Compassie is een essentiële emotie in een professionele omgeving, die helpt bij het opbouwen en versterken van teamrelaties en zakelijke samenwerking wereldwijd. De fysieke en emotionele belasting van het consequent ondersteunen van collega’s kan echter belastend zijn, vooral te midden van de verschillende uitdagingen waarmee de Britse economie wordt geconfronteerd.

In dit artikel onderzoek ik de gevolgen van compassiemoeheid op de werkplek en geef ik inzicht in hoe bedrijven de nodige ondersteuning kunnen bieden om hun werknemers te helpen groeiende gevoelens van vermoeidheid en hulpeloosheid te voorkomen.

Wat is compassievermoeidheid?

De time period ‘compassiemoeheid’ werd voor het eerst geïntroduceerd in 1992, op het gebied van medische professionals. Het beschreef de nadelige gevolgen voor de gezondheid en de verslechterende uitkomsten voor patiënten als gevolg van de overmatige blootstelling van gezondheidswerkers aan trauma.

De reikwijdte ervan is echter uitgebreid en omvat nu ook personen in verschillende uitdagende functies buiten de medische sector.

Compassiemoeheid kan iedereen treffen wiens werkgerelateerde stressoren en triggers hun dagelijkse gedachten, stemming en algehele welzijn doordringen. Sommige mensen beschrijven het gevoel zo verzadigd te raken van verontrustende taferelen dat er psychische verdoving kan optreden.

Verschillende bijkomende factoren dragen bij aan compassiemoeheid, waaronder de aanhoudende druk van de disaster rond de kosten van levensonderhoud, de onzekerheid die voortkomt uit mondiale conflicten en de voortdurende aanwezigheid van sociale media in ons leven.

Welke invloed heeft dit fysiek en emotioneel op individuen?

Compassiemoeheid kan zowel een fysieke als een emotionele affect hebben op individuen. Ten eerste nemen de daden van zorg en gevoel af, en deze worden vervangen door een uiterlijke onthechting. Individuen worden meer taakgericht en minder emotioneel, gefocust en kunnen zichzelf gaan isoleren, waardoor ze minder betrokken zijn bij hun collega’s en groups.

Op de korte termijn kan compassievermoeidheid zich manifesteren als verschillende lichamelijke gezondheidsproblemen, waaronder hoofdpijn, migraine, maar ook maag-darmproblemen zoals misselijkheid, braken en diarree. Op de lange termijn verhoogt het het risico op het ontwikkelen van cardiovasculaire problemen, obesitas en diabetes.

Stemmingswisselingen, variërend van matig tot ernstig, worden alledaags en verstoren het vermogen van een individu om helder te denken, emoties te reguleren en een gevoel van hoop in stand te houden. Al deze factoren samen kunnen bijdragen aan het ontstaan ​​van stressgerelateerde geestelijke gezondheidsproblemen, zoals angst of depressie.

Welke affect heeft dit op de werkplekken?

Bij gebrek aan ondersteunende maatregelen van het leiderschap kunnen de gevolgen van compassiemoeheid op de werkplek aanzienlijk zijn. Ten eerste worstelen velen die de aandoening ervaren met onbeheersbare negatieve emoties, zoals woede, prikkelbaarheid en verminderde tolerantie.

Deze leiden vaak tot interpersoonlijke uitdagingen, waardoor het voor werknemers moeilijk wordt om dat te doen positieve relaties onderhouden met hun collega’s en het bevorderen van een gevoel van ontkoppeling met hun werkplek. Cognitieve functies zoals helder denken, gezond oordeelsvermogen en effectieve besluitvorming kunnen in gevaar komen, waardoor het vermogen om zich op taken te concentreren wordt aangetast.

Werkgedrag en routines kunnen steeds grilliger worden. Sommige werknemers kunnen een verhoogd ziekteverzuim vertonen, meer ziektedagen opnemen of minder tijd op kantoor doorbrengen. Anderen kunnen daarentegen additional uren besteden aan het inhalen van hun achterstand, of ze kunnen werk mee naar huis nemen omdat ze moeite hebben zich te concentreren en merken dat ze tijdens de reguliere kantooruren minder productief zijn.

Ondersteunen van medewerkers in tijden van nood

Een cruciale stap bij het aanpakken van compassiemoeheid is het implementeren van trainingsprogramma’s die de emotionele tol van werkrollen erkennen en aanpakken. Overweeg deskundigen op het gebied van de geestelijke gezondheidszorg uit te nodigen om interne medewerkersseminars te organiseren, waarin onderwerpen als stressreacties, emotionele veerkracht en zelfcompassie aan de orde komen.

Deze aanpak verwelkomt discussies over emotioneel welzijn en maakt deze tot een verwacht onderdeel van de cultuur op de werkplek.

Leiders moeten ook gedrag dat de angst of stress van werknemers kan verergeren, onderzoeken en elimineren. Als bazen bijvoorbeeld om 22.00 uur op e-mails reageren, kan de ongeschreven verwachting ontstaan ​​dat anderen dit voorbeeld zullen volgen.

Het aanmoedigen van leiders om zakelijke e-mails van hun telefoons te verwijderen en het onderschrijven van soortgelijke praktijken binnen hun groups kan helpen bij het vaststellen van consistente, hoognodige sluitingstijden voor werkgerelateerde activiteiten.

Benadruk de waarde van pauzes tijdens de werkdag en benadruk het belang van zelfzorgactiviteiten zoals een verfrissende wandeling in de buitenlucht en genieten van een goede lunchpauze in plaats van haastig aan je bureau te eten.

Deze ogenschijnlijk kleine aanpassingen moedigen werknemers aan om op te laden, prioriteit te geven aan zelfzorg en hun aandacht te verleggen van factoren die bijdragen aan negatief gedrag.

Onderzoek geeft aan dat cognitieve gedragstherapie (CGT) zeer effectief is bij de behandeling van compassievermoeidheid, omdat chronische blootstelling aan lijden negatieve denkpatronen kan beïnvloeden.

Werkgevers willen wellicht overwegen om emotionele welzijnsondersteuning, zoals CBT, op te nemen in hun arbeidsvoorwaardenpakketten om mensen te helpen die al worstelen met uitdagingen op het gebied van emotioneel welzijn.

CGT-therapeuten kunnen werknemers ook helpen fouten in de zelfzorg en het stellen van grenzen te herkennen, waardoor ze hun symptomen of ervaringen in de loop van de tijd anders kunnen begrijpen en erop kunnen reageren. Dit kan hun algehele welzijn en levenskwaliteit aanzienlijk verbeteren.

Het goede nieuws is dat er praktische maatregelen zijn die u kunt nemen om compassiemoeheid aan te pakken, zowel voor uzelf als voor uw group, en om het emotionele welzijn op het werk weer aan te wakkeren.

Voor velen is compassiemoeheid een voorbijgaande fase, een duidelijk teken dat je lichaam en geest wanhopig op zoek zijn naar nieuwe energie en een gezondere balans tussen werk en privéleven.

Wanneer bedrijven gehoor geven aan deze signalen en dienovereenkomstig reageren, kunnen ze werknemers helpen het enthousiasme voor hun werk weer op te bouwen en, belangrijker nog, hun vermogen om opnieuw verbinding te maken met anderen.

Door Marc Holl, hoofd eerstelijnszorg, Nuffield Gezondheid.