“Gezondheid is rijkdom,” of “Je hebt niets als je je gezondheid niet hebt.” Dat zijn enigszins vreemde, maar op de een of andere manier eeuwige uitdrukkingen waarin gezondheid als een persoonlijke waarde centraal staat. Opnieuw vreemd, omdat gezondheid vandaag de dag weliswaar een persoonlijke waarde is, maar ook een maatstaf is geworden om de waarde en waardigheid van anderen te meten.

Denk aan de verschillende kenmerken die u beschouwt als onderdeel van uw identiteit. U kunt zaken opnoemen als een goed gevoel voor humor, intelligentie, loyaliteit, vriendelijkheid, creativiteit, intuïtiviteit, aantrekkelijkheid, rijkdom, goede kok, zelfvertrouwen, onderscheidingsvermogen, energiek, kalm… en misschien gezond.

Worden we aangemoedigd om een ​​op gezondheid gebaseerde identiteit te hebben, om onszelf als gezond te beschouwen? Ik zou zeggen dat dat zo is, maar hoe ziet dat eruit? Als je waarde hecht aan gezond zijn, niet alleen voor jezelf, maar ook voor de manier waarop gezond zijn zich voordoet aan andere mensen, hoe ziet ‘gezondheid’ er dan uit?

• Gaat het erom dat je geen chronische ziekten hebt?
• Over nooit verkouden worden?
• Over het nemen van veel supplementen voor een ‘optimale’ gezondheid?
• Over het eten van een gevarieerd, voedingsrijk dieet?
• Over altijd de salade bestellen en ‘nee’ zeggen tegen het brood als je met anderen uit eten gaat?
• Over het eten van broccoli?
• Over het vermijden van suiker?
• Over er jonger uitzien dan jouw leeftijd?
• Over wezen match?
• Over op zoek match?
• Over het op de hoogte blijven van de nieuwste traits op het gebied van welzijn en beweging?
• Over het nooit missen van een coaching in de sportschool… ooit?

Sommige dingen op die lijst zijn waarschijnlijk te wijten aan een combinatie van genetica en levensstijl. Anderen maken misschien wel deel uit van een gezonde, maar niet-obsessieve levensstijl. Anderen zijn verspilling van tijd en geld. Anderen zijn tekenen van ongeordend eten. Ze kunnen allemaal deel uitmaken van wat het betekent om gezondheid te ‘presteren’.

Schijn bedriegt

“’Gezondheid uitvoeren’? Wat betekent dat uberhaupt?” je vraagt. Het betekent dat we, opzettelijk of onopzettelijk, blijk geven van wat op ‘gezondheid’ lijkt voor de mensen om ons heen. Het toppunt van gezondheid zou zijn dat je dun, wit en gezond van lichaam bent, met op zijn minst enige zichtbare spierspanning, een energieke en toch rustige houding, met goed haar, goede huid en tanden en redelijk aantrekkelijke gelaatstrekken. Afhankelijk van waar je woont, kan het nodig zijn om gezien te worden bij bepaalde vormen van beweging (sportschool, yogales) en het kopen van bepaalde soorten voedsel (groene sappen, biologische voeding) voor een overtuigende prestatie.

Geen van deze dingen zijn echter echte gezondheidsindicatoren. Iemand zou er uit kunnen zien zoals ik heb beschreven, de ‘juiste’ bewegingsvormen kunnen beoefenen, het ‘juiste’ voedsel kunnen kopen en er volgende week achter kunnen komen dat hij of zij kanker heeft.

Ware gezondheid is niet wat we van buitenaf zien, en wordt niet alleen bepaald door onze daden. Als je geboren werd in een liefdevol gezin dat genoeg eten kon betalen en je veilige plekken had om buiten te spelen, had je een grote voorsprong om een ​​gezonde volwassene te worden. Als je geboren bent in armoede en verwaarlozing in een gevaarlijke buurt, wordt je tegengewerkt, zelfs als je als volwassene een opleiding, een adequaat inkomen en positieve relaties kunt verwerven.

Op dezelfde manier, als u een sterke familiegeschiedenis van bepaalde chronische ziekten heeft, is uw kans om er zelf een te ontwikkelen automatisch groter dan bij iemand die een dergelijke geschiedenis niet heeft. Onze acties kunnen die kansen enigszins aanpassen, ten goede of ten kwade. Ik zeg niet dat iemand zijn hand moet opsteken en zeggen: “Geweldig! Niets wat ik doe doet er toe!” – maar het speelveld is niet gelijk.

Staat onze BMI centraal in onze identiteit?

Verschijnen Met gezond leven kunnen we het waardelabel ‘gezondheid’ kopen, zelfs als we er geen daadwerkelijke gezondheid mee kopen. En een facet van uzelf dat u het label ‘gezond’ of ‘ongezond’ kan opleveren, ongeacht uw werkelijke gezondheidsstatus, is uw physique mass index of BMI.

