Het is een steeds vaker voorkomend state of affairs waarmee nieuwe moeders in het hele land te maken krijgen: een lactatiekundige onderzoekt hun pasgeboren child en suggereert dat het doorknippen van de tongriem de problemen met het geven van borstvoeding kan verlichten.

Bij de snelle process, bekend als het loslaten van de tongriem, knipt een tandarts of arts een strakke weefselband af die de tong met de onderkant van de mond verbindt. De afgelopen jaren hebben lactatiekundigen en tandartsen de procedures op agressieve wijze gepromoot, zelfs voor child’s zonder tekenen van echte tongriem en ondanks een bescheiden risico op complicaties, zo bleek onlangs uit een onderzoek van de New York Occasions.

Veel ouders, angstig en uitgeput, maken zich zorgen over de vraag of ze de process, die vaak met een tandheelkundige laser wordt uitgevoerd, moeten doorzetten. Tandartsen, lactatiekundigen en kinderartsen zijn het er vaak niet over eens of het helpt.

The Occasions heeft maandenlang onderzoek gedaan naar het bewijsmateriaal achter tong-tie releases en heeft met tientallen consultants gesproken. Dit is wat ouders die de process overwegen, moeten weten.

Borstvoeding geven aan een pasgeborene kan moeilijk zijn, zelfs als het goed gaat.

De eerste dagen van de verpleging kunnen zwaar zijn. Eén latest onderzoek van de ruim 1.400 vrouwen ontdekte dat bijna 40 procent met minstens één complicatie kampte, zoals pijn bij het aanklemmen, gebarsten tepels of pijnlijke borsten.

Deze vroege hindernissen kunnen ontmoedigend zijn, vooral voor nieuwe moeders die met weinig slaap moeten overleven. Het goede nieuws: veel moeders melden dat borstvoeding vaak gemakkelijker wordt in de loop van de tijd, omdat zowel zij als hun child’s meer ervaring krijgen.

Lactatiekundigen kunnen in de begindagen van de borstvoeding ondersteuning bieden door manieren voor te stellen om de child zo te positioneren dat de pijn van de moeder wordt verminderd. Consultants zijn toegankelijker geworden sinds Obamacare opdracht gaf aan zorgverzekeraars om hun diensten te dekken. Ziekenhuizen en non-profitorganisaties zoals het aanbod van La Leche League steungroepen Ook voor moeders die borstvoeding geven.

Een klein deel van de child’s wordt geboren met een gebonden tong, wat het geven van borstvoeding moeilijker kan maken.

Kinderartsen zeggen dat een echte tongriem gemakkelijk te identificeren is. Wanneer de child de tong probeert op te tillen, vormt deze een hartvorm terwijl het midden naar beneden wordt getrokken. Andere child’s met een tongstropdas kunnen hun tong niet voorbij hun ondertanden uitsteken.

Various onderzoeken hebben dat geschat 4 tot 11 procent van de child’s heeft een tongstropdas. Als u een gelijkspel vermoedt en problemen ondervindt bij het geven van borstvoeding, kan een kinderarts of een oor-, neus- en keelspecialist ingrijpen nadat u uw child lichamelijk heeft onderzocht. (Gecertificeerde lactatiekundigen zijn dat wel niet bedoeld om een ​​diagnose te stellen tongbinders zonder medische graad, maar kunnen child’s doorverwijzen naar specialisten.)

Artsen benadrukten tegenover The Occasions dat veel tongbanden onschadelijk zijn. De process is alleen gerechtvaardigd, zeiden ze, als de tongriem is uitgesproken en de moeder moeite heeft met borstvoeding.

Kleine onderzoeken hebben aangetoond dat het loslaten van de tong tepelpijn kan verminderen.

Sommige aanbieders prijzen tongbinders aan als wondermiddel voor alles, van slaapapneu en spraakvertragingen tot gaatjes en constipatie.

Er is weinig bewijs dat deze beweringen ondersteunt.

