Home Onderwijs Vergeet geluk. Dit oude Griekse idea kan van groter belang zijn voor de geestelijke gezondheid van studenten.

Vergeet geluk. Dit oude Griekse idea kan van groter belang zijn voor de geestelijke gezondheid van studenten.

0
Vergeet geluk.  Dit oude Griekse idea kan van groter belang zijn voor de geestelijke gezondheid van studenten.


Veel scholen hebben geaccepteerd dat het algehele welzijn van leerlingen een integraal onderdeel is van wat kinderen en tieners helpt academisch succes te behalen – vooral in het licht van de negatieve gevolgen die de pandemie heeft veroorzaakt of verergerd – en werken eraan om de geestelijke gezondheid van leerlingen te versterken.

Maar wat als je gelukkig voelen niet zo belangrijk is voor leerlingen, tenminste als ze eenmaal naar de middelbare en middelbare faculty gaan, als het gevoel van voldoening en zelfvertrouwen?

A studie door onderzoekers van de Universiteit van Cambridge suggereert dat studenten met een hoger niveau van eudaimonia (een gevoel van competentie en een doel in het leven voelen) ook academisch beter presteren op examens Engels en wiskunde.

Tania Clarke, nu werkzaam bij een non-profitorganisatie voor de preventie van geweld onder jongeren, leidde het onderzoek terwijl ze werkte aan haar doctoraat in het welzijn van kinderen en adolescenten.

“Ik denk dat als er één ding is dat dit mission benadrukt, het de noodzaak is om meer systemisch te kijken naar ons onderwijssysteem en de rol die zaken als doel en betekenis spelen, en op verschillende momenten, in de ontwikkeling van kinderen”, zegt Clarke. , senior evaluatiemanager bij het Youth Endowment Fund.

Clarke was geïnspireerd om zich in het onderwerp te verdiepen wat zij zegt was een controversieel artikel waarin werd betoogd dat scholen een keuze moeten maken tussen het dienen van de academische behoeften van kinderen en hun welzijn.

“Het artikel dat door deze onderwijsdenktank werd geschreven suggereerde dat onderwijzers zich internationaal gezien niet kunnen concentreren op het welzijn van kinderen naast hun academische prestaties, en ze hadden min of meer het idee dat deze twee doelstellingen tegengesteld zijn aan elkaar.” zegt Clarke. “Dus ik wilde onderzoeken in hoeverre dat waar was, vooral als we een volledig beeld krijgen van wat welzijn is.”

In het onderzoek splitst Clarke het algehele welzijn op in twee verschillende aspecten. Levenstevredenheid – of hedonia, zoals het in het onderzoek ook wel wordt genoemd – verwijst over het algemeen naar geluk.

Maar Clarke zegt dat dit slechts de helft van het plaatje is. Eudaimonia, de andere helft van welzijn, is hoe goed mensen het gevoel hebben dat ze functioneren. Ze zegt dat het concepten omvat als vervulling, zelfvertrouwen en een gevoel van doel in het leven.

Het idea en de filosofische debatten over de aard van eudaimonia gaan terug tot de oude Grieken, en Aristoteles geloofde dat het bereiken van iemands volledige potentieel was sleutel tot eudaimonisch welzijn.

Onderzoekers ondervroegen iets meer dan 600 leerlingen van 14 tot 15 jaar uit Engeland over hun gevoelens ten opzichte van faculty en over zichzelf.

“We merken dat voor adolescenten de eudaimonische part van welzijn bijzonder opvallend is, en ik veronderstel dat dat logisch is omdat ze zich in een fase bevinden waarin ze ontdekken wat het betekent om zichzelf te zijn, en wat hun unieke capaciteiten zijn. en competenties”, zegt Clarke. “Het is dus waarschijnlijk heel belangrijk om na te denken over de rol die de faculty speelt in die ontwikkelingsfase.”

Gezien de bevindingen van het onderzoek dat eudaimonia gecorreleerd is met het academische succes van studenten, suggereert dit dat de focus van elk onderwijssysteem op het vergroten van het geluk van studenten in plaats van eudaimonia een effectievere manier zou kunnen missen om studenten te helpen gedijen in hun studie.

