Raashii Khanna is er helemaal klaar voor om in de schijnwerpers van Bollywood te stappen met Yodha, waar ze samen met Sidharth Malhotra optreedt. Raashii portretteert een personage boordevol diepgang en gaat moeiteloos over van haar gevestigde succes in de Zuid-Indiase cinema naar het grote podium van Hindi-films. In dit exclusieve interview duikt ze in haar ambities, dromen en de delicate kunst van het balanceren van twee levendige filmindustrieën. Fragmenten:
Ik ben altijd aan het vliegen. Dat is de enige uitdaging waarmee ik te maken krijg. Haha. Even serieus: ik denk niet dat er überhaupt een transitie heeft plaatsgevonden. Ik ben nog steeds actief in het zuiden. Ik probeer het werk in alle sectoren in evenwicht te brengen en probeer overal aanwezig te zijn om dit mogelijk te maken. Alle industrieën streven ernaar goede gedenkwaardige movies te maken en wij allemaal, Indiase acteurs, willen daar gewoon deel van uitmaken.
Er is een enorme lijst met mensen. Het voelt alsof ik internet start! Ik wil samenwerken met Sanjay leela Bhansali, Raj kumar Hirani, Zoya Akhtar, SS Rajamouli, Aanand L Rai, Karan Johar, Rohit Shetty, Sidharth Anand, Vishal Bharadwaj, Sriram Raghavan, Vidhu Vinod Chopra, Hansal Mehta, Meghna Gulzar Vikramaditya Motwane en zoveel meer.
Dat moet nog komen. Het is de movie waarvoor ik zojuist de opnames heb afgerond met Vikrant Massey (geschreven en geregisseerd door Bodhayan Chaudhury). Ik ben erg dankbaar dat ik een onconventioneel personage kan portretteren dat mijn ziel heeft doen kloppen. Het resoneerde met mij en zal resoneren met iedereen die ooit een gebroken hart heeft gehad en zich na die ervaring verloren en neerslachtig voelde. Het lijkt letterlijk op het feniksverhaal waarin je opstaat nadat je in de as bent veranderd, omdat je eerlijk gezegd geen keus hebt. Hier leer je over de kracht die altijd al in je zit. De ervaring was enorm verrijkend en ik kan niet wachten om dat met het publiek te delen.
Als je met acteurs als Shahid en Vijay werkt, wordt je gedwongen om de beste versie van jezelf naar boven te halen. Ze zijn als een wandelende filmschool. Het meest memorabele facet voor mij was de leercurve als acteur. Ik observeerde ze gewoon, hun manieren, hun benadering van de scènes, voerde lange gesprekken met hen over ons vak en sprak over de wederzijdse liefde die we deelden voor deze kunstvorm. Ik leerde wat hen tot de acteurs maakte die ze nu zijn, over de uitdagingen waarmee ze te maken kregen, over hoe ze een bepaalde uitdagende scène tot een goed einde brachten. Met beiden zou ik de hele dag gesprekken kunnen voeren.
Een personage moet mij op de een of andere manier aanspreken. Ik moet ervan overtuigd zijn dat ik er recht aan zal kunnen doen. Het is niet nodig dat ik me er volledig in kan vinden, ik moet gewoon haar verhaal begrijpen. Mijn droom is om verschillende rollen te spelen die heel verschillend van elkaar zijn, op overtuigende wijze, zodat ik niet stagneer en een stereotype phrase. Het personage moet ook een boog of een bepaalde betekenis hebben in de stroom van het verhaal, vooral als het een echte commerciële movie is. Soms, als ik het verhaal leuk vind en niet het personage, probeer ik met de regisseur te praten om me de ruimte te geven om mijn eigen persoon te creëren.