In 2017, na het doorzoeken van de medische literatuur op zoek naar de beste onderzoeken naar het loslaten van de tong, ontdekten onderzoekers gevonden vijf hoogwaardige onderzoeken waaraan in totaal 302 zuigelingen deelnamen.

Uit de onderzoeken bleek dat het loslaten van de tong de tepelpijn kon verminderen. Maar de gegevens lieten geen effecten zien op het vermogen van een child om te eten.

Een 2015 studie door onderzoekers van de Vanderbilt Universiteit kwamen tot een soortgelijke conclusie: het loslaten van de tongriem leidde tot “door de moeder gerapporteerde verbeteringen bij het geven van borstvoeding, en mogelijk ook bij tepelpijn.”

Geen enkel rigoureus onderzoek heeft aangetoond dat de procedures de slaap van een child of toekomstige problemen beïnvloeden toespraak.

Een grote uitdaging voor degenen die de procedures bestuderen, is dat borstvoeding na verloop van tijd vaak gemakkelijker wordt. Hoewel veel moeders melden dat ze na de process een betere ervaring hebben met borstvoeding, kan het moeilijk zijn om te zeggen of dit het gevolg is van het loslaten van de tong.

Breng een sceptisch oog naar de wangen en lipbanden.

De afgelopen tien jaar zijn sommige tandartsen en lactatiekundigen begonnen met het aanbevelen van het doorknippen van ‘mondbanden’ in andere delen van de mond. Daartoe behoren lip-tie – wanneer weefsel de lip aan het tandvlees vastmaakt – en buccale-tie, zo genoemd naar het weefsel dat de wangen met het bovenste tandvlees verbindt.

Sommigen bevelen ook een uitgebreid nazorgregime aan, waarbij ouders worden verteld dat ze regelmatig hun vingers onder de tong van hun child en rond de mond moeten vegen om te voorkomen dat het weefsel zich opnieuw hecht.

Kinderoor-, neus- en keelspecialisten zeiden dat ze zelden of nooit de lip- of wangbandjes bij child’s afknipten, omdat er geen arduous bewijs is dat de banden de borstvoeding belemmeren.

Deze artsen raden ten zeerste aan om een ​​second opinion te vragen als een medische zorgverlener dit soort zorg heeft aanbevolen. De American Academy of Otolaryngology heeft in 2020 een consensusverklaring uitgebracht waarin staat dat “een operatie om een ​​‘buccale band’ los te maken niet magazine worden uitgevoerd” en dat er “geen bewijs” is om het strekken of masseren van de wond na het loslaten te ondersteunen.

Complicaties zijn zeldzaam, maar kunnen voorkomen.

De overgrote meerderheid van de door The Occasions geïnterviewde tandartsen en artsen was het erover eens dat het loslaten van de tong, die slechts een minuut of twee duurt, een laag risico op schade met zich meebrengt.

Maar er kunnen complicaties optreden, en deze kunnen ernstig zijn. Het is moeilijk om het precieze aantal problemen in te schatten, omdat niemand ze systematisch bijhoudt. Sommige kinderoor-, neus- en keelspecialisten die in kinderziekenhuizen werken, zeiden dat ze elk jaar twee of drie complicaties bij het vastbinden van de tong zien.

Artsen zeiden dat het meest voorkomende probleem orale aversie was, waarbij pijn ervoor zorgt dat child’s extreem gevoelig worden voor alles wat in hun mond komt. In ernstige gevallen zullen child’s weigeren te eten en zullen ze in het ziekenhuis moeten worden opgenomen.

Terwijl sommige tandartsen en artsen vaak de voordelen van het loslaten van de tong benadrukken, zegt dr. Soham Roy, voorzitter van de kinderoor-, neus- en keelpraktijk van het Youngsters’s Hospital Colorado, dat hij ouders aanmoedigt om ook vragen te stellen over de risico’s.

“Er is geen chirurgische ingreep zonder risico, en ouders verdienen die informatie voordat ze zich aanmelden”, zei hij.