Tot nu toe is dit “elektroceutische middel” slechts getest bij een handvol jonge Yorkshire-varkens, maar met veelbelovende resultaten. Volgens een nieuw artikel in Science Advances aten de zes varkens die de pil kregen, in de loop van twee weken 40% minder dan varkens die een placebo kregen. Dat is ongeveer wat het group had verwacht, maar “we waren zeer verrast toen het zo’n constant impact had”, zegt Shriya Srinivasan, een biomedisch ingenieur aan Harvard en een van de auteurs van het onderzoek. De varkens vielen niet af – ze groeiden nog steeds – maar de dieren die de trilcapsule kregen, kwamen niet zoveel aan als de controlegroep.

De capsule, de Vibratory Ingestible BioElectronic Stimulator (VIBES) genoemd, bootste ook op andere manieren de effecten van een volle maag na. Nadat de pil begon te zoemen, steeg het insulinegehalte bij de varkens en daalde het niveau van het hongerhormoon ghreline, web zoals dat gebeurt wanneer de maag uitzet na een grote maaltijd.

Carlos Campos, een neurowetenschapper aan de Universiteit van Washington die de signalen tussen de darmen en de hersenen bestudeert, zegt dat de technologie indrukwekkend is. “Er is nogal wat techniek gestoken in het maken van deze vibrerende pil”, zegt hij. Zo werkt het: wanneer de capsule maagzuur raakt, misplaced het buitenste gelatineuze membraan op, waardoor een veerbelaste pogo-pin vrijkomt die een elektrisch circuit voltooit. Die pin activeert een motor op batterijen die de trillingen aandrijft, die ongeveer een half uur aanhouden. De trillingen activeren de rekreceptoren, die de hersenen “een illusoir verzadigingseffect” geven, zegt Srinivasan. En als u zich vol voelt, eet u mogelijk minder.

Zelfs met nieuwe, effectievere medicijnen voor gewichtsverlies is er volgens Campos nog steeds behoefte aan nieuwe therapieën om de obesitas-epidemie aan te pakken. Wegovy- en Zepbound-injecties zijn duur, en uit onderzoeken blijkt dat mensen ze voor onbepaalde tijd moeten nemen om op gewicht te blijven. “Met mechanische stimulatie kun je beslissen wanneer je het wel en niet gebruikt. Je hebt veel betere controle over hoe de prikkel wordt gegeven”, zegt hij.

Maar er is een kanttekening, zegt Campos. Je kunt de hersenen niet eeuwig voor de gek houden. Als de hersenen besluiten dat die reksignalen geen betrouwbaar signaal zijn voor de hoeveelheid voedsel die ze consumeren, “dan kunnen de hersenen andere signalen gaan gebruiken om te beslissen hoeveel ze eten”, zegt hij. “We weten niet hoe lang die truc gaat werken.”

De onderzoekers voorzien dat mensen de VIBES-pil ongeveer 20 tot 30 minuten vóór elke maaltijd zouden innemen. Bij varkens leek de capsule in ieder geval veilig, omdat hij trilde op een niveau dat volgens Srinivasan zachter was dan een elektrische tandenborstel. “We hebben geen misselijkheid, braken of een opgeblazen gevoel gezien, zoiets niet”, zegt ze. Maar het experiment bootste niet helemaal de manier na waarop VIBES bij mensen zou kunnen worden gebruikt. Varkens zijn slecht in het doorslikken van pillen zonder te bijten of kauwen, dus plaatsten de onderzoekers de pil through een voedingssonde in de maag van de dieren. De capsules werden aan een externe batterij gekoppeld en geactiveerd voordat de varkens hun tweemaal daagse portie voedselpellets kregen.

Als dit ooit bij mensen terechtkomt, zouden mensen elke dag meerdere bio-elektrische capsules innemen. De dieren slaagden erin om in gemiddeld vier dagen veilig een enkele capsule op te ruimen, maar “we weten niet wat het impact zal zijn bij mensen”, zegt Srinivasan. De pillen kunnen sneller door het lichaam gaan.

Srinivasan hoopt dat ze dat over een jaar of twee kunnen testen. De VIBES-technologie maakt geen gebruik van dure materialen, dus het group verwacht dat het in massaproductie kan worden gemaakt voor een greenback of minder per pil. “Het feit dat het een pil is, maakt het toegankelijk voor de bevolking van de wereld die zich deze andere, meer invasieve of kostbare opties, die gewoonlijk met implantaten of operaties worden verkregen, niet kunnen veroorloven,” voegt ze eraan toe. “Ik denk dat het voor de massa uiterst betaalbaar zou zijn.”