uitgespreid, om zijn oogst te plannen. Voor mij is op het tapijt liggen, tussen de voetbalwedstrijden door naar de reclame kijken en dan de spaghetti van mijn grootmoeder eten met gehaktballetjes gemaakt van nieuw gestapelde tomatensausblikken iets dat ik associeer met liefde en troost. Als ik nu in de uitverkoop winkel en mijn voorraadkast tegen lage kosten vul, heb ik het gevoel dat ik mijn werk als vader doe.
Vorige week, nadat ik een uur te laat thuiskwam van een uitstapje naar ShopRite om bananen en brood te halen, zonder te beseffen dat de uitverkoop in volle gang was, probeerde ik mijn vrouw uit te leggen waarom ik te laat was terwijl ik blikjes tonijn, garbanzo’s en cannellini op elkaar stapelde. bonen. Ik zei: ‘We doen mee aan de Can Can-uitverkoop! Misschien weet je dat niet.” Maar blijkbaar schopte ze altijd mee met de Cancan-meisjes en probeerde ze elk jaar de jingle voor de television te reciteren in haar huis in de buurt van Hartford, Connecticut. Op dezelfde manier zei hij de volgende dag, toen ik mijn collega uit Westchester County, New York, over de verkoop vertelde: ‘Ik ben al jus aan het maken. Ik zal je wat brengen. Mijn grootmoeder vulde elk jaar een voorraad in. Heb je de Tuttarossa’s gekregen?’ Ik kreeg inderdaad de Tuttarossas – 12 blikjes hele gepelde pruimtomaatjes voor $ 10.
Ik dacht altijd dat ShopRite en de Can Can-uitverkoop specifiek waren voor de regio waar ik ben opgegroeid. Het blijkt dat mijn vrouw en collega hetzelfde dachten, waarschijnlijk omdat de herinneringen je terugbrengen, niet alleen naar je stad, maar naar je keuken, omringd door familie. We hadden het allemaal mis. Het bedrijf begon als een coöperatie van worstelende kruideniers in Newark, New Jersey. Ze richtten in 1946 Wakefern op (nu de grootste kruidenierscoöperatie van het land) en kwamen in 1951 met het winkelmerk ShopRite op de proppen. In de loop van de tijd groeide de voetafdruk van de winkel tot ongeveer 280 winkels verspreid over zes staten.
De uitverkoop van Can Can begon in januari 1971 – het start van een jaar van nationale economische disaster, en traditioneel de langzaamste maand in supermarkten. Sindsdien heeft het zijn weg gevonden naar het collectieve culturele bewustzijn van mensen in New York, New Jersey, Connecticut, Delaware, Maryland en Pennsylvania. In 2016 vertelde een bron uit de sector aan de vakpublicatie Supermarkt nieuws“Elke nieuwe verkoopvice-president van elke concurrerende keten die met de Can Can-uitverkoop wordt geconfronteerd, probeert het te begrijpen en een manier te vinden om het te bestrijden, maar het is moeilijk. Het wordt zo goed begrepen door klanten en ook goed ingeburgerd bij de verkopers… Je kunt manieren vinden om ertegen te vechten, maar wat je niet wilt is veel promotie- en advertentiegeld verliezen als je probeert het te overtreffen. ”
Toen de uitverkoop van begin ging, omvatte deze alleen ingeblikte producten van het huismerk, maar vanaf het start waren er in de reclamespots ook tekenfilmvrouwen die visnetten, kousenbanden en hakken inschopten voor ‘Infernal Gallop’ van componist Jaques Offenbach. Volgens Supermarkt nieuwswerd de campagne geïnspireerd op de reis van een reclameman naar Parijs.
Door de jaren heen zijn er veranderingen geweest. De verkoop is uitgebreid met nationale merken in verschillende categorieën (pasta, dranken en meer). In de jaren tachtig waren er in commercials stay acteurs te zien die de cancandansers uitbeeldden en een soort Henri Toulouse-Lautrec-personage; in 2002 voegde de keten een Can Can-uitverkoop in juli toe, waarbij de Moulin Rouge-themamuziek werd vervangen door een riff op “Scorching, Scorching, Scorching”, en in 2018 werden de cancan-dansers uit de industrial teruggetrokken. Velen vermoedden ShopRite veranderde de campagne om te voorkomen dat vrouwen geobjectiveerd werden, vooral omdat de dansers werden verwijderd tijdens het hoogtepunt van de #MeToo-beweging. Maar ShopRite heeft dat wel gedaan ontkende dit meerdere malen. ShopRite-woordvoerder Kathy O’Shea vertelt me: “ShopRite vernieuwt het creatieve materiaal van tijd tot tijd met nieuwe animaties en afbeeldingen voor print- en tv-advertenties, maar we behouden altijd het klassieke Can Can-themalied.”
Tegenwoordig bevatten de commercials vaker echte klanten of acteurs (soms in oefenuitrusting) die proberen de woorden van de jingle bij te houden. En hoewel de uitverkoop bijna internet zo oud (en iconisch) is als de Tremendous Bowl, is die jingle hetzelfde:
“Nu doet ShopRite de cancan
Verkoop van veel merken groenten in blikjes.
Voor kwaliteit waarop u kunt vertrouwen,
Voor smakelijke mais, asperges,
Voor erwten en groenten uit gastronomische dromen
En bieten die alle andere lekkernijen verslaan!
De enige groenten die je kunt
Vergelijk met alle ShopRite-merken
Zijn groenten die je zelf plukt,
In plaats van uit ons schap te plukken.
NU IS HET TIJD OM
Vraag uzelf af: “Waarom meer betalen?”
NU IS HET TIJD OM
ShopRite nu bij ShopRite Retailer!
De uitverkoop eindigt deze zaterdag. Sluit je aan bij je landgenoten onder het Can Can-bord bij de enorme kratten met lukraak opgestapelde blikjes. Neurie het deuntje dat je ouders en de ouders van je ouders ooit neurieden terwijl je blikken tonijn en mosselen in je karretje schept. Of, als je het mist, kijk uit naar juli.
Mike Diago is een schrijver en maatschappelijk werker, gevestigd in de Hudson Valley in New York.