VERTALING

Vermoedelijk meer dan 9 meter lang, vergelijkbaar met een dubbeldekkerbus.

In het late Jura was Europa een archipel van eilanden, veel dichter bij de evenaar dan nu het geval is.

De zeeën waren heat, ondiep en vol leven.

En in deze wateren onder mijn voeten loerde het ultieme zeeroofdier, de pliosauriër.

In tegenstelling tot dinosauriërs die op het land leefden, brachten deze kolossale zeereptielen hun hele leven in de oceaan door.

Vermoedelijk meer dan 9 meter lang, vergelijkbaar met een dubbeldekkerbus.

Ze hadden lange, brede vinnen; korte, sterke nek; enorme hoofden en enorme kaken.

Maar er is nog steeds veel dat we niet weten over deze grote zeemonsters, en daarom is deze nieuwe ontdekking zo belangrijk.

Steve gelooft dat de hele pliosauriër zich nog steeds in de klif bevindt, maar het is de schedel waarop hij zich concentreert.

Een schedel kan meer over een dier onthullen dan enig ander deel van zijn skelet.

Het vinden van een compleet exemplaar is zeldzaam, maar het kan ons veel vertellen over hoe het dier leefde.

– Het is behoorlijk heat en vies werk.

– (Gastheer) Steve en Chris denken dat ze ongeveer drie weken de tijd zullen hebben om het fossiel uit te graven voordat de stormen van de nazomer komen.

– Dit is een leercurve.

Ik dacht stom genoeg dat het niet zo moeilijk zou zijn als dit.

We zitten waarschijnlijk ruim een ​​meter binnen.

Daar ligt de schedel, vlak achter mij.

Het is nu aan ons om het er zonder enige schade uit te krijgen.

– (Gastheer) Als de schedel met succes wordt geëxtraheerd, wordt deze naar het Etches Assortment Museum in Cambridge gebracht, dat in 2016 door Steve werd opgericht en nu bijna 3000 fossielen uit de Jura-periode bevat.