Sneeuwluipaarden bewonen een gebied dat zich uitstrekt over de hoge bergen van twaalf landen in Azië, waar het vijandige weer en het ruige terrein samenspannen om elk teken van leven uit te doven. Er zijn maar weinig dieren en minder mensen die in deze liminale ruimte kunnen overleven. Toch is deze grote kattensoort er millennia lang in geslaagd zijn brood te verdienen onder de zwaarste omstandigheden op aarde.

De lange staart van de sneeuwluipaard zorgt voor het evenwicht en de behendigheid om steile hellingen te beklimmen, zijn krachtige achterpoten zorgen ervoor dat de sneeuwluipaard zes keer zo lang kan springen als zijn lichaam en zijn dikke zilveren vacht, gemarmerd door zwarte rozetten, biedt de ideale camouflage om in te verdwijnen. de mist.

Deze aanpassingen maken het sneeuwluipaard tot een formidabel roofdier, maar maken deze soort ook tot een uitdaging om gegevens over te verzamelen. Sneeuwluipaarden heersen over een gebied dat onherbergzaam en vaak ontoegankelijk is voor onderzoekers. Als gevolg hiervan blijft meer dan 70% van hun leefgebied onontgonnen.

© Surya Ramachandran

Een spookachtige geschiedenis

De ongrijpbare aard van het sneeuwluipaard heeft aanleiding gegeven tot een sfeer van mystiek, die alleen maar dikker wordt naarmate de hoogte toeneemt. Gemeenschappen in deze buitenste gebieden hebben het sneeuwluipaard leren kennen onder zijn bijnaam, de ‘grijze geest’ en de ‘geest van de bergen’.

In Ladakh, een dunbevolkte regio in de Indiase Himalaya waar de Tibetaans-boeddhistische cultuur de boventoon voert, vertellen de lokale bewoners over een populaire legende over een man en een god. Het gaat als volgt: “Eens was een yogi een aantal jaren aan het mediteren in een grot. Aan het einde van zijn meditatie manifesteerde de godheid tot wie hij dangerous zich in de vorm van een sneeuwluipaard. Hij voedde het dier als een daad van vriendelijkheid, niet wetende dat hij in feite voedsel aan de godheid aanbood. De volgende dag beloonde het sneeuwluipaard zijn vriendelijkheid door een pas gedood hoefdier bij de ingang van zijn grot achter te laten.”

Hoewel dit mythische beest in sommige culturen ontzag wekt, roept het in andere culturen angst op. Een latest artikel door Dr. Saloni Bhatia en haar collega’s bij de Sneeuwluipaard vertrouwen onderzoekt dierenfolklore in de Himalaya om de dynamiek van mens-carnivoorinteracties beter te begrijpen.

Uit haar bevindingen bleek dat, web als wolvenworden positieve associaties met sneeuwluipaarden overschaduwd door negatieve gevoelens vanwege hun neiging om op vee te jagen. Dr. Bhatia ontdekte dat de overheersende waarden die aan de sneeuwluipaard werden toegeschreven, utilitair waren. De meeste verhalen gingen over het gebruik of de handel in lichaamsdelen, gevolgd door verhalen over de trofeejacht en het gebruik ervan in de traditionele geneeskunde en rituelen.

Boeddhistische monniken voeren de ‘Cham Thriller’-dans uit in Lamayuru, India.

Wachters van sneeuw

In 2021 kwam het Wereld Natuur Fonds uit 100 jaar onderzoek naar sneeuwluipaarden, een rapport over de huidige inspanningen voor natuurbehoud in de twaalf thuislanden van de kat. Samundra Subba, een onderzoeksfunctionaris bij WWF-Nepal, deelde zijn ervaringen in een verhaal voor onze reisblog, Goede natuurreizen. “Ik keek om me heen, staarde naar het vertrouwde droge, dorre en boomloze Trans-Himalaya-gebied, vroeg me af hoe snel de boomgrenzen verschoven en vroeg me af over de toekomst. De klimaatcrisis zal onvermijdelijk de leefgebieden van sneeuwluipaarden doen krimpen”, schreef Subba over een van zijn satelliettelemetrie-expedities.

“Zou de soort zich kunnen aanpassen aan de warmere temperaturen? Zou hij uit zijn eigen leefgebied worden verjaagd, omdat hij niet zou kunnen concurreren met andere grote katachtigen, zoals het gewone luipaard, dat bij hogere temperaturen ook hoger de bergen in zou trekken? Zou er een toekomst zijn waarin deze raadselachtige soort zou overleven?” Subba maakte zich zorgen.

