President Biden heeft vrijdag premier Benjamin Netanyahu van Israël onder druk gezet om in te stemmen met de oprichting van een Palestijnse staat nadat de oorlog in Gaza voorbij is, en heeft opties naar voren gebracht die de Palestijnse soevereiniteit zouden beperken om het vooruitzicht voor Israël aanvaardbaarder te maken.
In de hoop het hardnekkige verzet van Netanyahu te overwinnen, opperde de heer Biden de mogelijkheid van een ontwapende Palestijnse natie die de veiligheid van Israël niet zou bedreigen. Hoewel er geen aanwijzingen waren dat Netanyahu zijn oppositie, die populair is bij zijn fragiele rechtse politieke coalitie, zou verzachten, sprak de heer Biden zijn optimisme uit dat ze wellicht alsnog consensus zouden kunnen vinden.
“Er zijn een aantal soorten tweestatenoplossingen”, vertelde de president enkele uren na de oproep aan verslaggevers in het Witte Huis, de eerste in bijna een maand te midden van de spanningen over de oorlog. “Er zijn een aantal landen die lid zijn van de VN en die nog steeds geen eigen leger hebben. Aantal staten met beperkingen.” Hij voegde eraan toe: “En dus denk ik dat er manieren zijn waarop dit zou kunnen werken.”
Op de vraag waar de heer Netanyahu voor open stond, zei de heer Biden: “Ik zal het u laten weten.” Maar hij verwierp het idee dat een zogenaamde tweestatenoplossing onmogelijk is zolang de heer Netanyahu aan de macht is – “nee, dat is niet zo” – en hij verwierp het idee om voorwaarden te stellen aan de Amerikaanse veiligheidshulp aan Israël als de De premier blijft zich verzetten.
“Ik denk dat we wel tot iets kunnen komen”, zei Biden.
Een dag later leek de heer Netanyahu echter niet te zijn beïnvloed door de pitch van de heer Biden. “Ik zal geen compromis sluiten over de volledige Israëlische veiligheidscontrole over het hele gebied ten westen van Jordanië – en dat is onverenigbaar met een Palestijnse staat”, zei hij in een put up op sociale media.
De laatste keer dat bekend was dat de twee leiders met elkaar hadden gesproken, was op 23 december, tijdens een later telefoongesprek omschreven als bijzonder gespannen.
Het telefoontje op vrijdag kwam een dag nadat de heer Netanyahu de verslaggevers in Israël had verteld dat hij dat had gedaan wees de inspanningen van de heer Biden af om hem onder druk te zetten tot een tweestatenoplossing. “De premier moet nee kunnen zeggen, zelfs tegen onze beste vrienden”, zei Netanyahu tegen verslaggevers.
De heer Biden heeft betoogd dat de oprichting van een Palestijnse staat die de veiligheid van Israël garandeert de enige haalbare langetermijnoplossing is voor een battle dat zich al tientallen jaren voortsleept, en herhaalt een standpunt dat de meeste Amerikaanse presidenten en Europese leiders in de recente geschiedenis hebben ingenomen. In de tussentijd heeft de heer Biden gesuggereerd dat a “gerevitaliseerde” versie van de Palestijnse Autoriteitdie gedeeltelijk de Westelijke Jordaanoever regeert, ook Gaza overnemen zodra Hamas daar uit de macht is gehaald – nog een idee dat de heer Netanyahu heeft verworpen omdat hij de autoriteit als corrupt en gecompromitteerd beschouwt door de steun aan terroristen.
“De president gelooft nog steeds in de belofte en de mogelijkheid van een tweestatenoplossing”, zei John F. Kirby, een woordvoerder van de Nationale Veiligheidsraad, tegen verslaggevers in het Witte Huis na het telefoongesprek, dat volgens hem dertig tot veertig minuten duurde. . “Hij beseft dat dit veel werk zal vergen. Er zal veel leiderschap voor nodig zijn, vooral in de regio, aan beide kanten van de kwestie. En de Verenigde Staten zijn vastbesloten om uiteindelijk die uitkomst te zien.”
