De wereld in 2023 is cyberpunk. Wij hebben de advertenties binnen de luchtde retro-geïnspireerd asymmetrische voertuigenen de ongebreidelde rijkdomstratificatie dat houdt de rijke mensen rijk en de arme mensen wanhopig. Maar in cyberpunkmedia zijn mensen altijd aan het rijden lieve futuristische motorfietsen. Waarom zitten we huge met dezelfde fietsen die we altijd hebben gehad?

NulHet lijkt erop dat deze ernstige fout wil worden aangepakt. Het bedrijf maakt fietsen voor de toekomst, van de moderne styling tot de volledig elektrische aandrijflijnen de avontuurlijke DSR/X zou excellent moeten zijn voor het maken van onze ADV-liefhebbend cyberpunk aanwezig voelt een beetje futuristischer aan. Het is een fiets uit de toekomst, maar er is een probleem: dat is het niet ons toekomst.

Totale openheid: Zero leende me een DSR/X voor een weekje rijden in New York. Hij werd afgeleverd met een volle batterij en keerde terug met slechts een beetje sap over, dankzij een oplader die enige fysieke schade had opgelopen voordat hij mij ooit bereikte. Het was niet mijn schuld.

Wat is de Zero DSR/X?

De DSR/X is Zero’s intrede op de oh zo hete avonturenmarkt. Ten slotte, ander fabrikanten harken contant geld hand over hand met ADV’s. Waarom zou de fabrikant van elektrische fietsen zijn hoed niet in de ring gooien?

Spec voor spec lijkt de DSR/X een directe concurrent voor grotere, meer op de weg gerichte klasse ADV’s – jouw BMW R1300GSen, Ducati Multistrada’s, Yamaha SuperTeneres en hun soortgenoten. De fiets weegt 544 pond, levert 100 pk en heeft een 19-inch wiel vooraan en een 17-inch wiel achteraan, allemaal specificaties die rechtstreeks te vergelijken zijn met de beste van Beieren.

Wat echter anders is aan de DSR/X is de elektrische aandrijflijn. De fiets draagt ​​zijn gewicht laag in het chassis, waardoor hij wendbaarder aanvoelt dan waar 544 pond recht op heeft, en de DSR/X maakt een Trax-kloppend 166 pond-voet koppel. Ik dacht dat mijn F800GS alle kracht had die ik ooit in een fiets zou willen hebben, totdat ik op de Zero reed, en nu ben ik verslaafd aan koppel.

Die elektrische aandrijflijn maakt echter alle ‘ADV’-marketing ingewikkeld. Er zijn genoeg elektrische offroadfietsen, van proefritten tot motorcross, maar de DSR/X richt zich niet op die kleinere segmenten – hij gaat achter Journey aan, een phase dat twee hoofdsubcategorieën heeft.

Aan de ene kant zijn er de middengewichten. Over het algemeen minder dan 500 pond met 21-inch voorwielen, ruilen deze fietsen cruisecomfort in voor capaciteit in de modder, zonder ooit zo ongemakkelijk te worden als een enduro. De DSR/X is dat duidelijk niet. Het is de bedoeling om op de meer te zitten toeren kant van avontuurlijk toeren, maar het bereik van 300 kilometer is slechts beperkt 85 mijl op de snelweg – ik kan die cheques niet verzilveren.

Als de DSR/X het consolation, de snelheid en de capaciteiten heeft van een full-size ADV, maar niet de actieradius heeft die kopers in dit phase willen, is het dan echt een avonturenfiets? Of is het, met zijn verwarmde handgrepen, afsluitbare opbergruimte en lage gebruikskosten, gewoonweg de beste forens ter wereld?

Hoe rijdt het?

In een woord, snel. De 100 pk van de DSR/X ligt niet ver af van de 80 van mijn motorfiets, maar het oude gezegde blijkt hier waar te zijn: paardenkracht is waar je over opschept, koppel is wat je voelt. De 166 lb-ft van de Zero hebben mijn benchmarks voor snelheid en kracht gereset, en nu ben ik verslaafd aan het absolute warpsnelheidsgevoel dat deze fiets kan oproepen. Het ene second loop je langs de auto’s naast je op de snelweg, en het volgende second kijken ze in je spiegel stil terwijl je voorbij waait.

