Dwell muziekuitwisselingsblog

In de blogpost van deze week reflecteert Katch Holmes – organisator van het Knockengorroch Competition – op het proces om het on-line te brengen in het licht van de lockdown door Covid-19.

‘Ik hou niet van on-line evenementen’, zei ik. Toen de lockdown begon en we ons muziekfestival in Knockengorroch moesten uitstellen, heb ik zowel tegenover mezelf als tegen iedereen die wilde luisteren, beweerd dat virtuele evenementen mij niet interesseerden. Ik pijnigde mijn hersens over manieren waarop ik mensen in realtime bij elkaar kon brengen, terwijl ik de fysieke afstand in acht nam. Movies geprojecteerd op de muren van huurkazernes, straatoptredens, drive-ins, het ging allemaal door mijn hoofd.

Maar naarmate de geplande information voor het Knockengorroch-festival dichterbij kwamen, voelde ik me sterk dat het belangrijk was om het evenement op de een of andere manier te markeren. En dus bedacht ik, zonder al te veel na te denken over het hoe, een naam, rekruteerde een aantal festivalcrews om te helpen en benaderde artiesten om deel te nemen aan een on-line evenement. Ze waren allemaal zeer bereid, hoewel het onduidelijk was hoe het zou werken.

De meeste livestreams die ik had gezien, werden ‘presentatief’ gedaan, waarbij artiesten speelden voor een publiek dat ze niet konden zien of horen. Vanaf het start wist ik dat dit niet de manier was waarop een virtuele Knockengorroch kon bestaan. Het Knockengorroch-festival draait vooral om deelname. De mensen die komen zijn internet zo belangrijk voor het succes ervan als de artiesten. Ik wist dat elk pageant dat we creëerden evenveel over de mensen moest gaan als over de muziek.

De naderende information van Knockengorroch minimaliseerden de tijd om de volledige schaal van mogelijkheden te onderzoeken, maar na snel onderzoek besefte ik dat het platform om het evenement precies zo te organiseren als ik wilde nog niet bestond, of onbetaalbaar was. Ik had deelgenomen aan Zoom-feesten met dj’s en aan de internationale ceilidh van Mairi Campbell met akoestische optredens en dus besloot ik, met weinig tijd te gaan, voor Zoom als het dichtstbijzijnde platform dat de visie kon hosten. Ik liet het oorspronkelijke idee van meerdere locaties en ‘break-out’-vrije bewegende gebieden op één avond achterwege en programmeerde drie afzonderlijke dagen met livemuziek en dj’s, die het eigenlijke pageant weerspiegelden, met artiesten uit de originele line-up. Een stay publiek zou het Zoom-optreden kunnen betreden en honderden anderen kunnen meekijken through een gelijktijdige livestream op Fb, YouTube en Twitch. Het publiek werd aangemoedigd om te doneren aan een Justgiving-inzamelingsactie om geld in te zamelen om de deelnemende kunstenaars te vergoeden.

In de 22 jaar dat het bestaat, heeft Knockengorroch een trouw publiek opgebouwd. Wij streven ernaar om ons inherent participatieve karakter te behouden – een ‘folks’-ethos betekent dat het al lang mogelijkheden biedt voor festivalgangers om betrokken te raken in jammen, folksessies en open-mic-slots, en gefactureerde muzikanten zullen hier vaak aan meedoen. Vrijwel Knockengorroch ondersteunde dit – festivalgasten werden uitgenodigd om zich te verkleden rond het thema ‘hemelse wezens’ van dit jaar, workshops hadden actieve deelnemers nodig, gasten konden hun eigen breakout rooms op de tenting creëren als ze tussen en na de muzieksets wilden kletsen, dansen werd 100% aangemoedigd. Zoals bij elk livemuziekevenement droegen de betrokkenheid en deelname van het publiek bij aan de sfeer, sfeer en het collectieve gevoel van plezier. Het publiek van Knockengorroch reageerde enthousiast met tenten in tuinen, kampvuren, dramatische kostuums, uitgebreide huiskamerdecoraties en zelfs de vreemde verschijning van een muggennet en laarzen. Mensen van over de hele wereld kwamen aanwezig en degenen die al jaren niet meer in Knockengorroch zijn geweest, konden inchecken. We waren ook blij dat we een nieuw publiek hadden aangetrokken dat misschien geen ‘kampeertype’ was, maar graag incheckte vanaf de veiligheid van hun keukens.

Crew sprak over naar mattress gaan met hetzelfde vermoeide, maar toch gelukzalige gevoel dat het echte pageant teweegbrengt. Iedereen had het gevoel dat ze verbonden waren en dat er op de een of andere manier iets ‘echts’ aan de ervaring was. Deelnemers zeiden dat ze verrast waren hoe iets virtueel de gevoelens van een pageant zo goed kon nabootsen.

Enthousiaste toehoorders merkten met enige verbazing op in welke mate het de ervaring van een persoonlijke aanwezigheid nabootste:

“Het was veel magischer dan ik dacht dat Zoom ooit zou kunnen zijn!”

“Goed gedaan! Briljant. Ik had gedacht dat het onmogelijk was om de magie van Knockengorroch virtueel huge te leggen, maar het is je gelukt!”

Ondanks dat het evenement slechts twee aspecten (beeld en geluid) betrof van de multi-zintuiglijke ervaring die het echte pageant biedt, stelde onze menselijke behoefte aan contact ons in staat de lege plekken in te vullen terwijl we naar onze schermen staarden, en bood het ons allemaal enige verbinding en consolation.

