Er zijn verschillende standaarden waar we ons op hebben geconcentreerd binnen de Inexperienced Software program Basis, een daarvan heet de SEI, een softwarematige specificatie van de koolstofintensiteit. Nogmaals, om het als ISO-standaard te bewijzen, moet je consensus bereiken in 196 landen. Dan krijg je nog meer vertrouwen in een standaard, zodat je deze kunt gebruiken. Normen helpen dus echt om dat vertrouwen op te bouwen, dat organisaties kunnen gebruiken om hen te helpen in de richting die ze moeten inslaan. Er komen nog een aantal andere standaarden aan bod in de foundation, waarvan ik denk dat ze behoorlijk interessant zijn. Eén heet Actual-Time Cloud. Een van de uitdagingen op dit second is, en het komt altijd weer terug op meten, het komt altijd weer op meten. Op dit second gebeurt de meting heel discreet; het gebeurt vaak maar een paar keer per jaar. Wanneer u meetgegevens ontvangt, is dit vaak erg vertraagd. Een van de specificaties waaraan momenteel wordt gewerkt, heet Actual-Time Cloud.

Er wordt geprobeerd de vraag te stellen: is dat mogelijk? Is het mogelijk om realtime gegevens te verkrijgen? Wanneer u wilt reageren en gedrag wilt veranderen, heeft u vaak realtime gegevens nodig. Als je knowledge wilt, zodat wanneer iemand iets doet, hij/zij meteen de affect van die actie kent, zodat hij of zij meteen aanpassingen kan maken. Als ze drie maanden moeten wachten, zal die gedragsverandering misschien niet plaatsvinden. Actual-time (knowledge) loopt vaak voorop met de regelgeving, omdat u vaak uw gegevens moet laten controleren en het controleren van gegevens in realtime een hele grote uitdaging is. Een van de vragen die we proberen te stellen is: is het mogelijk om gegevens te hebben die in realtime zijn, en die in de loop van een jaar, je kunt je voorstellen dat ze zich in de loop van een jaar verzamelen. Kan die samenvoeging dan voldoende vertrouwen bieden, zodat een accountant kan zeggen dat we deze informatie nu vertrouwen en dat we deze kunnen gebruiken in de wettelijke rapportage?

Dat is iets waar we erg enthousiast over zijn, omdat je echt realtime gegevens nodig hebt om gedragsverandering te bewerkstelligen. Als we echt iets moeten doen, is het aansturen van die gedragsverandering, dan moeten we gedragsverandering stimuleren, zodat mensen daadwerkelijk hun tijd investeren in het energiezuiniger, hardware-efficiënter of koolstofbewuster maken van software program. Dat zijn dus enkele van de manieren waarop normen op dit gebied echt helpen.

Laurier: Ik denk dat het heel nuttig is om over standaarden te praten en hoe deze zo ingebakken zijn in softwareontwikkeling in het algemeen, omdat er zoveel misvattingen bestaan ​​over duurzaamheid. Dus wat zijn enkele van de andere misvattingen waar mensen vastlopen, misschien zelfs over het groen noemen, toch? Zijn er filosofieën of strategieën waartegen u kunt waarschuwen of waarvoor u probeert te pleiten?

Assim: Dus als een paar dingen waar ik het over heb, dus een van de dingen waar ik het over heb, is dat iedereen er voor nodig is, ik bedoel, ik herinner me heel vroeg toen ik in deze ruimte aan het praten was, dat een gesprek vaak ging van: oh, niet doen doe geen moeite om met die persoon te praten of praat niet met deze sector van ontwikkelaars, praat niet met dat soort ontwikkelaars. Praat alleen met deze mensen, deze mensen die de meeste invloed hebben om het soort veranderingen door te voeren om software program groener te maken. Maar er is echt een cultuurverandering voor nodig. Dit is wat heel belangrijk is: er is echt een culturele verandering binnen een organisatie nodig. Iedereen is nodig. Je kunt niet echt met één deel van het ontwikkelaarsecosysteem praten. Je moet met iedereen praten. Iedere ontwikkelaar of engineer binnen een organisatie moet hier echt rekening mee houden. Dus dat is een van de dingen die ik zeg: je moet met iedereen spreken. Je kunt niet zomaar met één groep mensen spreken en een andere groep mensen uitsluiten.