Grote gevoelens

Er is onvoldoende onderzoek gedaan naar het belang van eudaimonia voor het algehele welzijn van studenten, zegt Clarke, wat een van de redenen was dat ze dit onderzoek uitvoerde.

Maar het belang van jonge mensen die ernaar streven hun eigen identiteit te creëren, blijft een essentiële pijler van de popcultuur. De jaren ’80 waren een ware renaissance van movies over de tienerconditie – een voortdurende strijd om jezelf te vinden in een wereld waarin pietluttige ouders en chagrijnige leraren erop uit lijken te zijn tieners te dwingen zichzelf in een ouderwetse vorm te krakelen.

Hoewel scholen de plek zijn waar leerlingen het grootste deel van hun wakkere uren doorbrengen, worden deze omgevingen ondersteunende omgevingen terwijl jongeren op weg zijn naar zelfactualisatie in coming-of-age-verhalen.

De vijf tienerpersonages van ‘The Breakfast Membership’ stellen zich voor elkaar open tijdens de zaterdagdetentie, waarin hun directeur eist dat ze elk een essay schrijven over ‘wie je denkt dat je bent’. De liefdesbrief van Peter Weir aan de geesteswetenschappen en eigenzinnige leraren heet ‘Lifeless Poets Society’ – niet ‘Standardized Check Prep Society’.

Eén reden dat eudaimonia over het hoofd wordt gezien, kan zijn dat het helpen van jonge mensen bij het vinden van hun doel in het leven klinkt als een complexe, enorme onderneming. Maar dat is geen reden om het te negeren, zegt Clarke.

“Ik denk dat wat jonge mensen een slechte dienst bewijst, is dat ze zich alleen op de hedonistische aspecten concentreren”, zegt ze. “Dat brengt het risico met zich mee dat je je daarop concentreert giftige positiviteitbijna dat het een te simplistisch idee is om alleen maar te denken: ‘O ja, je moet gelukkig zijn in het leven.’

Als onderdeel van Clarke’s onderzoek werd studenten gevraagd de gestandaardiseerde vragenlijst ‘Hoe ik over mezelf en faculty denk’ in te vullen. In uitspraken met betrekking tot eudaimonia werd hen gevraagd uitspraken te beoordelen over ‘zich succesvol, zelfverzekerd, gezond, goed over zichzelf voelen en in staat zijn om met uitdagingen om te gaan’, aldus het rapport.

In levenstevredenheidsverklaringen werd gemeten dat ze ‘zich energiek en enthousiast voelden, dat de dingen leuk zijn en dat er veel is om naar uit te kijken, en dat ze zich niet verveelden’.

Studenten die een hoog niveau van eudaimonia meldden, scoorden ook goed op zowel de Engelse als de wiskunde-examens. Vooral op wiskunde-examens beoordeelden de topscorers hun eudaimonia ook 1,5 keer hoger dan studenten met de laagste scores.

Onderzoekers vonden geen dergelijk verband tussen academische prestaties en levenstevredenheid.

Interessant genoeg ontdekten onderzoekers dat meisjes hoger scoorden op academisch vlak, maar “vital lager” op het gebied van welzijn en eudaimonia.

Hoewel uit het onderzoek een positieve relatie blijkt tussen eudaimonia en academische prestaties, blijft de vraag: leiden deze gevoelens van vertrouwen ertoe dat leerlingen het goed doen op faculty, of is het andersom?

Clarke zegt dat er meer onderzoek nodig is voordat academici kunnen zeggen dat de ene variabele de andere veroorzaakt. Ze benadrukt dat haar werk verkennend is en enkele beperkingen kent, zoals het feit dat het geslacht van de studentensteekproef scheef is doordat er niet genoeg meisjes, niet-binaire of transgender studenten vertegenwoordigd zijn.

Hoe dan ook, ze pleit ervoor dat scholen eudaimonia serieuzer gaan nemen.

“Misschien is het in een overvol curriculum waar leraren heel weinig tijd hebben,” zegt ze, “misschien precies wat we nodig hebben: wat ruimte vrijmaken voor introspectie en tijd om adolescenten de kans te geven na te denken over hun leven als geheel.”

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here