Hoewel de kracht leuk is, is het rijgedrag van de Zero veel, veel beter dan je zou verwachten van een avontuurlijke toerwagen van 544 pond. Ik had niet genoeg tijd met de fiets om alle veringsinstellingen voor mijn slungelige body volledig in te stellen, maar ik ben ervan overtuigd dat er ergens binnen de aanpassingen van de rebound, compressie en voorspanning een perfecte afstelling voor mij bestaat. Zelfs niet excellent, de rit was nog steeds comfortabel en toch geplant, vertrouwenwekkend en toch vergevingsgezind – fantastisch voor de dagelijkse rit.

Als de aandrijflijn echter het hoogtepunt van de DSR/X is, is de schakelinrichting het contrapunt. Het is onhandig, mist de bevredigende suggestions die je wilt, en is vreemd rond de tralies geplaatst. Ik merkte vaak dat ik probeerde mijn richtingaanwijzers aan te zetten, maar besefte dat ik in plaats daarvan op de rijmodusschakelaar van de fiets drukte. Het schakelmateriaal, gecombineerd met de plastic constructie van de fiets, zorgt ervoor dat de DSR/X iets goedkoper aanvoelt dan de vraagprijs doet vermoeden.

Voor wie is het?

Ik heb eerder de vraag gesteld of dit zo is werkelijk een avonturenfiets. Na een week in het zadel stel ik dat dit niet het geval is – en dat de hele fiets er beter voor is. In plaats van een singletrack-slayer of een rond-de-wereld-tourer heeft Zero ons de woon-werkfiets gegeven die we allemaal verdienen.

Zeker, Zero had een 21-inch wiel vooraan kunnen plaatsen en wat knobbelige banden kunnen toevoegen, maar dat zou het lage zwaartepunt en de verrassend wendbare dealing with van de DSR/X schaden. Tegelijkertijd had het bedrijf nog meer batterijcapaciteit kunnen toevoegen, maar dat betekent meer gewicht om mee te sjouwen, en dat is het laatste wat een motorrijder wil.

De DSR/X beoordelen op foundation van typische ADV-criteria, offroad-vaardigheid of ‘Lengthy Method’ touring chops, beoordeelt een vis op zijn vermogen om in een growth te klimmen. Als je hem bekijkt als forens, met afsluitbare opbergruimte binnen de afmetingen van rijbaansplitsen, is de Zero meteen een opvallende verschijning in zijn categorie. Hij is comfortabel, praktisch en kost bijna niets in gebruik: de ideale forens van de toekomst.

Laatste gedachten

Maar zoals de kop zegt: niet ons toekomst. Toen Zero mij deze DSR/X afleverde, stond de adviesprijs op $ 24.495. Het mannequin uit 2024, dat kort daarna volgde, verlaagde die prijs tot $ 22.995, nog steeds geen klein bedrag om afstand van te doen. Prijzen als deze zijn niet ongebruikelijk op de avonturenmarkt, waar een uitgaande R 1250 GS nog steeds regelmatig bijna $ 23.000 opbrengt bij sellers, maar het is een moeilijke verkoop voor het beslist minder tandartsgeoriënteerde woon-werkverkeersegment.

In een wereld van overvloed, waar iedereen $ 23.000 te besteden heeft op een motorfiets, zouden we allemaal elke dag op DSR/X’s rijden. Elk kantoorgebouw zou een parkeerplaats voor motorfietsen hebben, we zouden allemaal onze lading vervoeren in die afsluitbare valse tank, en iedereen zou kunnen ervaren dat een koppel van 166 lb-ft minder dan 550 pond aan voertuig op elke oprit sleept. Het zou een mooie, perfecte wereld zijn.

Maar wij leven niet in die wereld. We leven in een cyberpunkwereld, waar de meesten van ons het zich niet kunnen veroorloven om dat soort geld uit te geven, zelfs niet aan een dagelijkse forens. We leven in een wereld van inkomensongelijkheid, van halfslachtige EV-infrastructuur, van software program die de kenmerken van een motorfiets vergrendelt achter microtransacties op smartphones (geen probleem voor de DSR/X zelf, maar voor zijn kleine broertjes en zusjes). Hoe excellent de DSR/X ook is om dagelijks te gebruiken, voor ons is hij niet excellent. Misschien zullen we het ooit goed doen.