Een andere uitdaging die ik vaak zie is dat mensen, als ze over deze ruimte praten, een van de misvattingen is waar ze het over hebben: ze rangschikken waar de inspanning moet worden besteed in termen van het koolstofdeel van de taart waarvoor deze verantwoordelijk is. praat hier in het algemeen over. Maar de manier waarop je je eigenlijk zou moeten concentreren, is dat je je niet moet concentreren op het deel van de taart, maar op het vermogen om dat deel van de taart koolstofvrij te maken. Daarom is groene software program zo interessant en daarom is het zo’n geweldige plek om moeite en tijd aan te besteden. Dat is misschien niet het geval, ik bedoel dat is het wel. Afhankelijk van welk academisch artikel je bekijkt, kan het tussen de 2 en 4% van de mondiale uitstoot zijn. Sommige mensen zullen misschien zeggen: het is niet echt de moeite waard om er tijd in te steken.

Maar mijn argument is eigenlijk dat het vermogen voor ons om die 2 tot 4% koolstofvrij te maken veel gemakkelijker is dan ons vermogen om andere sectoren zoals luchtvaartmaatschappijen of beton of deze andere sectoren koolstofvrij te maken. We weten wat we vaak moeten doen op softwaregebied, we kennen de keuzes. Er hoeft geen nieuwe technologie te worden gemaakt, er moeten alleen beslissingen worden genomen om prioriteit te geven aan dit werk. Dat is iets wat ik heel, heel belangrijk vind. We moeten alles rangschikken in termen van ons vermogen om het koolstofarm maken van het gemak van het koolstofvrij maken en dan eerst aan het bovenste merchandise werken, in plaats van alleen maar naar de dingen te kijken in termen van tonnen koolstof, wat volgens mij tot verkeerde besluitvorming leidt.

Laurier: Welnu, ik denk dat je een heel goed argument naar voren brengt, omdat groene initiatieven ontmoedigend kunnen zijn, vooral voor grote ondernemingen die binnen het komende decennium aan de drempels voor het koolstofvrij maken willen voldoen. Hoe moeten de bedrijven die hierin investeren, beginnen? Waar zijn de fundamentele dingen waar u zich bewust van moet zijn wanneer u aan deze reis begint?

Assim: Dus de eerste stap is, ik zou zeggen: trainen. Wat we hier beschrijven in termen van, vooral in termen van de groene softwareruimte, is een heel nieuwe beweging. Het is een heel nieuw computergebied. Veel van de termen waar ik het over heb, worden dus gewoon niet goed begrepen en veel van de redenen voor die termen worden ook niet goed begrepen. Dus het belangrijkste wat ik altijd zeg, is dat je je moet concentreren op coaching. Er zijn heel veel trainingen. De Inexperienced Software program Basis heeft een coaching gekregen, leer.GreenSoftware.Basis, het duurt maar twee uur en het is free of charge. We sturen dat naar iedereen die in deze ruimte begint, alleen maar om de taal en de terminologie te begrijpen, gewoon om iedereen op dezelfde pagina te krijgen. Dat is meestal een heel goed start. Als het gaat om hoe je van binnen motiveert, denk ik hier veel over na.

Als jij de leiding hebt over een organisatie en je wilt een verandering doorvoeren, hoe breng je die verandering dan daadwerkelijk tot stand? Ik ben een groot voorstander van het vertrouwen in uw group en uw mensen. Als je ingenieurs een probleem geeft, zullen zij een oplossing voor dat probleem vinden. Maar wat ze vaak nodig hebben is toestemming, een duim omhoog van het leiderschap dat dit een prioriteit is. Daarom is het erg belangrijk dat organisaties heel publiekelijk zijn over hun toezeggingen en publieke toezeggingen doen. Op dezelfde manier waarop Intel publieke toezeggingen heeft gedaan. Wees zeer uitgesproken als leider binnen uw organisatie en wees heel duidelijk dat dit een prioriteit voor u is, dat u zult luisteren naar mensen en naar groups die u oplossingen op dit gebied aandragen.