Voor meer informatie over de commissie, het selectieproces en methodologische bijzonderheden kunt u terecht op het bericht van gisteren.

De topscorers zijn allemaal bekende namen voor mensen die in het onderwijs werken. Bovenaan de ranglijst stonden dit jaar Howard Gardner van Harvard, John McWhorter van Columbia en Pedro Noguera van de College of Southern California (volledige openbaarmaking: Noguera en ik waren co-auteur van Een zoekopdracht voor Gemeenschappelijke grond in 2021 en gezamenlijk gastheer van de “Widespread Floor” podcast in 2021 en 2022), en Carol Dweck en Jo Boaler van Stanford. De prime 10 werd gecompleteerd door Angela Duckworth van de Universiteit van Pennsylvania (volledige openbaarmaking: Duckworth blogt voor EdWeek), Linda Darling-Hammond van Stanford, Raj Chetty van Harvard, Daniel Willingham van de Universiteit van Virginia en Shaun Harper van de Universiteit van Zuid-Californië.

Stanford plaatste zes wetenschappers in de prime twintig; Harvard had er drie; en Columbia, de Universiteit van Pennsylvania, de Universiteit van Zuid-Californië, de Universiteit van Virginia en UC Berkeley hadden er elk twee. In totaal leidde Harvard met 26 gerangschikte wetenschappers; Stanford werd tweede, met 17; en UCLA werd derde, met 11. Alles bij elkaar waren er 58 universiteiten met minstens één gerangschikte wetenschapper.

Opnieuw zijn de meest populaire boeken van de Edu-Students grotendeels dezelfde als voorgaande jaren. Emily Oster’s boek uit 2014 Beter verwachten: waarom de conventionele zwangerschapswijsheid verkeerd is – en wat u echt moet weten was de beste speler op de lijst. Carol Dwecks Mindset: de nieuwe psychologie van succes (2007) behaalde de tweede plaats. Andere populaire titels waren: Howard Gardner’s Frames of Thoughts: de theorie van meervoudige intelligenties (2011), Richard Rothsteins De kleur van het recht: een vergeten geschiedenis van hoe onze regering Amerika scheidde (2017), Angela Duckworths Grit: De kracht van passie en doorzettingsvermogen (2016), en die van Gholdy Muhammad Pleasure opgraven: een gids voor cultureel en historisch responsief curriculum en onderwijs (2023).

Als lezers de constructie, betrouwbaarheid of geldigheid van een of meer van deze statistieken willen betwisten, voel je dan vrij. Deze hele onderneming is een onnauwkeurige, onvolmaakte oefening. Hetzelfde geldt natuurlijk voor ranglijsten van universiteiten, quarterback-ratings van de NFL of internationale scorekaarten voor mensenrechten. Maar ondanks al hun onvolkomenheden brengen dergelijke inspanningen echte informatie over en dragen ze bij tot nuttige discussies. Ik hoop dat deze hetzelfde kunnen doen. En ten slotte zou het vanzelfsprekend moeten zijn dat individuen op problematische of destructieve manieren invloed kunnen hebben. Dit is een poging om de invloed te peilen, niet de verdiensten van de bijdrage van een wetenschapper.

Ik verwelkom uw gedachten en vragen en sta open voor alle suggesties. Dus, kijk eens en beleef het.

Morgen zullen we de prime 10 van faculteiten in elke self-discipline opsplitsen.