Ik probeer je niet te overtuigen om van de stand-up tweewielers te houden of ze te verafschuwen. Ik breng ze ter sprake om na te denken over wat de diepgewortelde haat tegen gehuurde scooters zegt over ons snelle oordeel over nieuwe technologie.

Als we willen dat technologie ons het beste van dienst is, moeten we proberen te begrijpen waarom we dat wel of niet willen – en wanneer die reacties misschien misplaatst zijn.

Dat geldt voor elektrische scooters, auto’s zonder bestuurder, TikTok, computer systems voor onze gezichtenen kunstmatige intelligentie die mensen helpt Schrijf emails of vakantiekiekjes maken uit ijle lucht.

Je hebt waarschijnlijk een mening over al die technologieën. Dat is natuurlijk.

Ik vraag om nederigheid van mezelf en van jou. Dat begint met twee vragen: Wat zit er achter jouw voorkeur of afkeer? En zou je het mis kunnen hebben?

Scooter-reactie, toen een wapenstilstand en nu onheil

Ik schrijf nu over scooters vanwege de implosie van Hen.

Het was een van de eerste start-ups die ongeveer zes jaar geleden San Francisco, Atlanta en DC binnenstormden met elektrische scooters waarmee je huur per minuut met behulp van een app.

Bijna niemand die er een zag of bereed, was neutraal over de ervaring.

Voor sommige mensen betekenden de scooters vrijheid of een noodzakelijk alternatief voor de auto’s die onze lucht vervuilen en levens in gevaar brengen. Voor anderen waren dat de scooters gevaarlijk speelgoed waardoor schokken voetgangers konden neermaaien. Er zat waarheid in dat alles.

Sommige steden gedeeltelijk of geheel verboden verhuur e-scooters. Op andere plaatsen keurden stadsfunctionarissen de scooters goed beperkingen zoals ingebouwde snelheidslimieten of limieten voor het beschikbare aantal.

Maar één pandemie en een start-up recessie later kan het debat betwistbaar zijn.

Ondanks het aanvragen van faillissementsbescherming in de Verenigde Staten, heeft Hen gezegd dat het bedrijf zoals gewoonlijk opereert en dat zijn Europese en Canadese bedrijven niet onder faillissementsbescherming vallen. Het bedrijf probeert zichzelf te verkopen.

Er zijn talloze redenen voor de meltdown van de gehuurde scooters. Scooterstartups deden domme dingen, internet als sommige scooterrijders en steden. Het geld voor start-ups is de afgelopen twee jaar opgedroogd. Het huren van scooters is misschien een onwerkbaar zakelijk idee.

Bovendien is bijna geen enkele vorm van vervoer – inclusief de auto die u bezit – financieel levensvatbaar zonder door de belastingbetaler gefinancierde subsidies of middelen. Scooters hadden die ondersteuning niet.

David Ritseen specialist in transport en technologie bij het Taubman Middle for State and Native Authorities van de Harvard Kennedy College, vertelde me ook dat scooterhaat onvermijdelijk was omdat maar weinig mensen zich er diep mee verbonden voelden.

Als u autorijdt, loopt, de bus neemt of fietst, kunt u zich gemakkelijk identificeren met anderen die hetzelfde doen. Zipper zei dat weinigen zich identificeren als mensen die scouten.

Onze overtuigingen zijn feiten vermengd met gevoelens

Snelle oordelen vellen over technologie is een beetje mijn werk. Maar ik geloof nu dat mijn afkeer van de scooter uit 2010 grotendeels een verkeerde inschatting was.

I heel graag betaalbare, aangename en veilige alternatieven voor de auto. Gehuurde e-scooters kunnen een nuttig onderdeel van de combine zijn. Ik moet echter bekennen dat ik nog steeds bang ben om zelf op een elektrische scooter te rijden.

Mijn haat was een reactie op iets dat nieuw en raar aanvoelde – en het paste bij mijn intense afkeer van alles dat naar de bro-cultuur van Silicon Valley ruikt. (Ik haat nog steeds fleecevestenen daar verander ik niet van gedachten.)

Scooterstartups en -rijders hebben veel roekeloze dingen gedaan, maar de wijdverbreide spot met scooters was misschien minder feitelijk dan gevoelens. En hoe we over het nieuwe en nieuwe denken, kan een feit worden.

Scooters doen me ook denken aan iets dat mensen die van een nieuwe technologie houden of haten, niet geneigd zijn toe te geven: verandering is moeilijk. En bijna altijd verliest iemand.

Zelfs als we denken dat het goed is meer huizen bouwenstap over op zonne- en windenergie, of gebruik AI-camera’s om misdaad op te sporenis iets anders doen eng en ontwrichtend. Het doet onvermijdelijk pijn aan sommige mensen.

De gecombineerde voordelen en nadelen van verandering zorgen ervoor dat je geen flauwe Luddiet bent als je dat wel bent bang voor zelfrijdende auto’s of als je bang bent dat AI dat zal doen je baan wegvegen. Je bent ook geen menshatende klootzak als je niet kunt wachten tot al dat spul wijdverspreid wordt.

Bijna al het nieuwe, of het nu om mooie AI of scooters gaat, heeft iets nuttigs en kan schade veroorzaken. Het is aan ons om technologie vorm te geven om het goede te maximaliseren en het slechte te minimaliseren – en te proberen te begrijpen waar onze gevoelens werkelijk over gaan.

Ik weet hoe het gaat in deze tijd van het jaar. Je bent bij je familie. Je neef of schoonzus moppert over technologische problemen, zoals wifi-dode zones thuis.

Kijk eens bij mijn collega’s (zingend!) filmpje met een free of charge en gemakkelijke oplossing om te proberen: verplaats de WiFi-router (ook wel de lelijke doos die web door uw huis stuurt) ergens in de open lucht.

WiFi werkt het beste als uw router niet achter de television wordt geschoven, naast een aquarium geparkeerd staat of onder een stapel boeken blijft steken.

Lees verder: Op de technische dagen van Kerstmis gaf mijn ware liefde mij: minder slechte WiFi … en een plan voor digitale accounts als ik sterf. (Dit is de slechtste songtekst ooit. Sorry.)