De heer Kirby zei dat de twee leiders ook gijzelingen bespraken die door Hamas werden vastgehouden, humanitaire hulp aan Gaza, de vrijgave van belastingbetalingen aan de Palestijnse Autoriteit op de bezette Westelijke Jordaanoever en de verschuiving in de militaire strategie van Israël naar meer chirurgische operaties. Maar de heer Kirby onthulde geen specifieke nieuwe overeenkomsten en bevestigde dat de leiders het oneens bleven over het vooruitzicht van een Palestijnse staat.
De heer Biden en de heer Netanyahu kennen elkaar al tientallen jaren, en de relatie tussen de linkse president en de rechtse premier is al lang ingewikkeld. Vorig jaar hadden ze ruzie over de poging van Netanyahu om een deel van de macht van de Israëlische rechterlijke macht weg te nemen, en over de drang van Biden om over een nieuw nucleair akkoord met Iran te onderhandelen.
Na de terroristische aanslag van 7 oktober door Hamas kwamen in Israël 1.200 mensen om het leven, zij zetten hun meningsverschillen opzij elkaar figuurlijk en letterlijk omarmen. Maar nu de oorlog van Israël tegen Hamas een groot deel van Gaza heeft verwoest, waarbij naar verluidt meer dan 24.000 strijders en burgers zijn omgekomen, zijn ze weer steeds meer met elkaar in battle geraakt.
De lange periode tussen de oproepen was op zichzelf al een indicatie van wrijving. In de twee en een halve maand tussen de aanval van 7 oktober en hun gesprek vóór Kerstmis spraken de heer Biden en de heer Netanyahu veertien keer, of ongeveer eens in de vijf en een halve dag. Deze keer duurde het 27 dagen om opnieuw contact op te nemen.
Maar de heer Kirby probeerde de onenigheid te bagatelliseren en karakteriseerde hun botsingen als eerlijke meningsverschillen tussen vrienden. “We zullen het niet over alles eens zijn”, zei hij. ‘Dat hebben we gezegd. Goede vrienden en bondgenoten kunnen dit soort openhartige, openhartige discussies voeren, en dat doen wij ook.”
Hij verwierp de perceptie dat de heer Biden de heer Netanyahu probeerde te dwingen een Palestijnse staat te aanvaarden. “Dit gaat niet over het proberen iemands arm te verdraaien of een verandering in zijn of haar denken te forceren”, zei hij. “Premier Netanyahu heeft zijn zorgen daarover duidelijk gemaakt. President Biden heeft duidelijk gemaakt dat hij er sterk van overtuigd is dat een tweestatenoplossing nog steeds de juiste weg is. En we zullen die zaak blijven verdedigen.”
De heer Kirby waarschuwde de heer Netanyahu voor zijn taalgebruik, verwijzend naar de verklaring van de premier dat Israël de veiligheidscontrole over Gaza en de Westelijke Jordaanoever moet handhaven. De heer Netanyahu verwees in het Hebreeuws naar “het hele gebied ten westen van de Jordaan”, maar sommigen vertaalden het verkeerd in het Engels als ‘van de rivier naar de zee’ formulering die kritiek heeft opgeroepen.
Deze laatste uitdrukking, vaak gebruikt door Palestijnen en hun aanhangers, wordt door veel aanhangers van Israël opgevat als een antisemitische verklaring waarin wordt gepleit voor de uitroeiing van Israël, dat tussen de Jordaan en de Middellandse Zee ligt, internet als de Palestijnse gebieden. Het huis gecensureerde vertegenwoordiger Rashida TlaibDemocraat van Michigan, in november voor het gebruik van die zinsnede.
Gevraagd naar de opmerking van de heer Netanyahu, zei de heer Kirby: “Het is geen zin die we aanbevelen te gebruiken vanwege die context.”