Ik heb bijvoorbeeld een cliënt met een groter lichaam wiens man mager is. Ze weet dat mensen (inclusief artsen, maar niet alleen artsen) ervan uitgaan dat haar man gezonder is dan zij, ook al vertoont zij objectief gezien het sterkere gezondheidsgedrag. Als je een groter lichaam hebt, kan het uitvoeren van gezondheid betekenen dat je probeert je lichaam kleiner te maken, need zelfs als dat niet werkt, weten mensen dat je proberen.

Een ongelukkige uitkomst van de Well being at Each Measurement (HAES)-beweging is het idee dat, oké, misschien dik zijn is niet zo erg, en misschien we hebben geen controle over ons lichaamsgewicht…maar over onze gezondheid, nu dat is regelbaar. Een kortere manier om dit te zeggen is dat het oké is om dik te zijn, zolang je maar gezond bent. Ik heb gezien dat dit ‘HAES-whiplash’ werd genoemd, en het is helemaal verkeerd.

Ja, het is oké om dik te zijn. Lichaamsdiversiteit bestaat al zolang er lichamen bestaan. Het is ook oké om NIET gezond te zijn. Het is oké om gezondheidsproblemen te hebben, ook al probeer je een gezond leven te leiden. Het is oké om ervoor te kiezen om geen gezondheid na te streven of uit te voeren.

‘Wacht, wacht…wat? Zijn ongezonde mensen geen aanslag op het gezondheidszorgsysteem? Verhogen ze niet de verzekeringstarieven van iedereen?”

Zoals ik in een recente Instagram-post al aangafeen onderdeel van het leven in een samenleving is het dragen van kosten die we niet persoonlijk maken. Ik heb geen kinderen, maar mijn belastinggeld gaat naar scholen. Mijn auto verlaat zelden de storage, maar ik betaal nog steeds voor de wegen.

De gevaren van het gezondheidsisme

Al in 1980 publiceerde professor Robert Crawford, hoogleraar politieke wetenschappen en culturele research, het artikel ‘Healthism and the medicalisering van het dagelijks leven’. kijkend naar de implicaties van de nieuwe gezondheidsbewustzijnsbewegingen van holistische gezondheid en zelfzorg die aanleiding gaven tot het ‘healthisme’, een preoccupatie met persoonlijke gezondheid die deze verheft tot ‘een superwaarde’ die geworteld is in privileges.

Crawford schreef: ‘De zorg over de persoonlijke gezondheid is een nationale zorg geworden. Steeds meer persoonlijke inspanningen, politieke aandacht en consumentengeld worden uitgegeven in naam van de gezondheid”, en “Bij talloze sociale gelegenheden… is persoonlijke gezondheid een favoriet gespreksonderwerp geworden.”

Het gezondheidsisme maakte het bereiken van gezondheid en het voorkomen van ziekten ook tot een persoonlijke verantwoordelijkheid. Met andere woorden: als je niet gezond bent, doe je niet genoeg je greatest, ook al is het je morele verantwoordelijkheid om dat te doen. Nogmaals, dit was in 1980. Is het een surprise dat zoveel mensen er vandaag de dag naar streven om gezondheid te ‘presteren’?

Niet iedereen heeft het voorrecht om gezond te zijn. Zoals ik heb besproken, is de gezondheid voor veel mensen afhankelijk van factoren waar ze geen controle over hebben. Geloven dat je een morele plicht hebt om gezond te zijn en naar die overtuiging handelen, kan negatieve gevolgen hebben, waaronder eetstoornissen en een negatief lichaamsbeeld.

In feite wordt orthorexia – een ongezonde obsessie om gezond te zijn – een variant van gezondheidsisme genoemd. Hoewel orthorexia geen ‘officiële’ eetstoornis is (er bestaat enige druk om dit feit te veranderen), kan het de gezondheid schaden, zelfs als het niet overgaat in anorexia of een andere klinische eetstoornis. De huidige traits van levensverlenging en biohacking zijn nieuwere uitingen van gezondheidsisme die tot orthorexia zouden kunnen leiden, maar dat geldt ook voor veel andere praktijken die deel uitmaken van de moderne welzijnsbeweging.

Weg met het alles-of-niets-isme

Dus zeg ik dat het niemand iets kan schelen om gezond te zijn? Nee, absoluut niet. Ik zeg dat het jouw is keuze wel of niet gezondheidsbevorderend gedrag vertonen. Ik zeg ook dat uw waarde en uw waarde niet wordt bepaald door uw gezondheid.