Ook de deelnemende artiesten gingen deze nieuwe uitdagingen aan, waarvan sommigen voor het eerst on-line optraden. De legendarische Schotse ‘acid croft’-band Shooglenifty debuteerde met een gloednieuwe video gemaakt in lockdown voor Vrijwel Knockengorroch voor hun nummer ‘Black Canine’. James Waterproof coat zei:

We waren heel blij dat we konden deelnemen aan het Nearly Knockengorroch Competition…Katch gaf me een welkome spoedcursus over het beste geluid uit Zoom halen en het kijken naar een paar optredens op vrijdag inspireerde me om wat tijd te nemen om het beste te krijgen kadrering van de opname, en ook de beste audio om te delen… Felicitaties aan Katch en het Knockengorroch-team voor het opbeuren van zovelen die in lockdown zitten.

Kaela en James van Sooglenifty spelen through Zoom

Ook Afro Celt Sound System deed een stap verder. Ze schreven ‘The Lock Down Gorroch Reel’ speciaal voor Knockengorroch en hebben sindsdien een video gemaakt met beelden van en als eerbetoon aan de gebeurtenis. Simon Emmerson zei:

Het was een geweldige ervaring. We hadden bandoprichter N’Faly Kouyate opgesloten in zijn dorp in Siguiri, Guinee Conakry, terwijl hij op de voorouderlijke balafoon van zijn grootvader speelde en stay zong, direct verlicht door de koplampen van zijn auto, aangezien zijn dorp geen straatverlichting heeft. Zijn eerbetoon aan zijn onlangs overleden mentor Mory Kante was ongelooflijk ontroerend. Natuurlijk waren er technische problemen, de ene keer was het een glorieuze chaos, de andere keer waren er momenten van echte intimiteit… Het geheel had de intimiteit en interactieve kwaliteit die totaal ontbrak bij grotere bedrijfsfestivals. Als dit deel uitmaakt van de toekomst van live-entertainment in een wereld na Covid 19, reken dan met ons mee.

N’Faly Kouyate speelt through Zoom

Virtueel of niet, het pageant was in sommige opzichten ook transformerend voor de betrokken artiesten – een aangrijpende opmerking was dat het geweldig was om stay een applaus te horen. Sommige benaderde artiesten waren aanvankelijk sceptisch, maar kwamen gesterkt naar buiten door de waardering die ze ervoeren – een integraal onderdeel van de prestaties van elke artiest. Anderen spraken over de creatieve impuls die het gaf, waardoor bands samenkwamen om een ​​manier te bedenken om hun muziek naar het evenement te brengen. Ik geloof dat het artiesten en deelnemers een duwtje in de rug heeft gegeven in het ontdekken van nieuwe manieren om muziek te presenteren en het aanleren van nieuwe vaardigheden heeft bevorderd die dit seizoen zo essentieel zullen zijn.

Het evenement was in alle opzichten een groot succes. Met donaties hebben we genoeg ingezameld om alle artiesten terug te betalen. Veel bezoekers, waaronder andere festivalorganisatoren, hebben inmiddels de potentie gezien van een on-line, participatief pageant als dit, velen zijn nu zelfverklaard bekeerlingen tot ‘Zoom’ en ik ben door andere festivals benaderd voor advies. Dit is het start van een reis. Tegen het einde van de zomer zullen andere dingen geprobeerd zijn; er mogen dan wel nieuwe en betere platforms beschikbaar zijn, virtuele evenementen zullen ongetwijfeld soepeler verlopen.

Ik ben blij dat het goed ging, dat we kunstenaarswerk hebben geleverd, dat mensen verbinding hebben gemaakt. Ik ga naar een ander evenement als dit. Misschien organiseer ik er zelfs nog een… maar ik vraag me af waar deze on-line reis naartoe gaat. Na het succes van dit weekend ben ik ervan overtuigd dat dit medium wel eens ‘normaal’ zou kunnen worden, door sommigen zelfs gezocht. Voor mij zal deze manier van festivallen echter altijd alleen maar een toevoeging zijn – de (optionele) kers op de taart voor de volledige ervaring. De volledige poëzie van menselijk contact zal altijd mijn prioriteit zijn, waarbij ik mensen en muziek ter plekke samenbreng – een gedeelde plek inademend die ons samenbindt door de geografie, geschiedenis en herinneringen van het land.

Katch Holmes, juni 2020

Katch Holmes is coproducent van het Knockengorroch-festival. Ze groeide op op de kleine boerderij Knockengorroch.

Vrijwel Knockengorroch vond plaats van 21 tot en met 24 mei 2020 in plaats van het ‘echte’ uitgestelde Knockengorroch-festival.

De Afro Celt Sound System-video ‘The Lockdown Gorroch Reel’ is te vinden hier

De volledige Vrijwel Knockengorroch line-up: Afro Celt Sound System, Mungos Hello Fi Sound System en Vixen Sound, Shooglenifty, Greg en Pete (Moishe’s Bagel), John Fairhurst, Macmaster/Hay, DJ Dolphin Boy, Twelfth Day, Zoe Bestel, Ceitidh Mac, Awry, Samson Sounds, Tom Spirals, Samedia Shebeen, Cera Impala, Cenote Sounds, Simple Skankin’ Crew, Theo Bard, Ceitidh Mac, Sam Gillespie en Siannie Moodie, Toby Mottershead, Luisa Brown en John Anderson, Morag Brown en Lewis Powell, Daniel Allison, Freya Rae, Martin Fell, Chandra Mather, Cammy Sinclair

Alle sessies zijn beschikbaar om te bekijken op de Knockengorroch-website

De hyperlink om te doneren vind je hier: https://www.justgiving.com/crowdfunding/virtuallyknockengorroch

Knockengorroch 2018