WWF-wetenschappers schatten dat de gevolgen van klimaatverandering alleen al in de Himalaya kunnen leiden tot een verlies van wel 30% van de habitat van sneeuwluipaarden. Sneeuwluipaarden spelen niet alleen een sleutelrol bij het beheer van de populaties van prooisoorten, maar ze zijn ook schildwachten van sneeuw: smeltende sneeuw. Het zijn belangrijke indicatoren voor de influence die klimaatverandering en antropogene aantasting hebben op de algehele gezondheid van omgevingen op grote hoogte. Als sneeuwluipaarden gedijen, zullen talloze andere soorten dat ook doen, waaronder de grootste zoetwaterreservoirs ter wereld.

“Voor het grootste deel van mijn staff betekent de telemetrie-expeditie een eindeloze logistiek, maar voor een bioloog betekent het ook hoop”, verklaarde Subba. “Het betekent dat mensen de rol erkennen die dit roofdier speelt bij het beschermen van het bergecosysteem en dat er research en onderzoek worden uitgevoerd om het te helpen overleven en misschien zelfs gedijen.”

WWF vermindert conflicten tussen mens en natuur in de oostelijke Himalaya door gemeenschappen in staat te stellen samen te leven met sneeuwluipaarden. Initiatieven zijn onder meer het installeren van roofdierbestendige kraaltjes voor vee, het creëren van bedrijven voor levensonderhoud en het ontwikkelen van lokale verzekeringsplannen om eventuele geleden verliezen te compenseren. WWF voert ook proefprojecten uit met verschillende bewustmakings- en voorlichtingsprogramma’s voor de gemeenschap om het doden van sneeuwluipaarden als vergeldingsmaatregelen te verminderen. Samen met TRAFFIC, het monitoringnetwerk voor de handel in wilde dieren, werkt WWF aan het uitbannen van de illegale handel in bont, botten en andere lichaamsdelen van sneeuwluipaarden.

Sneeuwluipaardcijfers stijgen!

In een recente persberichtvierde WWF een ‘mijlpaalprestatie’. Bhutan kondigde een toename van 39,5% aan in het aantal sneeuwluipaarden! Na analyse van meer dan 10.000 cameravalbeelden heeft de Nationale Sneeuwluipaardenquête 2022-2023ondersteund door het Bhutan For Life-project en WWF-Bhutanbevestigde de aanwezigheid van 134 sneeuwluipaarden.

Dit vertegenwoordigt een indrukwekkende sprong ten opzichte van de eerste enquête van het land in 2016, toen slechts 96 personen werden geregistreerd. De vondst dient als “voortdurende inspiratie voor de bescherming van deze ongrijpbare soort”, zegt Dechen Dorji, Senior Director, Asia Wildlife, WWF-US.

Zie het om het te geloven

Het Land van de Sneeuwluipaard-reis ontvouwt zich in Ladakh, waar we de Indusrivier zullen volgen door afgelegen hoge valleien om onze privé-omgeving te bereiken Sneeuwluipaard Lodge. Vanuit deze gezellige uitvalsbasis gaan we elke dag op zoek naar de ‘grijze geest’.

We werken samen met de beste sneeuwluipaardtrackers in de regio, en het vermogen van onze spotters om deze meesterlijk gecamoufleerde katten te detecteren is ongeëvenaard. De omringende kliffen en alpenweiden vormen een leefgebied voor de prooien van de sneeuwluipaard – steenbok, bharial en urial – maar ook voor vossen, hazen, pika’s en Tibetaanse wolven.

Conan Dumenil, natuurgids en spotter © Ralph Lee Hopkins

De Ladakh-gemeenschap erkent dat het beschermen van sneeuwluipaarden tegen illegale jacht en stroperij gunstig is, omdat de katten een integraal onderdeel zijn van het behoud van het ecologische evenwicht. Als reiziger wordt jouw aanwezigheid een krachtige stimulans voor de lokale bevolking om hun natuurlijke hulpbronnen te beschermen, waardoor dieren in het wild levend meer waard zijn dan dood, en wilde gebieden meer intact dan aangetast. En je zult niet alleen ontroerd door je ervaringen naar huis terugkeren, maar ook als een geïnformeerde en verlichte persoon ambassadeur voor natuurbehoud.

Vang een glimp op van je volgende avontuur through deze beelden en bekijk onze Day by day Dose of Nature webinars “Reis naar het land van de sneeuwluipaard: deel 1” En “Deel 2”, gepresenteerd door Nat Hab Expeditieleider Conan Dumenil, voor meer informatie!

Sneeuwluipaard loopt langs de grassen van de Indusbank van de Ramganga-rivier © Surya Ramachandran