Ironisch genoeg was het de ervaring die ik had op de units van mijn eerste movie Madras café. Ik voelde me alsof ik een verloren form was dat internet haar pad had gevonden. Ik vond het absoluut geweldig om in de schoenen te stappen van een personage dat zo anders was dan het mijne en haar toch authentiek te laten lijken en klinken. Op de momenten dat ik die scènes filmde, wist ik dat dit is wat ik de relaxation van mijn leven wilde doen. Acteren werd voor mij een middel voor persoonlijke catharsis en na verloop van tijd werd het een medium waarmee ik met een bepaalde uitvoering het publiek kon ontroeren en verschillende emoties bij hen kon oproepen, waar ik met hen kon lachen en huilen en kon helpen mijn emoties en die van hen los te laten en te genezen. samen. Deze kunstvorm is zo krachtig en transformatief voor zowel de kunstenaar als het publiek dat er niets anders is dat mij ervan zou hebben overtuigd om ergens anders te zoeken.
Ik evolueer en verander nog steeds voortdurend terwijl ik nieuwe ervaringen opdoe, nieuwe vaardigheden leer en een dieper begrip ontwikkel van mijn kunstvorm en de wereld om me heen. Ik heb een niet aflatende toewijding aan mijn vak en ik leer elke dag nieuwe vaardigheden. Ik neem niets als vanzelfsprekend aan. Ik ben ook niet meer bang om artistieke risico’s te nemen en mezelf uit te dagen met numerous en veeleisende rollen. Ik ben als persoon en als acteur verantwoordelijker geworden en wil mijn stem en het platform dat mij is gegeven gebruiken voor positieve verandering.
Persoonlijk is de belangrijkste les die ik heb geleerd: vergeven en loslaten. Het is zo pijnlijk verrijkend. Ik heb de voorbijgaande aard van relaties en de complexiteit van menselijk gedrag begrepen en hoe ik situaties en mensen gewoon kan observeren zonder dat ze mij door hen beïnvloeden. Niet-oordelend, empathisch en gecentreerd zijn heeft veel rust in mijn leven gebracht. Een andere zeer belangrijke les die ik heb geleerd, is authentiek leven. Proberen iemand te zijn die je niet bent, is vermoeiend en onbevredigend, vooral in dit digitale tijdperk. Omarm je ware zelf, accepteer je tekortkomingen en sterke punten, en leef in overeenstemming met je waarden en passies. Op professioneel vlak heb ik geleerd los te staan van succes of mislukking. Succes gaat niet naar mijn hoofd en falen gaat niet naar mijn hart. Ik omarm gewoon het leven zoals het komt. Elke ervaring is een les. En elke les helpt mij zowel persoonlijk als professioneel te groeien. Ik ben gewoon dankbaar voor alles.
Ongeacht welke branche dan ook, mijn benadering van rollen blijft hetzelfde. Mijn ervaring in de Zuid-Indiase filmindustrie heeft mij als acteur en als persoon verrijkt, maar ik wist vanaf het start van mijn carrière welk soort rollen ik zou kiezen. Ik heb mijn aandeel commerciële movies gehad waarin het verhaal belangrijker was dan mijn karakter, maar ik heb het in evenwicht gebracht met movies waarin de personages het verhaal naar voren brachten. En ik wil deze evenwichtige benadering toepassen in welke sector ik ook werk. Tegenwoordig heb ik echter meer honger naar impactvolle rollen. Ik denk ook dat het vandaag een heel goed second is om een vrouwelijke acteur te zijn, met de uiteenlopende soorten rollen die voor ons worden geschreven. Vandaag de dag moeten we dus betere keuzes maken. Het leven is kort en ik wil herinnerd worden vanwege kwaliteitswerk, meer dan kwantiteit.
Ik voel de behoefte om bepaalde barrières te doorbreken door complexe en genuanceerde karakters af te beelden die stereotypen tarten. Er is zoveel dat ik kan ontdekken. Ik wil deel uitmaken van verhalen als Rang de Basanti die zo’n sterke culturele impression hadden op onze generatie of drie idioten of gewoon een intens pijnlijk liefdesverhaal als Rockstar of een nog nooit eerder ontdekt style dat mensen ontroert. Ik kan geen bepaald soort personage aanwijzen dat ik zou willen spelen, omdat er zoveel te ontdekken valt. Ik wil niet beperkt worden door style of conventie. Ik wil mijn veelzijdigheid laten zien in uiteenlopende projecten.