Ondanks dat feit heeft een van mijn buren nog steeds een bord op het gazon van de belangrijkste tegenstander van mijn vriend. Ik moet elke dag langs dat stomme bord rijden, en ik phrase er vooral boos van omdat de tegenstander mijn vriend nooit heeft gebeld om hem te feliciteren. Ik was op zijn verkiezingsfeest en rond middernacht werd duidelijk dat hij meer dan 50% van de stemmen zou krijgen. Hij wilde pas een toespraak houden als zijn belangrijkste tegenstander toegaf. Maar ze heeft die avond niet gebeld, en ze heeft hem nog steeds niet gebeld. Dit was niet eens een vuile race. Ze mist gewoon karakter.

Ik weet niet wat ik met mijn buurman moet doen. Ik haat dat bord echt, en ik wil dat het weg is. Ik ken de buurman niet persoonlijk. Ik riep ‘hoi’ vanaf de straat toen mijn kinderen een keer naar de deur gingen voor trick-or-treat.

Assist alstublieft. – Boze buurman

Beste boze buurman: De beste wraak is een goed leven. Uw kandidaat heeft gewonnen, en het lijkt erop dat hij om een ​​goede reden heeft gewonnen – gebaseerd op uw transient. U kunt een bord voor uw kandidaat ophangen en u daarop concentreren. Ja, het is onbeleefd dat de andere kandidaat niet heeft gebeld om toe te geven, maar de manier waarop iemand een ander mens behandelt zegt veel meer over hem dan over de persoon die mishandeld wordt. Als we allemaal op dezelfde persoon zouden stemmen en onze verschillende meningen niet zouden mogen uiten, zou de wereld erg saai en behoorlijk afschuwelijk zijn.

Door Annie: Mijn man is iets meer dan 18 maanden geleden overleden. Hij maakte deel uit van een familiebedrijf en raakte arbeidsongeschikt terwijl hij daar werkte. Uiteindelijk werd hij ontslagen door zijn tweelingbroer. Ik weet niet precies waarom, behalve het feit dat zijn financiële mogelijkheden zo sterk waren afgenomen. Hij maakte fouten en kostte het bedrijf geld.

In de dagen na zijn dood had ik zijn familie om privateness gevraagd. Sindsdien heb ik echter niets meer van hen gehoord. Niemand van de familie heeft contact met mij opgenomen om te vragen hoe het met mij gaat. Als ik iets nodig heb, is het gewoon om te praten. Er was geen begrafenis of herdenking – op verzoek van mijn man. Ik heb geen flauw idee waarom ze mij in de steek hebben gelaten.

Het is mij echter gelukt om zonder hun steun verder te gaan (vul hier sarcasme in) en het gaat redelijk goed met mij.

Mijn vraag is deze: we zijn allemaal ‘van een bepaalde leeftijd’. Wat moet ik doen als een van hen slaagt? Ze zijn geen familie meer voor mij, maar mijn man heeft zijn hele leven geprobeerd hun ‘goede broer’ te zijn, en ik weet zeker dat hij het zeker niet goed zou vinden als ik HEN zou negeren in hun tijd van verdriet. Maar ik wil niet meedoen aan iets wat met hen te maken heeft.

Ik wil graag een kaart sturen en misschien een bloemstuk en verder gaan. Hoe ga ik hiermee om als het onvermijdelijk gebeurt? – Buitengesloten van familie

Beste buitengesloten familie: Het spijt mij zeer voor het verlies van uw echtgenoot. Je hebt je familie om privateness gevraagd, en zij geven die aan jou, en nu ben je boos dat ze geen contact met je hebben opgenomen. Als je wilt dat ze contact met je opnemen, vertel ze dat dan.

Als jullie allemaal ‘van een bepaalde leeftijd’ zijn, waarom zou je dan niet eens contact opnemen om te kijken hoe het met ze gaat?

Ze denken misschien dat je ze in de steek hebt gelaten, maar ze zullen het nooit weten totdat je je gevoelens aan hen overbrengt. Wacht niet tot het te laat is en bedenk een verhaal over wat u gaat doen als iemand overlijdt. Wees nu gewoon vriendelijk. U zult er veel gelukkiger door zijn, en u weet dat wijlen uw echtgenoot het zou toejuichen dat u de grotere, volwassener persoon bent door eerst de olijftak uit te breiden.