De recente opkomst van ChatGPT en andere generatieve hulpmiddelen voor kunstmatige intelligentie heeft geleid tot groeiende ongerustheid op universiteitscampussen en heeft tegelijkertijd een nationaal gesprek aangewakkerd over pogingen van docenten om studenten ervan te weerhouden de hulpmiddelen te gebruiken om vals te spelen.
Maar dat heersende verhaal rond AI en bedrog overschaduwt het ware potentieel van de technologie: kunstmatige intelligentie is veelbelovend voor het dramatisch vergroten van het bereik en de impression van postsecundaire instellingen en het verbeteren van de resultaten voor alle studenten.
Vorige maand vaardigde president Biden een ingrijpend uitvoerend bevel uit, gericht op het beter beperken van de risico’s en het benutten van de kracht van kunstmatige intelligentie. pleiten voor de noodzaak om “het potentieel van AI vorm te geven om het onderwijs te transformeren door middelen te creëren ter ondersteuning van docenten die door AI ondersteunde onderwijsinstrumenten inzetten.”
Bidens oproep tot actie had niet actueler kunnen zijn.
De vraag is nu niet of generatieve AI de toegang tot en het onderwijsniveau positief kan transformeren, maar of het hoger onderwijs klaar is om het leren met deze hulpmiddelen echt te democratiseren en personaliseren.
Verwant: Toekomst van leren: lesgeven met AI, deel 1
Het transformationele potentieel van AI is misschien wel het grootst bij group schools, instellingen die minderheden bedienen en open-access universiteiten. De diversiteit van deze scholen vereist een bredere ondersteuning. Toegewijde docenten en medewerkers bedienen niet alleen een zeer breed scala aan studenten – inclusief studenten van de eerste generatie en studenten met een laag inkomen, terugkerende volwassenen, degenen voor wie Engels een tweede taal is en degenen die academische bezigheden combineren met gezins- en werkverantwoordelijkheden – maar ze doen dit ook met minder middelen dan instructeurs bij elite- en vlaggenschipinstellingen. Generatieve AI-tools kunnen cruciale noodzakelijke diensten zoals adviseurs, docenten en coaches aanvullen.
Het verkennen van de mogelijkheden van AI is echter niet goedkoop. Hoewel sommige goedkope of free of charge instruments een verschil kunnen maken, zal de grootste impression worden bereikt door geavanceerdere (en duurdere) instruments die zijn ontwikkeld met specifieke leerlingenpopulaties in gedachten en die academisch materiaal combineren met de sociaal-culturele en taalcontext van studenten in plaats van te voorzien in generieke oplossingen.
Uitdagingen op het gebied van kosten en beschikbaarheid kunnen juist de leerlingen die het meeste uit AI-instrumenten zouden kunnen halen, verder ontnemen door hen de toegang te ontzeggen tot de specialists, middelen en ontwikkelingsmogelijkheden die ze nodig hebben om ervan te profiteren. Instellingen kunnen moeite hebben om de ware kracht van AI in te zetten bij het vervullen van de behoeften van hun studenten.
Op dezelfde manier weerspiegelen de datasets en algoritmen achter AI-tools maar al te vaak historische onnauwkeurigheden en intrinsieke vooroordelen die leerlingen alleen maar verder ontnemen. Dit zal het geval blijven totdat we collectief de confrontatie aangaan met de ongelijke manieren waarop AI-systemen worden ontworpen en middelen worden verdeeld.
Daarom moeten we op een andere manier over AI nadenken en onze focus verleggen van debatten over academische integriteit en zorgen over bedrog naar de manier waarop we kunstmatige intelligentie op een rechtvaardige manier kunnen inzetten, zodat alle studenten hun studie kunnen afronden.
Verwant: Hoe docenten op universiteiten AI in de klas gebruiken
Laten we ons concentreren op hoe de vooruitgang op het gebied van AI alle leerlingen de soorten hoogwaardige ondersteuning kan bieden die al wordt geboden aan studenten die naar rijkere instellingen gaan. AI-hulpmiddelen kunnen een transformerend impact hebben op de toegang, voortgang en voltooiing van leerlingen die voorheen beperkt werden door beperkingen van tijd, ruimte en middelen.
Stel je voor dat generatieve AI-docenten 24/7 geïndividualiseerde ondersteuning zouden kunnen bieden, samen met AI-aangedreven digital reality-tools die de toegang tot ervaringsgerichte leermogelijkheden zouden vergroten. Hoe zit het met adaptieve leermiddelen waarmee leerlingen kunnen leren in een tempo dat het beste previous bij hun voorbereidingsniveau? En gepersonaliseerd leermateriaal dat aansluit bij hun achtergronden en geleefde ervaringen?
Een technologie die een ongelooflijk potentieel heeft om de toegang tot de vele voordelen van het hoger onderwijs te vergroten, magazine geen mechanisme worden waardoor de ongelijkheid wordt verergerd.
Dergelijke stappen zouden de betrokkenheid en outreach-inspanningen kunnen vergroten om de barrières te verlagen die studenten uit achtergestelde gemeenschappen ervan weerhouden een diploma te behalen.
Dit is geen speculatieve visie op een niet al te verre toekomst, maar een opkomende realiteit op sommige campussen. De Arizona State College bijvoorbeeld, heeft een workforce samengesteld van ingenieurs en datawetenschappers om AI-tools te ontwikkelen om het leren te verbeteren en de resultaten van studenten te verbeteren.
Voorlopig zijn dergelijke experimenten beperkt tot hogescholen en universiteiten die over de middelen beschikken om de voordelen van de technologie op te schalen en de vangrails te ontwikkelen die nodig zijn om de risico’s voor leerlingen te beperken.
Volgens een nieuw rapport van het Brookings Establishment zijn veel van de meest selectieve en welvarende hogescholen en universiteiten van het land geclusterd in dezelfde metrogebieden aan de kust waar vroeger Huge Tech woonde – en nu ook AI-innovatie en banengroei.
Dat is jammer. De toegang tot nieuwe technologie – en het vermogen om een rol te spelen bij het vormgeven van het ontwerp ervan – magazine niet worden beperkt door geografie of institutioneel kind. Een technologie die een ongelooflijk potentieel heeft om de toegang tot de vele voordelen van het hoger onderwijs te vergroten, magazine geen mechanisme worden waardoor de ongelijkheid wordt verergerd.
Daarom is de nieuwe bijeengeroepen Voltooi de Faculty America Council over Equitable AI is van plan om in januari organisaties samen te brengen die meer dan 1.000 op toegang gerichte twee- en vierjarige hogescholen en universiteiten vertegenwoordigen. We hopen beleid en praktijken te beïnvloeden en te initiëren om een eerlijke betrokkenheid van AI-technologieën aan te moedigen.
Wij hopen dat universiteitsleiders, beleidsmakers en technologen dat zullen doen doe met ons mee om ervoor te zorgen dat AI de belofte van het hoger onderwijs als motor van gelijkheid, welvaart en hoop helpt verwezenlijken in plaats van belemmeren.
Yolanda Watson Spiva is voorzitter van Full Faculty America.
Vistasp M. Karbhari is hoogleraar techniek aan de Universiteit van Texas in Arlington, waar hij van 2013 tot 2020 ook president was, en is fellow en bestuurslid van Full Faculty America.
Dit verhaal over AI in het hoger onderwijs werd geproduceerd door Het Hechinger-rapport, een onafhankelijke non-profit nieuwsorganisatie gericht op ongelijkheid en innovatie in het onderwijs. Meld je aan voor Hechingers nieuwsbrief.