Ik denk dat de meesten van ons, tot op zekere hoogte, om onze gezondheid geven. Dat weet ik ook Ik zie veel mensen die geen relatief eenvoudige acties ondernemen waardoor ze zich waarschijnlijk dagelijks beter voelen EN hun gezondheid op de lange termijn ondersteunen vanwege het idee dat deze simpele acties geen verschil zullen maken. Ze denken dat als ze ‘aan hun gezondheid willen werken’, ze all-in moeten gaan met een rigide voedings- en fitnessplan.

Omgekeerd zie ik dat veel mensen all-in gaan voor een rigide eet- en fitnessplan dat hen angstig maakt en niet erg leuk om mee om te gaan (als ze al socialiseren, aangezien ze bang zijn om in de buurt van voedsel te zijn dat niet beschikbaar is). hun “plan”), en niet gezonder. Ze raken gewond, ze eten niet genoeg (of niet genoeg van bepaalde voedingsstoffen), ze zijn gestresseerd over wat ze eten, en ze raken totaal verblind als ze een gezondheidsprobleem ontwikkelen dat wordt veroorzaakt door genetica, niet door levensstijl.

Je kunt jezelf niet ziektebestendig maken, en uit onderzoek blijkt dat ‘goed genoeg’-gedrag (het eten van een gevarieerd dieet met voldoende fruit, groenten en ander voedzaam voedsel, het bewegen van ons lichaam de meeste dagen van de week) het meest positieve impact op onze gezondheid heeft. Doe je meer dan dat, dan loop je tegen de moist van de afnemende meeropbrengst aan. Kortom, u zou veel meer moeite kunnen doen voor heel weinig further voordeel.

Nu… laten we nadenken

Als u gezondheid voor uzelf waardeert, oordeelt u dan vaak over mensen die niet zoveel moeite aan hun gezondheid lijken te besteden als u aan de uwe? Als dat zo is, onthoud dan twee dingen: je kunt een boek niet beoordelen aan de hand van de omslag, en die persoon is een autonoom mens die zijn eigen keuzes magazine maken, zelfs als het niet de keuzes zijn die jij zou maken. We hebben allemaal wel eens een oordeel, en als we merken dat dat zo is, kunnen we de keuze maken om te stoppen. We kunnen zelfs nieuwsgierig worden naar de reden waarom we veroordelend zijn:

• Waar heb ik geleerd dat dit oké is?
• Is dit vriendelijk om te doen?
• Zijn we niet allemaal vriendelijkheid waard?

Als u worstelt met uw gezondheid en u zich schuldig voelt omdat u niet ‘genoeg’ doet, moedig ik u aan om wat medeleven te tonen en uzelf eraan te herinneren dat wij niet de enige controle hebben over onze gezondheid. Ook, wat is jouw idee van ‘genoeg’? Wordt het streven naar gezondheid hierdoor een voltijdbaan?

• Zelfs als je dat zou kunnen, zou je dat dan willen doen?
• Zou het uw gezondheid echt ‘transformeren’? (Waarschijnlijk niet!)
• Zijn er enkele eenvoudige dingen die u zou kunnen doen – en waar u de bandbreedte voor heeft – die een echt positief impact zouden hebben?

Als u over het algemeen een goede gezondheid heeft, maar het gevoel heeft dat u dat ook zou moeten doen meer voor uw gezondheid dan u momenteel bent, onthoud dan wat ik hierboven zei over de moist van de afnemende meeropbrengst. Eet u behoorlijk voedzaam, beweegt u uw lichaam de meeste dagen en krijgt u voldoende slaap? Heeft u een positieve manier om met stress om te gaan, relaties en een doel en vreugde in uw leven te koesteren? Krijgt u regelmatig preventieve gezondheidsonderzoeken? Het gaat waarschijnlijk goed met je. Val niet voor het gezondheidsisme, en onthoud dat gezondheid geen gegeven of constante in ons leven is, dus maak het geen kernonderdeel van uw identiteit.

Carrie Dennett, MPH, RDN, is een in de Pacific Northwest gevestigde geregistreerde diëtist, voedingsdeskundige, freelance schrijver, intuïtief eetadviseur, auteur, en luidspreker. Haar superkrachten omvatten voedingsmythen doorbreken En inspirerende vrouwen om zich beter in hun lichaam te voelen en voedselkeuzes te maken die plezier, voeding en gezondheid ondersteunen. Dit bericht is uitsluitend voor informatieve doeleinden en vormt geen geïndividualiseerd voedings- of medisch advies.

Op zoek naar 1-op-1 voedingsadvies? Carrie biedt een 6 maanden Meals & Physique programma (intuïtief eten, lichaamsbeeld, mindfulness, zelfcompassie) en a IBS-managementprogramma van 4 maanden (low-FODMAP dieetcoaching met de nadruk op het vergroten van de voedselvrijheid). Bezoek de hyperlinks voor meer informatie en boek een free of charge kennismakingsgesprek om te zien of het programma goed bij je previous, en of wij goed bij je passen!

Druk dit bericht af